Name: Aristokratka na koni
Rating: 7.36 (25 reviews)
ISBN: 9788072273843

Aristokratka na koni

Evžen Boček

7.4 /10

Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.4 /10

Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów

Opis

Mladá aristokratka Marie Kostková z Kostky opět řeší nezáviděníhodné problémy. „Nejchudší zámek v Čechách“ zůstává věrný svému označení, a tak tu hraběcí rodinka ani personál rozhodně nemají ustláno na růžích. Místo davů návštěvníků se na zámku kupí neproplacené faktury za vodu a hrozí, že záhy bude největší atrakcí každodenní koupel obyvatel zámku v kašně s dešťovkou. Chce to nějaký nápad… Projekt nazvaný Aristokratka před smrtí se zdá být skvělým řešením. Smrt přitáhne senzacechtivé turisty, bulvární tisk jim udělá reklamu… a budou mít vyhráno. Jenomže všechno je opět jinak — projekt Aristokratka před smrtí je mrtvý. A zabil ho kníže Schwarzenberg. Nikdy ale není tak zle, aby nemohlo být hůř. O tom nás s nevyčerpatelnou dávkou humoru přesvědčuje pokračování úspěšných knih Poslední aristokratka a Aristokratka ve varu.

Data wydania: 2016

ISBN: 978-80-7227-384-3, 9788072273843

Język: czeski

Wydawnictwo: Druhé město

Kategorie: Satyra i humor, Literatura piękna

Stron: 160

dodana przez: jbutton

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Evžen Boček

Urodzony 6 października 1966 roku

Jeden z najpoczytniejszych i najbardziej znanych za granicą czeskich pisarzy. Na Uniwersytecie Masaryka w Brnie ukończył bohemistykę i historię, a po studiach pracował krótko jako nauczyciel w szkole. Zanim zaczął pisać książki Evžen Boček pracował ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Evžen Boček

Recenzje

Absurd goni absurd

9.05.2018

Mieć własny interes to podobno radość, adrenalina, ale też stres i niewiadoma. Z Marią Kostka i jej rodziną spotykamy się już po raz trzeci, ale uczucia, które w dalszym ciągu towarzyszą im podczas prowadzenia zamku to dezorientacja, chaos, niezrozumienie, a przy tym wszystkim humor i wiara we własne możliwości. Brzmi górnolotnie, ale naprawdę to w... Recenzja książki Arystokratka na koniu

@IdeCzytac

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Antoniowka

2022-03-21

7 /10

Przeczytane

Książka trzyma poziom, chociaż lektura powoli staje się monotonna. Mam nadzieję, że Autor w kolejnym tomie wprowadzi jakąś zmianę scenerii.

× 11 | link |

@zuszka60

2020-04-10

8 /10

Przeczytane

Równie dobra jak dwa poprzednie tomy. Świetny humor.

× 10 | link |

@S.anna

2022-06-11

7 /10

Przeczytane Literatura czeska i słowacka Pożyczone Mnie śmieszy

Do pewnego momentu zgadzałam się z opiniami tych Czytelników, którzy twierdzili, że seria z czasem zdaje się coraz bardziej monotonna, a formuła się wyczerpuje. No bo ileż można czytać tekstów pani Cichy, ciut niewybrednych językowo, czy rozważań pana Spocka, pieczołowicie obliczającego czas, jaki pozostał mu do zgonu? I ile można znosić to, że czegokolwiek się tkną pan hrabia z rodziną to im się nie uda? Nie wiem jak kogo, ale mnie to zaczynało już nie tylko męczyć, a frustrować. Owszem, przyjemne w czytaniu, zabawne (choć i do tego można przywyknąć, ach, gdzież te salwy śmiechu, towarzyszące lekturze pierwszej części!), niektóre (rewelacyjne) teksty z serii: "zapisać, zapamiętać, używać", noale.

Tymczasem akcja tego tomu w pewnej chwili (mniej więcej od momentu pojawienia się ciotuni Nory) zaczyna jakby nabierać nowego ducha, rozpędu, coś się zaczyna dziać i czuje się, że nadchodzą zmiany. Zmiany w bohaterach, zmiany bohaterów, delikatny powiew nieuniknionej nowości, cień nostalgii, no i wreszcie coś się państwu hrabiostwu udaje. Dlatego ocenilam tę część na gwiazdkę wyżej, niż poprzednią i chętnie przeczytam kolejną, mając nadzieję, że jej potencjał nie zostanie zmarnowany.

× 9 | link |

@mala_mi

2023-08-06

7 /10

Przeczytane 2023

Kolejna odsłona pamiętnika hrabianki Marii Kostki, podobnie jak poprzednie, obfituje w absurdalnie niewiarygodne opisy dnia codziennego w zamku czeskiej arystokracji, choć w ich przypadku zwrot "codzienny" raczej nie oznacza nudy i rutyny.
Ilość adrenaliny jaką musi znieść znękana dziedziczka powoduje jednak, że Maria zaczyna pokazywać charakterek. To dalej śmieszy, może nie tak jak pierwsza część, bo zniknął element zaskoczenia, ale nadal nie radzę czytać w miejscach publicznych.

