Józef Hen
Zostań fanem autora:
× 2

Józef Hen

Autor, 100 lat 55 czytelników
7.1 /10
85 ocen z 29 książek,
przez 51 kanapowiczów
Urodzony 8 listopada 1923 roku w Polsce (Warszawa)
Józef Hen, właśc. Józef Henryk Cukier – polski pisarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, dramaturg, reportażysta, scenarzysta filmowy.

Urodził się i wychował w kamienicy przy ul. Nowolipie 53 w Warszawie. Jego ojciec, Rubin Cukier z Radzynia, był rzemieślnikiem hydraulikiem, matka Ewa (Chawa) Hempel pochodziła z Warszawy. Miał trójkę starszego rodzeństwa (dwie siostry i brata).

Jako dziecko współpracował z założonym przez Janusza Korczaka „Małym Przeglądem”. Ukończył prywatne żydowskie Gimnazjum Męskie im. Magnusa Kryńskiego (mała matura) znajdujące się przy ul. Miodowej 5. Od września 1939 miał kontynuować naukę w liceum w klasie o profilu matematyczno-przyrodniczym.

Podczas obrony Warszawy przebywał na Nowolipiu. W listopadzie 1939 opuścił miasto i przedostał się do Białegostoku. Wojnę spędził w Związku Radzieckim. Pracował przy budowie szosy Lwów-Kijów, a potem trafił do Samarkandy w Uzbekistanie. Pomimo dobrej kondycji fizycznej nie został przyjęty do Armii Andersa. W 1944 wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, opublikował też wtedy pierwszy wiersz (Łódź wierna) w piśmie Głos Żołnierza. W czasie wojny stracił ojca, zabitego w 1945 w Buchenwaldzie, brata Mojżesza (ur. 1920), który zaginął w ZSRR oraz siostrę Mirkę (1917–1942). Wojnę przeżyły matka i siostra Stella (ur. 1915). W 1944 przyjął pseudonim literacki „Hen”, który z czasem zaczął mu służyć za nazwisko. Zaraz po wojnie był redaktorem tygodnika Żołnierz Polski. Służbę wojskową zakończył w stopniu kapitana w 1952.

Już w 1947 opublikował pierwszą książkę Kijów, Taszkent, Berlin. Dzieje włóczęgi, która została uznana za obiecujący debiut. Pisał reportaże, nowele, opowiadania, prozę historyczną i powieści dla dorosłych i młodzieży, a także scenariusze filmowe, które niekiedy też reżyserował, m.in. Autobusy jak żółwie. Na podstawie jego utworów nakręcono na początku lat 60. m.in. filmy Krzyż Walecznych, Nikt nie woła, Kwiecień oraz Prawo i pięść. Później sfilmowano też powieść „Crimen” jako serial Crimen i opowiadania „Przypadki starościca Wolskiego” jako serial Rycerze i rabusie. Był także autorem scenariusza serialu historycznego Królewskie sny, opublikowanego później także w wersji książkowej. Publikował też m.in. na łamach tygodnika Świat.

W latach 1967–1969 był atakowany przez środowisko tzw. partyzantów. Nawiązał wówczas współpracę z paryską „Kulturą” Jerzego Giedroycia, w której opublikował trzy opowiadania pod pseudonimem Korab („Western”, „Oko Dajana”, „Bliźniak”). W styczniu 1976 roku podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Napisał m.in. powieść dla młodzieży Bitwa o Kozi Dwór (1955), nawiązującą częściowo do Chłopców z Placu Broni Ferenca Molnára, powieść wojenną Kwiecień (1960), dwie autobiograficzne powieści tworzące cykl „Teatr Heroda” o dojrzewaniu tuż przed II wojną światową i podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku („Przed wielką Pauzą” i „Opór”), liczne zbiory opowiadań, w tym Krzyż Walecznych (1964), powieść historyczną Crimen (1975) oraz tomy esejów Nie boję się bezsennych nocy (1987) i wspomnień Nowolipie (1991). Inną pozycją w jego dorobku są beletryzowane biografie, wśród nich Ja, Michał z Montaigne (1978) – panorama XVI-wiecznej Europy ujęta na tle życiorysu francuskiego pisarza, myśliciela i eseisty Michela de Montaigne, oraz Błazen – wielki mąż (1998) – obszerny szkic postaci i wielostronnej działalności Tadeusza Boya-Żeleńskiego, przetykany refleksjami autora na temat epoki, która była jego dzieciństwem (książka miała trzy wydania). Józef Hen był także autorem wielu scenariuszy filmowych nie tylko dla ekranizacji własnej twórczości ale także np. do serialu „Życie Kamila Kuranta” czy filmu „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem”.

Hen przez lata doczekał się kilkunastu tłumaczeń, w tym na czeski, niemiecki, francuski i rosyjski. Przez długie lata (do 1982) był działaczem Związku Literatów Polskich. Był też członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Mieszka w Warszawie. Z małżeństwa z Ireną z domu Lebewal (1922–2010) ma dwoje dzieci: Magdalenę (ur. 1950) i Macieja (ur. 1955).

Książki

Dziennik na nowy wiek. Tom 1
Dziennik na nowy wiek. Tom 1
Józef Hen

Józef Hen nie zamyka się w wieży z kości słoniowej, nie stroni od tego, co powszednie, docenia wagę najdrobniejszych zdarzeń. Rzeczy zwyczajne odnotowuje równie uważnie, co niezwykłe - teraźniejszoś...

