Adrianna B.

Spodziewałam się czegoś lepszego, ale generalnie nie jest źle. Cała Giffin, choć przyznam, że przy tej części chyba najbardziej się nudziłam. Odniosłam wrażenie, że główna bohaterka jest trochę... bezpłciowa. Poprzednie części bardziej mi się podobały, tej daję czwórkę z dużym minusem.

Mam dylemat, czy "Król Edyp" podobał mi się bardziej od "Antygony", czy nie. Muszę to głębiej przemyśleć. W każdym razie dobry dramat - mi osobiście nie przeszkadza sposób, w jaki jest napisany. Po dokładnym przerobieniu na polskim z profesorem napiszę coś bardziej szczegółowo;)

Wstrząsająca. Przyznaję, nie wiem, co bym zrobiła na miejscu Briana i Sary. Z jednej strony - nieustanna walka o życie Kate, gdzie każdy przeżyty dzień wydaje się cudem, z drugiej - Anna, która przez chorobę siostry stoi w pewnym sensie na uboczu, najbardziej potrzebna jest, gdy siostrze potrzeba jej krwi czy narządu. I chociaż nie jestem rodzicem,...

Piękna książka. Wszystko mnie w niej zachwycało, przerażało i fascynowało jednocześnie, choć wydaje się to niemożliwe. Mogłam przybliżyć sobie życie muzułmanów, ich niektóre drastyczne zwyczaje, śledzić pełną przygód historię Daryi i obserwować rodzącą się miłość. Mi bardzo się spodobała. Niczego jej nie brakuje.

Przyjemna, niecierpliwie wyczekiwałam tej książki. Amelia pokazała, na co ją stać, nastąpiło rozwiązanie zagadki. Para z tej części jest zdecydowanie moją ulubioną, aczkolwiek moje serce podbiła mała Lily;). Zakończenie... no cóż, szczerze mówiąc, odnoszę wrażenie, że te wszystkie "złe" chwile Nora opisuje zdecydowanie zbyt szybko, bo chwilami jest...

Kontynuacja "Błękitnej dalii". Przyjemna - widać, że autorka naprawdę lubi ogrodnictwo, bo ta miłość do roślin aż bije od książki. Ja osobiście lubię książki Nory Roberts - co prawda, nie jest to nic szczególnie ambitnego, ale są przyjemne w odbiorze i doskonałe do czytania pomiędzy innymi powieściami. Co prawda, schemat trzech kobiet w trylogii No...

Klimat książki zdecydowanie przypadł mi do gustu. Stary dom, przepiękne ogrody, trzy samotne kobiety i pies, mnóstwo miłości i na przystawkę duch. Z części na część jest coraz lepiej, aczkolwiek ta też jest bardzo dobra. Polecam wszystkim, którzy chcą się oderwać od problemów i zagłębić w "Edenie".

Świetna! Pierwsze moje zetknięcie z Chmielewską, ale na pewno nie ostatnie. Zgadzam się z użytkownikiem bezczas : niczego tu nie brakuje, książka jest przyjemna w odbiorze. Pierwszy raz czytałam kryminał z takim humorem i jestem jak najbardziej za. Polecam!

Przyjemna i zabawna, aczkolwiek inne części bardziej mi się podobały. Mamerciątka rozłożyły mnie na łopatki:D

Wspaniała! Jedna z lepszych pozycji Nory Roberts. Atmosfera dosłownie przeniosła mnie na Alaskę, teraz marzę o tym, by tam pojechać. Jest akcja, barwni bohaterowie i wspaniałe góry w tle. Polecam!

Piękna. Dobre zakończenie trylogii, choć koniec mnie całkiem dobił. Z drugiej strony jednak nie jestem pewna, czy cukierkowe zakończenie przypadło by mi do gustu, a tak zostaje jakby niedopowiedziane, bardziej tajemnicze. Chwilami nie rozumiałam postępowania Gemmy,ale pani Bray wszystko doskonale dopasowała.Polecam.

Zgadzam się z Nightingale - wampiry zostały tu "wzięte pod nóż" w formie psychologicznej - chwilami ciężko mi się czytało, ale ogólnie rzecz biorąc książka mnie zaciekawiła, a koniec chwycił za serce. Na takie wampiry czekałam.

