Białe noce

Fiodor Dostojewski
7.3 /10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 21 ocen kanapowiczów
Białe noce
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.3 /10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 21 ocen kanapowiczów
Data wydania: 1986
ISBN: 978-83-05-11684-8, 9788305116848
Wydawnictwo: Książka i Wiedza
Seria: Koliber
Stron: 169
Mamy 6 innych wydań tej książki

Autor

Fiodor Dostojewski Fiodor Dostojewski
Urodzony 11 listopada 1821 roku w Federacji Rosyjskiej (Moskwa)
Fiodor Dostojewski był jednym z najwybitniejszych rosyjskich powieściopisarzy. Okrzyknięty został mistrzem prozy psychologicznej. Do jego najwybitniejszych powieści zalicza się ,,Zbrodnię i karę", ,,Biesy", ,,Idiotę", ,,Braci Karamazow" oraz ,,Wspomn...

Pozostałe książki:

Zbrodnia i kara Bracia Karamazow Idiota Biesy Wspomnienia z domu umarłych Łagodna i inne opowiadania Gracz Białe noce Opowieści fantastyczne Biedni ludzie Opowieści niesamowite : groza i niesamowitość w prozie rosyjskiej XIX i początku XX w. Młokos Skrzywdzeni i poniżeni Uczciwy złodziej i inne opowiadania Zimowe notatki o wrażeniach z lata Aniele, Stróżu mój. Listy do żony Gracz. Opowiadania 1862-1869 Opowieści Opowieści niepokojące. Od Gogola do Bułhakowa Paskudna historia i inne utwory Sen Wujaszka Wieczny mąż "Twój bez reszty". Listy do żony Bezimienna miłość. Opowieści z życia pisarzy rosyjskich Cudza żona i mąż pod łóżkiem Dziennik pisarza. Tom 1: 1847-1874 Dzieła wybrane III Notatki z podziemia. Gracz O literaturze i sztuce O miłości Opowieści niesamowite. Literatura rosyjska. Tom 2 Petersburskie senne widziadła wierszem i prozą Sobowtór i inne opowiadania: 1846-1848 Wieczny mąż i inne utwory Wspomnienia z domu umarłych. Gracz Bracia Karamazow. Tom 1 Bracia Karamazow. Tom 2 Królowa pocałunków. Opowiadania o miłości Literatura na świecie 2/1971 (2)
Wszystkie książki Fiodor Dostojewski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Dostojewski to mistrz?

29.10.2023

"Białe noce" to jedno z mniej znanych dzieł Fiodora Dostojewskiego, ale zdecydowanie jedno z tych, które ukazują jego wyjątkowy talent literacki i zdolność do zgłębiania ludzkiej psychiki. Ta krótka powieść, pierwotnie opublikowana w 1848 roku, jest pełna romantyzmu i melancholii, a zarazem obfituje w psychologiczne głębi i rozważania nad miłością... Recenzja książki Białe noce

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mikakeMonika
2020-04-07
8 /10
Przeczytane

Przepiękny język. Pięknie zbudowane zdania. Czytanie to sama przyjemność. Co do treści – uśmiech nieraz gościł na mojej twarzy, jakie to ciekawe czasy kiedyś były…
A morał aktualny zawsze - pośpiech złym doradcą jest. No i znakomite studium ludzkich charakterów, jak to u Dostojewskiego. Śmietanka!

× 11 | Komentarze (1) | link |
@Siostra_Kopciuszka
2020-06-01
8 /10
Przeczytane 📚Bieżące :) 📘 Jedynki

'' Marzyciel,jeśli chodzi o ścisłe określenie, nie jest człowiekiem, lecz jakimś gatunkiem pośrednim ''

Ach ten Dostojewski, ach te jego '' Białe noce '' petersburskie. Toż to broszurka ledwo, nowelka cienka, a ileż w niej emocjii. Ileż ochów , achów, wzruszeń i westchnień . Wyznań, niezdecydowania, kochania czy nie kochania . U każdego innaego pisarza byłby to kicz i tandeta, ale nie tutaj nie u Dostojewskiego. U niego, jakoś to wszystko ma sens i głębię, jakąś ważność i wyrazistość, ja więc jak Nastusia ocham i acham i łapię się za serce i cała jestem w emocjach kiedy ten '' Typ '', tak jej miłość wyznaje :)

P.S. Taka ciekawostka :)

Białe noce to jedno z najbardziej fascynujących zjawisk. Na dużych szerokościach geograficznych (powyżej 57 stopni) wiosną i latem słońce chowa się na tyle płytko za horyzontem, że rozproszone światło dociera na ziemię nawet w nocy. Jednym z najciekawszych miejsc, w których można zaobserwować białe noce jest Sankt Petersburg, przepiękne rosyjskie miasto, które podczas letnich wieczorów tętni życiem.

