Głęboka rzeka

Droga do Indii miejscem odkupienia? Wielowątkowa narracja, zbiorowy charakter oraz pytania o religię i świat poza duchowy. Powieść, która skupia się na trzech, czterech postaciach. Mężu, co stracił żonę w wyniku choroby nowotworowej. Kobietę bez uczuć, bez zapalnika w sercu oraz mężczyznę, który stacjonował na wojnie w Birmie cierpiąc głód w morderczej dżungli walcząc jednocześnie z żołnierzami brytyjskimi. Czy poważnego studenta zmierzającego do klasztoru w imię wyższej idei wpojonej przez rodzicielkę. Co łączy bohaterów powieści? Narodowość, cel wędrówki, a nawet wzajemna misja - wspólny mianownik? Gdyż Japończycy zmierzają do krainy hinduskich bogów oraz świętej rzeki Ganges. Spotkanie to prowadzi do serii pytań o przynależność do Boga - o panteistycznej twarzy naszej wiary w byty nadnaturalne, gdzie chrześcijaństwo przepycha się z naukami hindusów, gdzie reinkarnacja dyskutuje z racjonalnością lekarzy, a zaburzenie uczuciowe z płomieniem namiętności i odnalezieniem zbawienia zanurzając się w cynowej wodzie po kolana w południowej Azji.

Rzecz o tyle wyjątkowa, co mądra i trafiająca w sedno, bo co to za różnica, którego Boga wielbimy, i którą religię chrzcisz, jakie dogmaty strzeżesz, skoro wszystkie ścieżki prowadzą do spotkania z absolutem? Starcie chrześcijańskiej kultury z buddyzmem i krwawymi kapłankami życia w Indiach skutecznie intryguje, a wątek kobiety, która nie potrafi oddać się magii Erosa całkowicie urzekający. Romantyczny duch styka się ze śmierc...