Cyberpunk Girls. Opowiadania

Świetnie się bawiłam przy tej książce. W sumie na te siedem opowiadań tylko jedno nie przypadło mi do gustu. Autorki odwaliły tutaj świetną robotę. Zwłaszcza Martyna Raduchowska (w książce pojawiły się jej 2 opowiadania), która swoim stylem zachęciła mnie do sięgnięcia w przyszłości po jakąś jej książke.

Sześć autorek i siedem opowiadań, to dwa wspólne mianowniki dla opowiadań zawartych w najnowszej pozycji wydawnictwa Uroboros. Wszystkie są z gatunku cyberpunk, skupiającego się m.in. na wpływie zaawansowanej technologii na funkcjonowanie ludzkości, ale nie tylko, o czym najlepiej przekonacie się po lekturze książki. Jeśli chodzi o tematykę opowiadań, to jest ona bardzo różna, ale zarazem bardzo ciekawa. Obca cywilizacja po cichu próbująca przejąć kontrolę nad światem, niebezpieczny wyścig z wielkimi ambicjami w tle, wirtualna rzeczywistość jako pułapka bez wyjścia, czy walka o własne życie spowodowana przez technologię, która miała je uratować. To tylko niektóre z historii, jakie będziecie mieli okazję poznać.

Co ciekawe, te wyżej wspomniane tematy w większości są związane z wydarzeniami, z którymi czytelnik może bardzo dobrze się utożsamić. Wystarczy powiedzieć, że już na wstępie otrzymujemy opowiadanie pod tytułem Heartbyte, w którym panuje koronawirus i to właśnie on pow...

Zazwyczaj w swoich recenzjach nie chcę skupiać się za bardzo na rzeczach negatywnych, więc kiedy mogę to tego unikam. Lepiej w końcu polecić jedną świetną książkę niż zjechać dziesięć złych. Dlatego w dzisiejszej recenzji skupię się na pozytywach.
"Cyberpunk Girls" to zbiór opowiadań polskich autorek. Każde trochę inne wprowadza ze sobą coś nowego. Sięgnęłam po tę książkę głównie ze względu na panią Martynę Raduchowską. Pierwsze opowiadanie było takie sobie, jednak drugie niemal zwaliło mnie z nóg. "Mindblow" liczy sobie niecałe dwanaście stron, co mnie zdziwiło i zasmuciło jednocześnie, ponieważ pozostawiło we mnie pewien niedosyt. Nie mówię, że było złe, bo nie było. Było świetne - fabuła, wykreowany świat, bohaterowie... Było po prostu zbyt krótkie jak dla mnie i trochę się tym rozczarowałam. Mimo to język, jakim zostało napisane opowiadanie jest świetny, czyta się z zapartym tchem. Autorka dawkuje czytelnikowi informacje mimochodem, za każdym razem pobudzając jego ciekawość, ale nie zaspokajając jej do końca, przez co czytamy z coraz większym zapałem.
Drugim opowiadaniem, które niezmiernie mi się spodobało (i było dłuższe!) to "Dziewczyna, której nie było" autorstwa Magdaleny Kucenty. Pierwszy raz spotykam się z twórczością tej autorki i muszę przyznać, że skutecznie zachęciła mnie do dalszego czytania jej prac. Fabuła krąży wokół Tayany, która jest kurierką przekazującą informacje. Ludzie na co dzień noszą na twarzach maski, w mieście rządzą 'Technobogowie',...

Totalne rozczarowanie konwencją opowiadań w Cyberpunk girls. “Prawdziwego cyberpunka” to tam dużo nie ma, mówię oczywiście o tym oldschoolowym cyberpunkiem w klimatach Neuromancera. Neocyberpunk przebija się trochę w kilku historiach. Historie są bardzo ciekawe ale zbiorczy tytuł nie pasuje mi do utworów. Poziom jest bardzo różny, realia oscylują wokół niedalekiej przyszłości, a tematyka silnie trzyma się zagrożeń społeczno/ekonomiczno/przyrodniczych jakie doskwierają nam w ciągu ostatnich 10 lat. Mogło być lepiej bo liczyłem na prawdziwą jazdę bez trzymanki, a tutaj ledwie przejażdżka na karuzeli.

na skalach:
goodreads: 2,8/5
lubimyczytać: 5,6/10
u mnie: 56/100

W pełni przesłuchałam tylko pierwsze opowiadanie, reszta szybko mnie znudziła. Nie moje klimaty. Doceniam w pierwszym tytule ciekawe splecenie dwóch rzeczywistości - aktualnej pandemii i cyberpunku, niestety zakończenie było kiepskie.