Deweloper

Dzisiaj moja recenzja będzie troszkę odbiegać od stereotypów, ponieważ w pierwszej kolejności zacznę od moich zachwytów wizualnych. Tak pięknie wydanej książki jeszcze nie miałam, dla mnie to arcydzieło i luksus dla mola książkowego. Tę książkę mogłabym oglądać, dotykać i wąchać bez przerwy. Zanim zaczęłam czytać, musiałam się opanować, bo nie potrafiłam się skupić na tekście. Takiej książki po przeczytaniu, niemożliwe będzie schować. U mnie będzie stała na centralnej półce, zdobiąc część mojej biblioteczki.

Co w sobie ma ta książka:

Powieść Melissy Darwood w zjawiskowo pięknym wydaniu. Srebrzysta okładka o upojnym zapachu kwiatów, metalizowane i zadrukowane krawędzie oraz wklejki, wielobarwne strony, twarda oprawa, a zamiast zakładki materiałowa tasiemka.

A tekst, historia, bohaterowie? Czy też zrobiła na mnie takie wrażenie?

Przy tej książce spędziłam cudowne chwile, rozkoszując się nią przez cały czas trwania historii młodej dziewczyny, która wplotła mnie w szereg ciekawych chwil swojego życia. Głównym tematem tej książki są uzależnienia, czyli gorący temat, bo jak się człowiek skupi i przemyśli, to chyba każdy z nas ma jakieś uzależnienie.

Ida zakupoholiczka, przez swoje uzależnienie straciła pracę i doprowadziła do kryzysu finansowego swoje małżeństwo. Obecnie już po odwyku i stara się ciągle nad tym panować. Założyła kwiaciarnie, w której pracuje razem z przyjaciółką. Prace wykonują z pasją i oddają temu miejscu swe serc...

„Deweloper” to już któraś z kolei książka od Melissy Darwood, którą dane jest mi recenzować. Z pewnością nie jest też ostatnia! Ta pewna przewrotności historia o zakręconej, niemal 40 letniej zakupoholiczce regularnie uczęszczającej na grupę wsparcia. Ida walczy ze swoim nałogiem. Napady zdarzają się już bardzo rzadko, jej stabilność stoi jednak pod znakiem zapytania: mąż rządzą rozwodu a deweloper chce odebrać jej jedyne dziecko, cudowną Peonię; jej ucieczkę od szarej rzeczywistości, oazę spokoju, spełnienie marzeń: kwiaciarnię.

Dorian jest mężczyzną z przeszłości. Ktoś, kto przed dwoma dekadami był jej bliski. Sam motyw znajomości sprzed lat wyszedł autorce fenomenalnie! Kochałam te przebłyski nastoletnich lat; chwile, gdzie dwoje dorosłych doświadczonych przez życie tęskno wspominało momenty, w których ich serca szybciej biły.

Podczas czytania książek Melissy zawsze punktem obowiązkowym są niekontrolowane wybuchy śmiechu. Nie mam pojęcia jak autorka to robi, ale jej główne kobiece postacie zachowują się tak jak ja. Często ich postępowaniu brakuje rozsądku, są impulsywne, zagmatwane, emocjonalne. I właśnie w tym tkwi ich urok, ma się poczucie, że to kobiety jak my, przeciętnie, niewyidealizowane. Pod płaszczykiem humoru i rozrywki autorka sprytnie wpłata w fabułę uzależnienie od alkoholizmu, ale! Nie od tej strony bardziej powszechnej, gdzie osoba chora traci cały dobytek, tylko pokazuje życie wysokofunkcjonującego alkoholika: ...

Uwielbiam powieści Melissy. Jak zawsze jej historia spełniła wszystkie moje oczekiwania. Tym razem również nie brakowało humoru i ogromu miłości. W prawdzie nie przepadałam za głównym bohaterem od samego początku , ale i on okazał się ciepłym i opiekuńczym przystojniakiem. ❤️