Beata

Na początku ciężko przyzwyczaić się do konstrukcji tekstu, jego specyficznej metaforyki. Jednak po oswojeniu się z tymi własnościami, można cieszyć się melodyjnym językiem, przepełnionym niezwykłymi przenośniami i zabawą słowem - jak to u Witkacego. Inną sprawą jest wartość tego utworu w kontekście sposobu przedstawienia problemów, jakie porusza - ...

Przyjemna lektura, którą wchłania się błyskawicznie. Porównując do Siewcy, wychodzi na plus pod względem rozciągłości (nie ma dłużyzn, miejsca na ziewanie), autorka oszczędza nam tego drażniącego naszpikowania zdrobniałymi formami imion. Na minus pod względem przedstawienia świata - jest on nam doskonale znany, zabrakło jakiegoś świeżego tchnienia....

O człowieczeństwie w czasie II wojny światowej. Jednak nie znajdziemy tu cierpkiego patosu, rozdzierania historycznych prawd. Ta powieść odkłada rozbieranie wielkich mechanizmów zniszczenia na dalszy plan i skupia się całkowicie na jednostkach, zwykłych, szarych ludziach tamtych czasów. To opowieść o tym, że wojna dotyka każdego człowieka, powodują...

Najlepsza, najbardziej przemyślana część trylogii - chociaż trudno o niej nie wspominać w świetle całej serii. Trójka zdaje się być zbyt oderwana od poprzedniczek, a w świetle tych 3 ksiąg dokuczliwy jest brak spójności w tworzeniu akcji, a przede wszystkim charakterów, które niemal bez wyjątków wydają się być bardzo spłaszczone. Główna bohaterka w...

Trudna do odcyfrowania dla kogoś kto w ogóle nie żył lub nie pamięta czasów PRL-u ... Dla kogoś takiego wymaga to snucia domysłów z opowieści o absurdach tego czasu rodziców i dziadków.

Jak na razie to jedyna książka Gaiman'a,. która naprawdę mnie wciągnęła ... bo reszta w dorobku autora jest napisana bardzo schematycznie (ta poniekąd też, lecz w 'Gwiezdnym Pyle' to tak nie razi), do tego usypiającym językiem, a jego prostota dla mnie wychodzi jego książkom na minus. Po tej pozycji nabrałam ochotę na jego inne dzieła, ale wkrótce ...

Po pierwszej stronie ciężko mi było się oderwać, choć nie przepadam szczególnie za tematyką wampirzą. Dobre psychologiczne rysy, nienachalnie i wyraziste charaktery. I przez tego intrygującego Lestata nie mogę się doczekać dorwania drugiej części ...

Dobre przedstawienie realiów 'misji stabilizacyjnej' w Iraku, lecz książka jako całość nie zachwyca.

A mi książka się podobała (na początku irytowała, ale z czasem to się zmieniło). I uwielbiam demony z tej książki. To pierwsza lektura tej autorki i pewnie stąd te pozytywne odczucia.

A ja się całkowicie podpisuję pod aniakrause ;d.

Lektura obowiązkowa dla ulubieńców poezji Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Miła, a poza tym mimo swego piętna biograficznego, bajkowa lektura.

Warta przeczytania, choćby dla spojrzenia innym okiem na ludzi, którym zwykle otoczenie przylepia etykietkę 'wariat'. I ocenia ich jedynie przez ten wąski i krzywdzący indywiduum pryzmat.

Duży plus dla tej książki jak i autora (poza już wymienionymi) za konsekwentną kreację głównego bohatera (który mimo wielu nieprzemyślanych akcji mnie nie irytował ... może przez swój idealizm wobec świata, który jest bliski większości młodych ludzi) i naturalną lekkość narracji (np. po niektórych tytułach, jeżeli się klnie to tak, że podbija - a t...

Wygrzebane, wyświechtane, zakurzone wspomnienie z dzieciństwa mojego taty. I z tegoż powodu gdzieś się zapodziały 2 strony książki z rozwiązaniem jednego z wątków - co przez 2 dni nie dawało mi spokoju ... I to mówi samo za siebie. Ciekawa lektura, postacie na pewno niejednopłaszczyznowe. A w kapitanie Blood można się zakochać od pierwszego ... sło...

A ode mnie wymagało bardzo dużo wysiłku, żeby tą książkę skończyć ... to jest zdecydowanie styl, który staram się unikać.

Powiem tyle: ostro. Na początku idzie topornie, ale potem czytanie staje się zabawą. I zaczyna się dostrzegać inne walory tej książki.