Shūsaku Endō (jap. 遠藤 周作 Endō Shūsaku) – japoński pisarz, tworzący swoje utwory z perspektywy katolika żyjącego w społeczeństwie buddyjskim.
Shūsaku Endō urodził się w Tokio jako drugi syn urzędnika bankowego i nauczycielki gry na skrzypcach. W 1926 roku jego rodzina przeniosła się do Mandżurii, gdzie jego ojciec został wysłany służbowo. Siedem lat później, po rozwodzie rodziców, wrócił z matką i bratem do Japonii. W Kobe jego matka zainteresowała się katolicyzmem i w wieku jedenastu lat Endō został ochrzczony.
W czasie II wojny światowej Endō studiował i pracował w fabryce. Po wojnie rozpoczął studia romanistyczne, a w latach 1950-1953 przebywał na stypendium we Francji. To wówczas podjął pierwsze próby literackie – jego relacje z pobytu w Europie były publikowane w Japonii.
We Francji zachorował na gruźlicę płuc. Także w późniejszych latach wiele czasu przebywał w szpitalach. Mimo to nie przerwał pracy literackiej i przez wiele lat regularnie publikował powieści oraz humoreski.
Powieści Endō są często skonstruowane wokół historyczno-przygodowego szkieletu, jak Samuraj, oparty na autentycznych wydarzeniach z XVII wieku (poselstwo Tsunenagi Hasekury). Jednak najważniejszą warstwę twórczości pisarza stanowi próba ukazania duchowych rozterek Japończyka-chrześcijanina w tradycyjnie buddyjskim środowisku.