Adrianna B.

Szybko się czyta, chyba pierwszy raz spotkałam się z czymś takim, żeby każda postać zarówno mnie irytowała, jak i zyskiwała moją sympatię. Przyjemna, koniec co prawda przewidywalny ale nie czuję niedosytu. Sięgnę po kolejne części, bo Emily Griffin ma bardzo dobry styl pisania.

Podoba mi się; jest jedną z tych książek, które mają podwójne dno, ale zgadzam się, powinna być w liceum, bo u mnie w gimnazjum nie zauważyłam szczególnego zainteresowania nią (póki co tylko ja przeczytałam na całą klasę...) a szkoda, bo jest to wartościowa książka.

Akcja wciąga i nie pozwala się choć na chwilę oderwać. Byłam i wciąż jestem oczarowana dziewiętnastowiecznym Londynem, którego tutaj było całkiem sporo. Fanki wątków miłosnych też się nie zawiodą, a dla miłośników czegoś bardziej magicznego, międzyświat może okazać się małym rajem. Więcej w recenzji.

Kupując „Dopóki mamy twarze” nie wiedziałam tak do końca, czego mogłabym się spodziewać po tej książce, jednakże autor mnie nie zawiódł. Starożytna kraina, bogowie i powrót do mitologii… Polubiłam postać Orual; co do Psyche miałam mieszane uczucia, choć to jedna z moich ulubionych bohaterek mitologicznych. Nie zawiodłam się, wprost przeciwnie. Gorą...

Moja ulubiona jeśli chodzi o te disneyowskie;)

Pan Kosik jak zwykle trzyma poziom i nie schodzi z niego! Tekstów Neta nic nie pobije. Autor poruszył w książce ciekawy temat- co się stanie, jeśli sztuczna inteligencja postanowi być całkowicie samodzielna? Niby książki typowo młodzieżowe, ale jednak jest trochę ukryte dno... Zresztą z tego co zauważyłam, sporo dorosłych także czytuje felixa;) Nie...

Smutna, a jednocześnie prawdziwa historia. Odwaga chłopców była naprawdę ogromna... Nie wiem, czy ja sama odważyłabym się robić to, co oni uważali za swoje misje. Podziwiam ich. Szczególnie wstrząsnęły mną tortury na Rudym. Polecam każdemu. Myślę, że tę książkę po prostu trzeba przeczytać.

Zgadzam się, umacnia wiarę. Zdecydowanie polecam!

Ciekawie opisana postać głównego bohatera. Jego zachowanie może kojarzyć się z człowiekiem chorym psychicznie... ale to wydarzenie związane z synem tak na niego wpłynęło. Był z nim silnie związany, w przeciwieństwie do Mary. Ciekawa pozycja wśród książek Kinga.

Dawno nie czytałam tak zabawnego "poradnika"- niekonwencjonalne rozwiązania Camili, a raczej ich opis jest po prostu bezbłędny:) Poradnik z przymrużeniem oka.

Wspaniała historia! Koniec totalnie zbił mnie z tropu, nie spodziewałam się. Osobiście nie nazwałabym tej książki romansidłem- to piękna historia ludzi, których połączyły wydarzenia z ich życia. Miłość ma tutaj podwójne dno- z jednej strony pragnienie zakochania się na nowo, z drugiej obawa przed tym, że nigdy nie wyprzemy się wspomnień. W skrócie-...

Dla mnie była zbyt filozoficzna. Niektóre tematy były ciekawe, m.in omawianie miłości Cameron, a w niektórych chwilami wytrzeszczałam oczy, zastanawiając się, po co to wszystko. Nie polecam, ja raczej już po nią nie sięgnę.

Powieść mojego dzieciństwa- kocham całym sercem.

Wspaniała, dziewiętnastowieczna Anglia to moja miłość. Byłam troszkę sceptycznie nastawiona, obawiając się, że będzie to kolejne "czytadełko" w stylu wampiry/anioły/zjawy i nie wiadomo co jeszcze, a spotkałam się z książką, która już trafiła na moją półkę ulubionych. Jest kilka scen mrożących krew w żyłach i mam wrażenie, że koniec nadszedł trochę ...

Czytałam ją już jakiś czas temu, ale do teraz pamiętam wiele elementów i dialogów. Bardzo dobra książka, zgadzam się z poprzedniczką-czyta się ją jednym tchem. Akcja nie ciągnęła się w nieskończoność, nie było niepotrzebnych scen. Zdecydowanie polecam!

Bywały gorsze lektury, jednak spodziewałam się czegoś lepszego. Żeromski chwilami za bardzo się rozwlekał i naprawdę musiałam się powstrzymywać, żeby nie omijać nudnych opisów. Nie dla mnie; wątpię, czy kiedykolwiek jeszcze po nią sięgnę.

Dobra, choć jak na Grishama było tu dla mnie za mało akcji. Po prostu odkryta tajemnica- i tyle. Napięcie pojawiło się może raz. Spodobał mi się za to wiek bohatera i krótkie opisy z jego życia.W sumie oceniam na czwórkę z plusem.

Czuję niedosyt, byłam w połowie i nagle się skończyła. Mam wrażenie, jakby akcja- z początku spokojna- rozwinęła się za szybko. Książka bardzo dobra- w końcu to Zafón- ale myślę, że mogłabyć nieco dłuższa, koniec nadszedł z taką prędkością, że nawet nie zauważyłam kiedy doszłam do ostatniej strony. "Cień Wiatru", "Gra Anioła" i "Marina" są bardziej...

Piękna, z pewnością sięgnę po nią jeszcze wiele razy. Mam nadzieję, że ludzie nie będą się do niej nastawiać negatywnie dlatego, że jest lekturą. Polecam gorąco wszystkim, którzy nieco zagubili się i utracili poczucie magii świąt.

Wzruszająca. Krótka, aczkolwiek bardzo dobitna.

House, chyba jednak nie:) Bratosiostra przyszła na świat w czwartej części.

Wciągająca, spodobał mi się podział na przeszłość i teraźniejszość, choć wątki przeszłości były bardziej wciągające, przynajmniej moim zdaniem. Polecam!

Nora Roberts urzeka mnie swoimi książkami; czytając, miałam wielką ochotę przenieść się do Montany i prowadzić takie życie jak jej mieszkańcy. Urocze widoki, nieco romantyzmu i... morderstwa. Sam morderca mnie mocno zaskoczył, spodziewałam się kogoś innego. Powieść na pięć z plusem.

Ciekawe, duży plus za pomysł- urzeczywistnienie bogów greckich. Z pewnością sięgnę po dalsze części.

Podobała mi się, szczerze mówiąc nie spodziewałam się takiego końca- choć przekonanie, że nastąpi jakiś "przekręt" było od początku. Polecam książki Grishama-dla mnie to biały kruk wśród dzisiejszych pisarzy.