Od początku Cian podbił moje serce - może dlatego, że w całym tym miłosnym amoku wydawał się taki odległy, taki tajemniczy. Tymczasem losy się odmieniły i z chęcią czytałam sceny, w którym on i Moira zmagali się z coraz silniejszym uczuciem, które, jak się zdawało - nie ma szans na przetrwanie. Zakończenie może kogoś zaskoczyć, ja przeczytałam już ...

Lubię Blair. Wprowadziła powiew świeżości do Kręgu. W tej części już się wszystko bardziej rozkręciło, jak najbardziej na plus. Co tu dużo mówić, polecam, a jak przeczytacie to koniecznie brać się za trzecią część, bo ona zdecydowanie najbardziej mi się podobała.

Z początku trochę mnie nudziło, potem zaciekawiło, aż wreszcie wciągnęło. Zgadzam się z MissMorte, chwilami cukierkowate, za dużo westchnień jak na mój gust. Mimo wszystko podobało mi się - ciekawe połączenie czasów średniowiecznych ze współczesnością. Zaraz biorę się za kolejną część. Nie jestem pewna czy można to porównywać do "Zmierzchu" - tam w...

Pierwsze zetknięcie z porucznik Eve Dallas, ale na pewno nie ostatnie. Dobry kryminał, dosłownie do ostatniej strony trzyma w napięciu. Polecam!

Nora trzyma poziom, co widać i w tej książce. Jedyne co mnie irytuje to zbyt szybko rozwijający się wątek romansowy, który zauważyłam w części książek pani Roberts, aczkolwiek nie we wszystkich.

Pierwszy raz jestem tak niezdecydowana z wystawieniem opinii książce. Z jednej strony - wciągnęła mnie i czytało się szybko, z drugiej strony czułam jakiś niedosyt, trochę jakby czytał to na głos ktoś obok a ja na chwilę odpłynęłam i nie słuchałam. Zazwyczaj czuję fabułę, każde zdanie, przeżywam wszystko z bohaterami... Tutaj tak nie było. Autorka ...

Jako pierwszą przeczytałam "Więzy krwi", więc sięgając po "Braterską więź" wiedziałam już, czego się spodziewać. Troszkę mnie irytowała zbyt szybko rozwijająca się akcja, z drugiej strony jednak całość czytało się miło, choć myślę, że cztery opowiadania o braciach McKade to już lekka przesada. Pozostałabym na dwóch, bo jak mówiłam - całość przyjemn...

Dobrze się czyta; co prawda po czterech przeczytanych książkach Nory zauważam pewien powtarzający się schemat, ale mimo to jej powieści trzymają w napięciu i porywają nas zupełnie w świat przedstawiony.

Pani Austen ma bezbłędny styl! Jestem oczarowana powieścią, pan Darcy mnie urzekł, a gdybym miała być którąś z sióstr, byłabym Elisabeth. Za tą właśnie niezależność i własne zdanie.

Ostatnio czytałam "Idę sierpniową" i przeżyłam lekki szok - tamtejsi bohaterowie i ci, kilkadziesiąt lat starsi. Książkę czyta się miło, moje serce podbił duet: Róża i Laura, a szczególnie ich gra w scrabble i wymiana zdań przy mamie Żaby:D

Uwielbiam powieści Nory i to, co w nich tworzy. Od każdej emanuje cała paleta uczuć, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Jej bohaterowie zawsze są nietuzinkowi i barwni. A książka bardzo mnie wzruszyła, polecam gorąco!

Nie spodziewałam się tak radykalnej zmiany głównej bohaterki. Książkę czyta się przyjemnie, lekko i szybko. Początkowo Darcy bardzo, ale to bardzo mnie irytowała, ale pod koniec zyskała moją sympatię, choć numerem jeden pozostał Ethan:) Polecam!

Zdecydowanie lepsza od dwóch poprzednich, tamte mnie chwilami nużyły, a od tej aż się człowiekowi nie chciało odchodzić;) Polecam gorąco! Zakończenie intrygujące, czekam z niecierpliwością na możliwość przeczytania kolejnej części.