× 8 | link |

@LiterAnka

2020-02-17

8 /10

Przeczytane

Bardzo mi się podobała cała seria, choć trzecia część odrobinę chyba wyczerpała konwencję i nie śmieszyła mnie tak bardzo, jak poprzednie. Wszystko już było, postaci powtarzają swoje dziwactwa, zabrakło nowych pomysłów.

× 5 | link |

@Renax

2020-05-18

10 /10

Przeczytane Humor

Czytana po części pierwszej i drugiej książka stanowi zakończenie historii Kostków. Nie odczułam, że jest mniej śmieszna niż te poprzednie, ale może i śmiałam się tak samo jak przy poprzednich, bo nie miałam przerwy w czytaniu.
Polecam.

× 3 | link |

@Bibliotecznie

2019-01-27

7 /10

Przeczytane

Zdecydowałam się przeczytać trzecią część Arystokratki, ponieważ właśnie pojawił się na horyzoncie czwarty tom serii! Mam nadzieję, że szybko trafi w moje ręce, a tymczasem kilka słów o części trzeciej.

Na zamku Kostka atmosferę podgrzewa nowy pomysł Milady. Rozpoczynają się wakacje, a mieszkańcy liczą, rzecz jasna, na wysyp turystów, a co za tym idzie - pełny sejf pieniędzy. Czy uda im się wreszcie osiągnąć upragniony cel?

Współcześni arystokraci na równi z pracownikami zamkowymi wprowadzają w życie pomysł Milady pod nazwą "Arystokratka (prawie) umarła". W związku z tym na zamku pojawia się... trumna. Dla kogo? Oczywiście dla hrabianki Marii! W końcu dziewczyna obciążona jest rodową klątwą, który to fakt należy odpowiednio wykorzystać. Skoro ma umrzeć w dniu swoich dwudziestych urodzin, niech przynajmniej będzie z tego jakiś pożytek... Przy okazji na zamku wiele się dzieje, więc mieszkańcy mają pełne ręce roboty.

Forma pamiętnika to świetny pomysł, chociaż muszę przyznać, że są fragmenty, które trochę mnie nudziły. Humor w tej części jest może ciut słabszy niż w poprzednich dwóch, a i stron trochę mniej, ale i tak ubawiłam się podczas lektury. Lekkość pióra autora i niesamowity splot wydarzeń sprawiają, że przygody bohaterów czyta się szybko.

Jestem bardzo ciekawa czwartego tomu przygód rodziny Kostków i ich pracowników. Polecam cała serię, relaks murowany! :-)

× 2 | link |

@EwaK.

2022-05-19

6 /10

Przeczytane

Przeczytałam z umiarkowaną przyjemnością, bo miałam trochę czasu do roztrwonienia, potrzebowałam przerywnika i byłam ciekawa, czy autor wpadł na pomysł jak wyciągnąć Kostkę z monotonii. Wielokrotnie powtarzane absurdy nie są bowiem już tak absurdalne .

I co? Owszem, książka nadal sympatyczna, lekka, momentami śmieszy, ale mnie niestety coraz mniej. Stracił się urok świeżości, większość gagów w sam raz do Muzeum Odgrzewanych Kotletów. A mnie się marzy jakiś niezwykły zwrot, wyprowadzenie całej tej ekipy z ich strefy komfortu. Niech na przykład odziedziczą jakąś wielką fortunę i zobaczmy jak sobie z tym poradzą, to by było! Albo niech się pan Spock ożeni z Deniską i spłodzą małe Denisiątka. Albo niech w końcu w zamku zamieszka Helenka, najlepiej z księciem Karolem, Kamilą, Kaczorem Donaldem i porucznikiem Columbo.

× 2 | link |

@Emma81

2020-03-15

8 /10

Przeczytane E-booki

Ten humor nie może się znudzić. Dalsze losy rodziny "arystokratów z przypadku", czyli Kostków z Kostki nie ustępują w niczym dwóm poprzednim częściom.
Główna bohaterka jest tutaj jakby dojrzalsza, bardziej świadoma siebie i coraz bardziej zauroczona Maksem. Tymczasem reszta pałacowego towarzystwa w ogóle się nie zmieniła -za co by się nie wzięli, to wiadomo.... ubaw po pachy. Spotkanie na zamku niemieckiego dowódcy z angielską księżniczką okazało się zaskakująco zabawne.

× 1 | link |

@beata87

2019-11-17

9 /10

Przeczytane

Rewelacyjny, kolejny tom satyryczno-ironicznej powieści obyczajowej. Pełnej absurdalnego humoru historii o perypetiach współczesnych, czeskich arystokratów. Na zamku Kostków pojawia się nowa, stara krewna, moja ulubienica, cioteczka Nora. Aż żal, że kończy się już ta historia... uśmiałam się przy niej jak norka (i nie chodzi tu u ciotunię:).

× 1 | link |

@ksiazkowyregal

2019-06-03

8 /10

Przeczytane

Nic specjalnego, ale to chyba najzabawniejsza książka jaką przeczytałam. Bardzo szybko się ją czyta. Ma nie wiele stron. Forma pamiętnika.

| link |