Dziewczyna z Brooklynu

,,Dziewczyna z Brooklynu'' historia która mogła wydążyć się w rzeczywistości. Najpierw strasznie mnie urzekła, wciągnęła -tyle zagadek, niespodziewanych zwrotów. Ale po przeczytaniu tak około 2/3 książki zaczęłam się niecierpliwić,- Kiedy on wreszcie ją odnajdzie?, Kto stoi za zniknięciem dziewczyny?... Ale sama końcówka to wielkie zaskoczenie.Polecam.

Co się stanie kiedy ukochana osoba wyjawi Ci swoją najstraszniejszą tajemnicę, a Ty będąc w szoku wyjdziesz z domu... po chwili zastanowienia wrócisz, żeby wyjaśnić, żeby zrozumieć...a jej już nie będzie? nigdzie... jakby rozpłynęła się w powietrzu, jakby nigdy jej nie było....

Jak to zwykle bywa u tego autora, jest zagadkowo, bardzo zagadkowo i tajemniczo, jest też tak że przewracasz szybko kartki żeby tylko dowiedzieć się co będzie dalej i nie zauważasz upływającego czasu...
Uwielbiam Musso, uwielbiam jego pomysły, pozostaje mi polecić lekturę tym, którzy jeszcze nie mieli przyjemności przeczytać.

Podchodziłam do tej książki jak do jeża, okazało się, że niepotrzebnie. To naprawdę fajnie napisany kryminał, thriller, jak kto woli. Czyta się błyskawicznie i z niesłabnącym zainteresowaniem. Akcja nie zwalnia ani na minutę, wszystko ładnie się układa, nie ma zgrzytów. Nie wiedziałam, że Musso tak fajnie pisze. Tak więc niepotrzebnie się uprzedziłam i jeszcze pewnie kiedyś sięgnę po inne pozycje tego autora

Sprawnie napisany thriller. Zgodnie z regułami gatunku, prawie każdy rozdział kończy się zagadką, akcja wartka, częste zwroty akcji. Ale jakoś tak bez emocji. Zakończenie - przewidywalne.

Początek zapowiadał katastrofę. Zawiało lekkim romansidłem i brakiem wiedzy autora na podstawowe tematy o których pisze. Ale potem... przyznaję, autor pokazał na go stać, a książka bardzo mnie wciągnęła. Interesująca fabuła, zagadka logicznie odkrywana krok za krokiem i spora doza logiki. Plus za język i barwność wypowiedzi. Początek tego nie zapowiadał, ale autor ma chyba łeb na karku i wie, co chce przedstawić. Wydaje mi się, że z czystym sercem mogę polecić, choć w niektórych momentach wiedzę merytoryczną prezentowaną w powieści należy brać przez palce. ;)

Dziewczyna z Brooklynu to połączenie kryminału, thrillera i powieści psychologicznej, którego fabuła umiejscowiona została w Paryżu i Nowym Jorku.

Raphael i Anna mają się pobrać. On jest znanym pisarzem, samotnie wychowującym syna, ona młodą lekarką. Podczas pobytu na Lazurowym Wybrzeżu, Anna postanawia wyznać narzeczonemu sekret, skrzętnie ukrywany przez lata. Pokazuje mu zdjęcie w telefonie, przedstawiające trzy spalone ciała mówiąc, że to jej dzieło. Raphael zszokowany tą informacją wyjeżdża i zostawia Annę samą. Jednak po krótkim czasie uświadamia sobie, że uciekając od ukochanej kobiety zrobił błąd. Kiedy jednak wraca do hotelu, jego narzeczonej w nim już nie ma. Aby wyjaśnić tę całą sytuację postanawia ją odnaleźć, jednak okazuje się to niemożliwe. Anna zniknęła. Pisarz jednak nie daje za wygraną i wspólnie ze swoim przyjacielem, emerytowanym policjantem rozpoczyna poszukiwania, w trakcie których dochodzi do makabrycznych odkryć. Kim tak naprawdę jest Anna? Dlaczego uciekła z Nowego Jorku i przeprowadziła się do Paryża?

Jeżeli ktoś zna książki Musso, to myślę, że nie trzeba go zachęcać do sięgnięcia po tę lekturę. Jak większość książek tego autora i ta intryguje i wciąga czytelnika od pierwszych stron. Muszę przyznać, że autor rzuca czytelnika na głęboką wodę ciekawości, aplikując mu od samego początku pewnego rodzaju tajemnicę. Powoli budując napięcie, wprowadza we wnękę wielkiego sekretu.

(…) Oszołomiony spojrzałem na ekran, mrużąc oczy, i p...

Całkiem przyzwoity kryminał, dobra historia, dobra zagadka, szybko się czyta.