Dziennik na nowy wiek. Tom 2
Dziennik na nowy wiek. Tom 2
Józef Hen

Józef Hen nie zamyka się w wieży z kości słoniowej, nie stroni od tego, co powszednie, docenia wagę najdrobniejszych zdarzeń. Rzeczy zwyczajne odnotowuje równie uważnie, co niezwykłe - teraźniejszoś...

Dziennika ciąg dalszy
Dziennika ciąg dalszy
Józef Hen

Dziennika ciąg dalszy to kontynuacja autobiograficznych zapisków Józefa Hena. Wszyscy, którzy mieli okazję czytać jego książki, rozpoznają w nich mądre, serdeczne, ale i ironiczne spojrzenie pisarza n...

Kredą na tablicy
2 wydania
Kredą na tablicy
Marian Brandys, Julian Tuwim, Jan Parandowski, Hanna Mortkowicz-Olczakowa ...

Podtytuł: Wspomnienia z lat szkolnych to zbiór opowiadań z lat młodzieńczych znanych polskich autorów. Zawiera m.in.: Marian Brandys - Śmierć Don Juana Bohdan Czeszko - Profile cieni Stanisław Rysz...

Kwiecień
Kwiecień
Józef Hen

Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej z...

Mgiełka
2 wydania
Mgiełka
Józef Hen

Dojrzały, żonaty mężczyzna poznaje młodą kobietę. Początkowo wydaje się, że będzie to kolejna przelotna znajomość, nic nie znaczący, banalny romans. Ale los miał wobec tych dwojga inne plany. To przy[...

Mira L.
Mira L.
Józef Hen

Miłość Piotra
Miłość Piotra
Józef Hen

Piotra Wolskiego dotyka osobista tragedia. Stogniew Zgurski, brat Konstancji, w której zakochuje się starosta - zabija w karczmie szlachcica. Wolski, który z urzędu ściga warchołów łamiących prawo, m...

Miłość do Heleny
Miłość do Heleny
Józef Hen

Przyjaciel Piotra Wolskiego, Stefan Barzo, zostaje uwikłany w tragiczną w skutkach intrygę. Stefan żywi nieodwzajemnioną miłość do Heleny Klofasowej. Jej matka, kobieta bezwzględna, dąży do pozbycia ...

Nie boję się bezsennych nocy. Z księgi trzeciej
Nie boję się bezsennych nocy. Z księgi trzeciej
Józef Hen

Adaptacja audio tomu esejów Józefa Hena. Teksty składające się na „Nie boję się bezsennych nocy. Z księgi trzeciej” to eseje powstałe głównie w latach 90. XX wieku, jednak usłyszymy również wcześnie...

Oko Dajana
Oko Dajana
Józef Hen

Trzy opowiadania będące reakcją autora na wydarzenia marca '68 roku. Na przykładzie losów głównych bohaterów - nauczyciela, urzędnika i byłego działacza politycznego - pokazał Hen, z talentem i wrażli...

Oko Dajana. Pingpongista
Oko Dajana. Pingpongista
Józef Hen

Czerwiec 1967 – marzec 1968. Partia Gomułki i Moczara rozpętuje haniebną kampanię antysemicką. (Nazywając ją walką z „syjonistami”). Józef Hen reaguje jak na pisarza przystało: publikuje w paryskiej „...

Skarb Mohilanki
Skarb Mohilanki
Józef Hen

W walce z infamisem. Przeciw diabłom i infamisom - to cykl (serial),w którym opierając się na faktach historycznych autor ukazuje życie i obyczaje Rzeczypospolitej XVII-wiecznej. Książka pięknie ilus...

Uczeń mistrza Rumianka
Uczeń mistrza Rumianka
Józef Hen

Książka napisana jest w stylu powieści awanturniczej lecz z dużym autentyzmem, oprócz przyjemności czytania daje wiele wiadomości o Rzeczypospolitej XVII-wiecznej.

Źrenice jego oczu
Źrenice jego oczu
Józef Hen
Seria: Żółta seria [Nasza Księgarnia]

Cytaty

(...) wiem, co czujesz, wiem. Ale nie oskarżaj nikogo zbyt lekko. Wiemy tylko to, co widzimy. Ale pod spodem może być coś, co naszym oczom jest niedostępne. Możesz się mylić.
Powściągliwość emocjonalna to jest nakaz ostatnich czasów. Wymagało się jej od oficerów Imperium Brytyjskiego. Biały człowiek nie miał prawa ujawniać słabości, miał być mocny, twardy, budzić respekt. Bohaterowie Homera płakali. Bogowie na Olimpie płakali i herosi biblijni. Absalomie, synu mój! I Jeremiasz płakał. I Jezus zapłakał. Lacrimae Christi. Rycerze średniowieczni lali łzy. Wszyscy ci Rolandowie, Tristanowie, pewnie i Lancelot, nie ukrywali swoich emocji, dawali im wyraz. Łzy były w cenie. Jagiełło i Witold to byli twardziele, a nie? A objąwszy się, płakali rzewnie, kiedy w zatargu z Zakonem Krzyżackim nadszedł z Rzymu niepomyślny dla nich wyrok. (…) Łzy są w madrygałach poetów Baroku, a potem Rousseau, „Cierpienia młodego Wertera”, romantycy, no i mój Gorki z Tołstojem wzruszali się do łez.
(…) nie może być dobra proza polityczna bez rozumienia racji drugiej strony. Bez tego nie ma dramatu.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl