Dziecko wojny

Roma Ligocka
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Dziecko wojny
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów

Opis

Dziecko, które przeżyło piekło wojny, już zawsze będzie ją w sobie nosić. To dziecko dorastało w świecie, w którym jedno słowo, kolor oczu lub nieostrożny gest mogą sprowadzić śmierć, naznaczą na całe życie. Jak mimo bólu, lęku, tęsknoty zbudować w sobie siłę i odnaleźć nadzieję? Jak przeżyć następny i kolejny dzień? Jak nauczyć się kochać siebie i innych?

Roma Ligocka osobiście, szczerze, wprost intymnie opowiada o tragedii, o zagładzie, którą przeżyła w dzieciństwie.

Dziś, w obliczu wojny, która dzieje się tu i teraz, na naszych oczach – autorka zdecydowała się przybliżyć czytelnikom fragmenty swoich bestsellerowych powieści, m.in. Dziewczynki w czerwonym płaszczyku, Dobrego dziecka, Siły rzeczy w nowym układzie i opracowaniu.

Dziecko wojny stanowi jedyny w swoim rodzaju zapis wojennych przeżyć widzianych z zupełnie nowej perspektywy. Pokazuje też siłę doznań z dzieciństwa, które nie opuszczają człowieka przez całe życie. Są w książce także teksty nowe, pisane dziś, z potrzeby chwili w obliczu wspólnych nam wszystkim doświadczeń. Jest w niej niezwykła siła wyrazu i intensywność uczuć. Są gorycz, walka z samą sobą, ale też nadzieja, która nigdy nie powinna nas opuszczać.

Wydanie wzbogacone ilustracjami, które Roma Ligocka stworzyła w okresie dziecięcym i młodzieńczym.

„Każda wojna kiedyś się skończy, pozostawi ludzi oniemiałych z zamkniętymi ustami”. Roma Ligocka, Dziecko wojny

„I nie ma w życiu innej drogi do celu niż ta, którą przemierzamy własnymi zranionymi bosymi stopami codziennie i cierpliwie. A jednocześnie jest w nas ta niezaspokojona tęsknota, oby już, natychmiast oderwać się od ziemi, lecieć ku słońcu. Szybować w błękicie, płynąć lekko, bez wysiłku. Mieć skrzydła”. Roma Ligocka, Dziecko wojny

Data wydania: 2022-10-26
ISBN: 978-83-08-07678-1, 9788308076781
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Kategorie: Autobiografia, Historia
Stron: 296
dodana przez: Catta

Autor

Roma Ligocka Roma Ligocka
Urodzona 13 listopada 1938 roku w Polsce (Kraków)
Malarka i pisarka. Jej książki: Dziewczynka w czerwonym płaszczyku, Tylko ja sama, a także najnowsza powieść - Dobre dziecko są bestsellerami, nie tylko w Polsce ale i w Europie. Wielokrotnie nagradzana, przez wiele lat pracowała jako kostiumolog i ...

Pozostałe książki:

Dziewczynka w czerwonym płaszczyku Kobieta w podróży Tylko ja sama Dobre dziecko Wszystko z miłości Księżyc nad Taorminą Czułość i obojętność Siła rzeczy Znajoma z lustra Rysunki autorki Jeden dobry dzień Wolna miłość Dziecko wojny Róża. Obrazy i słowa Droga Romo Radosc zycia
Wszystkie książki Roma Ligocka

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

"Oddajcie mi moje życie"

21.11.2022

Nie liczyłam ile, do tej pory, przeczytałam książek Romy Ligockiej. Nieważna jest ilość. Najważniejsze są emocje i przeżycia, które za każdym razem towarzyszą mi przy czytaniu tej prozy. Na pewno wielki wpływ na taki odbiór ma fakt, że opisane wydarzenia Roma Ligocka przeżyła podczas II wojny światowej, pamięta je z perspektywy małego dziecka. Obr... Recenzja książki Dziecko wojny

@Strusiowata@Strusiowata × 21

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@KsiazkowoCzyta
2023-01-19
Przeczytane

Są książki, których z pewnych względów nie sposób oceniać i z całą pewnością mogę powiedzieć, że publikacje autorstwa Pani Romy Ligockiej należą do tej właśnie kategorii, a samej autorki chyba nie trzeba nikomu specjalnie przedstawiać.

