Opinia na temat książki Dziewczyna z kabaretu

Ależ mnie ta książka pozytywnie zaskoczyła. Czegoś takiego się nie spodziewałam. Dosłownie jestem oczarowana "Dziewczyną z kabaretu". Podczas lektury towarzyszyło mi bardzo wiele skrajnych emocji od szczerego rozbawienia i wybuchów śmiechu aż po ogromny żal, smutek.

Cała historia skupia się na ratowaniu obrazu Rembrandta ale nie jest to jedyny wątek w całej książce. W powieści wiele się dzieje, akcja sprawnie toczy się pomiędzy dwoma miastami : Warszawą i Krakowem. Bohaterów z miejsca polubiłam i zaczęłam im z całych sił kibicować. Troszkę musiałam przyzwyczaić się do języka ale potem czytanie już szło mi idealnie, a cała ta otoczka językowa dodała książce smaczku. Druga połowa książki porwała mnie na maksa. Jak na początku miałam drobne wątpliwości, że jak to tak, że tak lekko i czasem z humorem o wojnie, tak później moje wątpliwości zniknęły całkowicie. Bo te wydarzenia, które zasługiwały na odniesienie sie do nich z należytym szacunkiem, powagą i godnością zostały właśnie w ten sposób opisane i potraktowane. To co miało wprowadzić troszę światełka do tej szarej, smutnej, tragicznej wojennej rzeczywistości zostało opisane z humorem, dowcipnie i idealnie połączyło w całość opowiadaną historię. Muszę przyznać, że podczas sceny z duszniem hrabiny przez jej małżonka rechotałam na całe gardło jak szalona. A później, nad tym samym małżonkiem uroniłam gorącą łzę żalu i smutku ......

Bardzo ale to bardzo polecam wam tę oryginalną i wielce zajmującą, porywającą opowieść z wojną w tle. Długo o niej nie zapomnę i kiedyś jeszcze do niej wrócę. Spędziłam kilka cudownych chwil z tą książą i żałuję , że ta późno ją przeczytałam. Chociaż z drugiej strony mogę się teraz na bieżąco cieszyć i delektować wrażeniami jakie książka po sobie pozostawiła.