Cytaty Sarah J. Maas

Dodaj cytat
"Królowa ich kontynentu stała się niewolnicą i będzie nosiła blizny po swej niewoli do końca życia"
"-Ludzie, których kochasz to broń, która zostanie wykorzystana przeciwko tobie"
" - Nazywam się Celaena Sardothien. Choć moje imię właściwie nie ma znaczenia. Możesz mnie nazywać Velaeną, Lillian albo suką, a ja i tak cię pokonam"
"Lubię muzykę, ponieważ gdy jej słucham, zatracam się w sobie. Jestem jednocześnie pełna i pusta, czuję, jak ziemia drży i wypiętrza się pod moimi stopami. Kiedy zaś sama zaczynam grać... Cóż, wreszcie tworzę, a nie niszczę"
" Biblioteki kryły mnóstwo pomysłów, a nowe pomysły stanowiły najgroźniejszą, najbardziej niebezpieczną broń świata"
"Tylko Ty możesz zdecydować, co Cię złamie Wyzwolicielko. Tylko Ty."
"Rodziną są Ci, których wybierzesz, a nie Ci, wśród których się urodzisz".
"Ukląkł na tych gwiazdach i górach wytatuowanych na kolanach. Nie ukłoniłby się przed nikim i niczym. Poza swoją towarzyszką. Kimś równym jemu."
"Miłość - miłość mogła być zarówno lekiem, jak i trucizną."
"- Tak sobie myślę, że gdy patrzę na ciebie, czuję się, jakbym umierał. Jakbym nie mógł zaczerpnąć oddechu. Myślę sobie, że pragnę cię tak bardzo, że przez sporą część czasu, gdy jestem przy tobie, nie mogę się skoncentrować."
"- Niegdyś mieszkałam w miejscu, w którym opinie innych miały znaczenie. To mnie dusiło, niemal mnie złamało. Tak więc uwierz mi, Feyro, kiedy ci mówię, że wiem, co próbowano ci zrobić, i że przy odpowiedniej dozie odwagi możesz przestać dbać o to, co inni mówią o tobie. Robisz to, co t y kochasz, i to, czego t y potrzebujesz."
"Sukinsyn, sukinsyn, sukinsyn.
- Przynajmniej zachowaj na tyle przyzwoitości, żeby nazywać mnie sukinsynem tylko przy podniesionej barierze"
"Niektórzy szukają mnie przez życie całe, lecz nigdy się nie spotykamy. Pocałunek zaś ofiarowuję tym, którzy nie depczą mnie swymi stopami.
Niektórzy mówią, że łaskami swymi obdarzam mądrych i gładkich. Lecz me błogosławieństwo jest dla tych, którym nie brak odwagi.
Zazwyczaj me działanie zdaje się wszystkim darem cudnym. Lecz wzgardzona staje się potworem do pokonania trudnym.
I chociaż każdy cios mój góry kruszyć by pozwolił. Gdy zabijam robię to bardzo powoli."
"- Kocham cię, kocham cię mimo cierni"
"- Czy ty kiedykolwiek przestaniesz być tak poważna i nudna?
-Czy ty kiedykolwiek przestaniesz być takim dupkiem?
- Od razu lepiej."
"-Dlaczego znajdujesz nasze towarzystwo tak niemiłym, skoro mężczyźni w twoich stronach z pewnością nie grzeszą urodą?"
To co jest naszą słabością, może okazać się naszą największą siłą. I że właśnie osoba po której by się tego najmniej spodziewać, może odmienić bieg historii...
- Ona to zorganizowała? Powinienem był się domyślić. - Znów zachichotał i pokręcił głową. - Co mi szkodzi zadać jej parę pytań?
- Nie jest łatwo zadawać pytania Quinlan, kiedy nie ma się już głowy na karku - stwierdził Hunt z groźbą w oczach.
Jeśli szukasz poradnika "Jak nie być dupkiem", to stoi pomiędzy "Pa, pa, przegrywie" i "ABC szybkiego sperdalania".
Wyglądała, jakby godziła się ze śmiercią swej ofiary i przyjmowała skazę na sercu jako zapłatę za zemstę.
Nauczyła się, jak unikać śmierci. Sama stała się śmiercią.
To czego chcesz, i to, czego potrzebujesz, to dwie różne rzeczy
Mogłabyś kiedyś wstrząsnąć gwiazdami. Jeśli się ośmielisz, będziesz w stanie dokonać wszystkiego. W głębi serca sama o tym wiesz i chyba to przeraża cię najbardziej.
Niektórzy szukają mnie przez życie całe, lecz nigdy się nie spotykamy, Pocałunek zaś ofiarowuję tym, którzy nie depczą mnie swymi stopami. Niektórzy mówią, że łaskami swymi obdarzam mądrych i gładkich, Lecz me błogosławieństwo jest dla tych, którym nie brak odwagi. Zazwyczaj me działanie zdaje się wszystkim darem cudnym, Lecz wzgardzona staję się potworem do pokonania trudnym I chociaż każdy cios mój góry kruszyć by pozwolił, Gdy zabijam, robię to bardzo powoli...
Mam mózg aby oceniać i budować opinie.
Byłaś dzielna. Byłaś bardzo dzielna. Ale musisz być dzielna jeszcze trochę, moje Ogniste Serce
Mało brakowało, a odsłoniłby przed nią serce, które zapewne wyszarpnęłaby mu z piersi.
Wszyscy mamy w sobie coś strzaskanego. Każdy na swój sposób. Okruchy w miejscach, których nikt nie zobaczy.
Kiedy spędzasz tak wiele czasu w ciemności Lucienie, odkrywasz, że ciemność zaczyna patrzeć na Ciebie.
Serce w niej rosło. Ludzie mieli w sobie dobro. Trzeba było go tylko poszukać, ale zawsze można było trochę znaleźć. Nie inaczej
© 2007 - 2024 nakanapie.pl