× 4 | link |
@optymistanet
@optymistanet
2007-12-18
Przeczytane

czytałem jak miałem 15 lat i byłem strasznie zakochany. poelecam wszystkim romantykom w podobnej sytuacji, bo nie wiem, jak bym to dziś odebrał :)

× 1 | link |
@Sylviaa7777
@Sylviaa7777
2012-01-23
Przeczytane

Krótka, w całości jak to u Dostojewskiego fantastyczna literatura ale czyta się dośc cieżko dlatego trochę zgubiłam sie w opisie histori życia "Typa" ;) ale wartości te same i życie takie samo ;)

| link |
@nicCiekawego
@nicCiekawego
2014-08-01
10 /10
Przeczytane

Mam niezwykły sentyment do Białych nocy :) Grałam monodram na ich podstawie. Jak cudnie być Nastusią już na zawsze.

| link |
@kaliadia
@kaliadia
2012-10-07
10 /10
Przeczytane

Cudowna, klimatyczna opowieść.

| link |
@danieldanielpojda
2023-10-28
6 /10
Przeczytane
@panna.zorza
2023-01-17
7 /10
Przeczytane Pod strzechą
@Zorg
@Zorg
2022-03-29
1 /10
@Asamitt
2020-05-18
6 /10
Przeczytane Literatura piękna / Klasyka
@nikaa7
2020-04-10
8 /10
Przeczytane 2020 AUTOR: Fiodor Dostojewski Ebook Klasyka Literatura - Rosja
@bea-ta
@bea-ta
2019-11-17
6 /10
Przeczytane przeczytane 2017
@allison
@allison
2018-11-27
8 /10
Przeczytane XIX wiek
PM
@cerridwen
2015-03-04
8 /10
Przeczytane
@Sonali
@Sonali
2012-09-02
8 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Człowiek czuje, że ta niewyczerpana fantazja w końcu ulega zmęczeniu, wyczerpuje się dlatego, że się przecież dojrzewa, wyrasta ze swych dawnych ideałów, które rozsypują się w proch, w gruzy; a jeżeli nie ma innego życia, to trzeba je budować właśnie z tych gruzów. A tymczasem dusza prosi o coś innego, czego innego pragnie! I nadaremnie marzyciel grzebie jak w popiele w swych dawnych marzeniach, szukając choćby najmniejszej iskierki, żeby ją rozdmuchać, żeby rozpalonym na nowo ogniem ogrzać oziębłe serce, wskrzesić w nim znów to wszystko, co było dawniej takie miłe, co wzruszało duszę, co rozgrzewało krew, co wyciskało łzy z oczu i tak rozkosznie oszukiwało!
Lubię budować swą rzeczywistość na wzór tego, co bezpowrotnie minęło - i często włóczę się jak cień bez potrzeby i bez celu, ponuro i smutno po petersburskich zaułkach i ulicach. I cóż to za wspomnienia! Przypomina mi się na przykład, że w tym właśnie miejscu akurat rok temu, aukrat o tej samej porze, o tej samej godzinie włóczyłem się, tak samo samotny, tak samo posępny jak teraz! I przypominam sobie, że i wtenczas marzenia były smutne, a choć i dawniej nie było lżej, zdaje mi się, że jednak jakoś lżej i łatwiej było żyć, że nie było tych, czarnych myśli, które się teraz do mnie przyczepiły, że nie było tych wyrzutów sumienia, wyrzutów mrocznych, ponurych które ani w dzień, ani w nocy nie dają mi teraz spokoju. I pytam sam siebie: "Gdzież twoje marzenia?" I kręcę głową, mówiąc: "Jak szybko upływają lata!" I znów pytam sam siebie: "Cóżeś zrobił ze swymi latami? Żyłeś czy nie? Spójrz - mówię do siebie - spójrz, jak na świecie zaczyna być chłodno. Napłyną jeszcze lata, a po nich nadejdzie ponura samotność, nadejdzie z kosturem ponura starość, a z nimi - smutek i troska. Zblaknie twój fantastyczny świat, zamrą, uwiędną twoje marzenia i osypią się jak żółte liście z drzew." O panno Nastusiu! Przecież smutno będzie pozostać samemu, zupełnie samemu, i nawet nie mieć czego żałować - niczego, zupełnie niczego. bo wszystko, co straciłem, było niczym, głupim, okrągłym zerem, było tylko marzeniem!
Bywają marzyciele, którzy obchodzą rocznice pojawienia się ich fantastycznych wizji.
Nowy sen – nowe szczęście! Nowa dawka subtelnej, rozkosznej trucizny!
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

How We Weep and Laugh at the Same Thing
How We Weep and Laugh at th...
Michel de Montaigne
Glitering essays by the Renessaince master of the form, exploring contradictions in human thoughts a...
To Be Read At Dusk
To Be Read At Dusk
Charles Dickens
'The monstrous thought came into my mind as I perused the fixed eyes and the saturnine face, that th...
The Book of Tea
The Book of Tea
Kakuzo Okakura
7.6/10
This 1906 guide to the beauty of the tea ceremony is both a paean to the art of simplicity, and a wr...
© 2007 - 2024 nakanapie.pl