Dzień wszystkiego

Mądra, wartościowa opowieść o tym, że to, co na początku wydaje się nam końcem naszego świata (pogryzie Majaki przez Lucjana) w dłuższej perspektywie jest początkiem czegoś nowego- przyjaźni miedzy Majką a Zuri dzięki czemu Czeremcha dostrzega, że można żyć inaczej nie koncertując się tylko na swojej sytuacji, ale po mimo niej poświęcać czas na pomaganie zwierzętom, które potrzebują pomocy. Dzięki pracy w klinice Majka ma okazje lepiej poznać Zuri, która wydaje się dojrzalsza i to dzięki niej ofiara rozpaczliwego ataku Lucjana krok po kroku mierzy się ze swoim lękami, brakiem akceptacji w grupie, odrzuceniem przez Filipa. Ale też sama praca w klinice jest dla niej nowym doświadczenie, dzięki któremu poczuła się ważna, chociaż moment kiedy doszło do niezawinionej przez nią pomyłki z zamianą królików był dla niej trudny , gdyż była przekonana, że po tym wydarzeniu nie ma już wstępu do lecznicy. Majka dzięki przyjaźni z Zuri jest bardziej odważna, nie waha się sprzeciwić tacie, kiedy ten zabrania się spotykać z przyjaciółką, nie chce też odszkodowania dla siebie wypadek w cyrku, lecz dla Lucjana, który został oderwany od swojej małpiej rodziny. Kiedy Majka widzi Zuri rozmawiającą z Filipem pojawia się w niej obawa, że chłopak stanie się dla niej ważniejszy niż Czeremcha, jednak Zuri wyjaśnia jej, że Filip nie zna się na psach, jest zarozumiały, nic dla niej nie znaczy i musi być skończonym imbecylem skoro nie zwrócił na Majkę uwagi.W książce brakuje mi tylko rozwiązania kwesti...