Uwielbiam!
To druga książka, która mnie wciągnęła. Lubię klimat autora, akcja kręci się w dwóch najcudowniejszych miastach, Paryż i Nowy Jork.
To jest taki rodzaj książek gdzie chłone wszystko historię bohaterów, dramat postaci, akcje i piękne opisy. Lubię czytać nawet jak opisuje te mniej katalogowe zakątki miast. Po prostu z tej książki można wiele wyciągnąć oprócz głównej fabuły
Druga książka i drugi pisarz, który dawno czegoś nie napisał :)
Ahh ci artyści zawsze wplątują się w zagadki kryminalne zamiast pisać.
A podobno to bezpieczna praca.
Historia jest o dwóch osobach, które spotkały się przypadkiem, a zakończeniem miał być ślub i wspólna przyszłość.
Wydarzenia tak się poukładały, że z małej kłótni dwóch kochanków, zrobiła się historia kryminalna.
Teraz jeśli Raphael naprawdę kocha swoją kobietę, będzie musiał odkryć cała jej historię i ja odnaleźć.
Tylko kim ona jest? Jak ma na imię? Skąd pochodzi?
Wydaje mi się że autor jest kawoszem. Mało kto tak stanie i z dbałością o szczegóły opisuje każdą porcję kawy.
Oraz nie jestem pewna czy jakiś czytelnik tak jak ja docenia to.
Naszła mnie refleksja czemu ja właściwie czytam tak mało kryminałów... Ale odpowiedź jest bardzo prosta. Nie mogę pozwolić sobie zarwać całej nocy by przeczytać książkę a ta niepewność jest przerażająca . "Co dalej?" "Gdzie ona jest?" "Kto zabił?"

Trudo mi ocenić tę książkę, bo niby wszystko w porządku, ale nie zostawiła żadnego śladu w mojej głowie.
Początek jest bardzo zachęcający i naprawdę byłam ciekawa co dalej, ale potem jakoś wszystko siadło. Główny bohater powinien wzbudzić pozytywne emocje (samotny ojciec troskliwie zajmujący się swoim synkiem i jednocześnie rozpaczliwie poszukujący swojej dziewczyny), ale nie wzbudził żadnych. Wątek coraz bardziej się komplikuje, pojawiają się coraz to nowe osoby zamieszane w zaginięcie i na końcu doszłam do wniosku, że Musso trochę przekombinował.
Czytanie "Dziewczyny z Brooklynu" nie było dla mnie stratą czasu, bo miałam ochotę poznać tego autora, ale jeżeli szukacie książki z efektem "Wow" to radzę szukać gdzieś indziej.

"Każdy z nas ma w sercu królewską komnatę . Ja swoją zamurowałem , ale nie zniszczyłem". -str. 143 , Flaubert

W zasadzie sięgnęłam po tę książkę w jakimś ułamku wbrew sobie. Odpychał mnie tytuł który tak badziewnie skomponował się z okładką , czyli połączenie byle jakiej frazy z obrazkiem ukazującym kobietę którą swą pewnością siebie mogłaby ogarnąć - tak czy siak godny respektu - kawałek Świata . Już samo to odczucie zasiało we mnie ziarno przekonania że książka będzie pozbawiona górnolotności traktując jedynie o jakichś wręcz filmowych peryferiach wybujałego życia wyidealizowanej kobiety. Ale tyle razy mijałam gdzieś wzrokiem nazwisko autora, że w końcu postanowiłam się przekonać o co tyle krzyku.Padło akurat na tę pozycję. I dzięki Bogu za moją ciekawość .

Jak wiadomo pierwsze spotkania to próba pierwszego wrażenia, czujność , krytycyzm, dokładna analiza każdego szczegółu. Jest to zatem dobry moment abym zaczęła od jedynego aspektu ,który odebrałam negatywnie.Wydaje mi się , choć może to na wyrost , a może stereotypowo, że Francuzi przykładają niebotyczne znaczenie do wyglądu oraz ogólnego obeznania w świecie mody , kultury, sztuki etc. Przez chwilę zastanawiałam się czy to sztuczka autora na wypełnienie luk we własnym stylu pisarskim, brak umiejętności dokładnego opisu postaci czy może coś innego . Co rusz pojawiają się bowiem w książce jakieś rozsławione osobistości w zamian opisów bądź im towarzysząc.

"Jej imię doskonale do niej pasowało...

Hm, trochę mam zagwozdkę jak ocenić tę książkę. Z jednej strony wciągnęła mnie tak, że przeczytałam ją w jeden dzień i jedną noc, trzymała w napięciu do ostatniej chwili i zaskoczyła na koniec. Ale z drugiej strony mam wrażenie, że w niektórych miejscach autor poszedł na skróty i trochę zabrnął w schemat, a karty odkrywane były zbyt szybko, bez żadnego wysiłku. Była to moja pierwsza książka tego autora i na pewno sięgnę po więcej, tak więc więcej plusów niż minusów :) Polecam

Moje pierwsze i nie pierwsze spotkanie z tym autorem. Kiedyś pani w bibliotece poleciła jego książkę- chyba jedną z pierwszych, jednak zbyt 'romansowa' była dla mnie i inne powieści od razu odrzuciłam. Teraz, gdy pojawiła się książka w kategorii thriller skusiłam się i nie żałuję!!!
Autor genialnie buduje napięcie, po kawałku odsłania tajemnice, gdy już 'wiadomo' co i jak, zmienia plany, miesza między bohaterami, podsuwa mylne wnioski, a w zakończeniu, które wydaje się oczywistym happy endem i tak pojawia się odrobina niepokoju i nie wiadomej. Świetnie zbudowane postacie charakterologicznie jak i dialogi między nimi. Minus za przy długie i liczne nazwy ulic- mnie nie będącej w Paryżu męczyło opisywanie którędy jechali- równie dobrze mogli napisać wyjechali po godz byli na miejscu ;)jednak dla osób znających okolicę daje możliwość wyobrażenia gdzie dokładnie zmierzają.
Szczerze polecam, w wolnej chwili ręka sama sięga po powieść i z żalem ją odkłada, a kartki uciekają spod palców w zastraszającym tempie!! ja na pewno sprawdzę, które jego powieści są w podobnym klimacie i w najbliższym czasie nawiązuje z autorem bliższą znajomość:)