Daria

Nie pamiętam już w ogóle fabuły tej książki, ale pamiętam, że baardzo mi się ona nie podobała. Nieprzyjemnie się czytało.

Jest to doskonały przykład lektury, na którą nie ma co narzekać. Cud, miód i orzeszki, czytało się szybciutko i przyjemnie.

Zaczęłam, ale nie skończyłam. Normalnie kwiat literatury - jeszcze tak wulgarnej książki nie miałam w rękach. Sama klnę i to bardzo dużo, ale to, co zaprezentował tą książką autor, to po prostu... prostactwo. Nawet połowy nie przeczytałam.

To cholerstwo wycisnęło ze mnie kilka litrów rzewnych łez! Cudowna historia, cudowny styl pisania.

Rewelacja. Pierwsza książka tej Pani, po którą sięgnęłam, wciągnęła mnie tak, że musiałam na siłę się od niej odrywać.

A mnie Christie akurat tą książką zawiodła. Jakaś taka mdła, nie było tych emocji, co przy innych książkach. Trochę się męczyłam, czytając.

Jestem pełna podziwu dla Agathy, że z powieści tak krótkiej, potrafiła zrobić powieść tak obfitą w fakty, wątki, że człowiekowi wydawało się, iż książka w ogóle nie ma końca. Rewelacja. Tego, kto jest mordercą, autorem tego całego łańcucha zbrodni, w życiu sama bym się nie domyśliła.