Najnowsza pozycja pisarki zatytułowana została „Dziecko wojny” i stanowi ona zbiór fragmentów z różnych dotychczas wydanych przez nią książek. Zaznaczyć należy, iż zawarte w niniejszym tytule teksty są ze sobą bardzo spójnie połączone.

„Dziecko wojny” ukazuje dramatyczne losy małej dziewczynki, jej rodziny i otoczenia, które zostało wepchnięte w mroczne i zimne wojenne szpony. W moich oczach jest to również próba swoistego „utulenia” i zaopiekowania się przez dojrzałą Romę wciąż tkwiącą w niej przecież małą Rominką (jak zwracała się do niej Babcia).

Autorka w sposób bardzo otwarty i szczery opowiada w niniejszej pozycji o swojej traumie i o wciąż powracających lękach. Pisze także o tym, iż w tamtych niezwykle dramatycznych czasach właściwie nie wolno było okazywać strachu ani innych emocji, które targały istotą ludzką.

Taki stan rzeczy oczywiście nie pozostał bez echa i sprawił, że wielu z tych, którym udało się przetrwać jest lub było bardzo mocno straumatyzowanych.

Nie jest to jednak wyłącznie opowieść o wojnie. Mowa w niej również o rodzinie i ludziach dobrej woli, którzy zazwyczaj z narażeniem własnego bezpieczeństwa i życia ratowali innych.

Pani Roma Ligocka snuje także refleksje d...

| link |
@etiudyliterackie
2022-11-30
8 /10


Czy można zapomnieć o wojnie, o tym co się przeżyło, czy da się te wszystkie dni wymazać z pamięci?

Roma Ligocka prowadzi czytelnika przez swojej wspomnienia ukazując z czym musiała się mierzyć. Jako mała dziewczynka, Żydówka polskiego pochodzenia „walczyła” na swój sposób z szarą, okrutną codziennością, a każdy owy dzień odbił swoiste piętno na jej duszy.

Jak zauważyła sama autorka teksty zawarte w tej poruszającej książce to „kronika bólu nigdy do końca niewypowiedzianego.” To jakby karty wyrwane z pamiętnika, a każde kolejne wspomnienie coraz mocniej obrazuje cierpienie.

„Dziecko wojny” to wiele historii, reminiscencji, opowieści jakby z innego świata, takiego, w którym ja na szczęście nigdy nie musiałam żyć.
Podziwiam autorkę za odwagę, przelania na papier tych wszystkich myśli, bo z pewnością, kiedy pióro dotykało papier te echa przeszłości do niej wracały ze zdwojoną mocą…bo „czas wcale nie leczy ran.”
Jak mimo strachu i bólu można przeżyć wojenne dni, jak odnaleźć siły na to, aby otworzyć oczy kolejnego dnia, który zwiastuje tęsknotę, stratę, niepokój, obawę?

Zamykając książkę czułam ogromną pustkę, przerażenie, ale również wdzięczność za to, że poznałam tę dziewczynkę, która cały czas jest w sercu Romy Ligockiej. „Poziomko” podziwiam Cię..

Ta dziewczynka „nigdy nie umiała się bawić, cieszyć, głośno śmiać. Do dziś nie umie. Nauczono ją tylko uciekać, ukrywać. Zawsze ukrywać. Do końca. Bo trzeba przeżyć, cok...

| link |
@Natalia_Swietonowska
2024-01-04
7 /10
Przeczytane Ebooki
OL
@olacom1_2
2022-11-28
10 /10
Przeczytane
@Strusiowata
2022-11-21
8 /10
Przeczytane
@bettypietras
@bettypietras
2022-10-30
9 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

O nie! Książka Dziecko wojny. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat