Grobowce Atuanu

Fantasy nietypowa, lecz słusznie wpisywana na czołowe miejsca w rankingach i kanonach. Nie ma tu charakterystycznych dla gatunku: wartkiej akcji, pogoni, bitew, walk, potworów i motywu "wyprawy". Jest za to spójność akcji i miejsca, głębia, refleksja i jedyny w swoim rodzaju, wszechobecny mroczno-posępny "czar", nieznany zupełnie czytelnikom poprzedniego tomu serii. Główna bohaterka powieści, Tenar zwana Arha ("Pożarta") jest wychowywana od najmłodszych lat na kapłankę ciemnych kultów. Zupełnie nieoczekiwane spotkanie z Gedem zmienia jej światopogląd oraz całe dotychczasowe życie. Powieść autorki "Czarnoksiężnika z Archipelagu" zapada pamięć, a sama konstrukcja tetralogii ( właściwie już pięcioksięgu) z której każdy tom opowiada odrębne historie, a nie urywa się w najlepszym momencie, to strzał w dziesiątkę. Echa inspiracji twórczością Le Guin brzmią w powieściach późniejszych autorek (postać Readerle z "Dziedziczki morza i ognia" McKillip). Polecam!

Książka, będąca kontynuacją cyklu (poprzedni tom: "Czarnoksiężnik z Archipelagu"), może z początku zaskoczyć czytelnika. Bohater poprzedniej części pojawia się dopiero w połowie, jeśli nie pod koniec. Wcześniej poznajemy Tenar - nastoletnią kapłankę starodawnego kultu, wychowywaną w przybytku religijnym. Rysowany przez autorkę obraz jest oczywiście niecodzienny.... lecz wciąga, a osobę myślącą - prowokuje do refleksji.

Druga część tetralogii "Ziemiomorze" i chyba moja ulubiona. Ged jest tutaj niemal postacią drugoplanową, bo pierwsze skrzypce gra Tenar - Pożarta - kapłanka Bezimiennych.Poza wnikliwą analizą ludzkiej psychiki, Autorka podejmuje się takich tematów jak natura władzy, religii czy też rodzicielskiej miłości. Jak wszystkie dzieła Le Guin, i to najbardziej docenią ci, którzy lubią podumać nad przeczytanym słowem.

Moja ukochana powieść najlepszej serii fantastyki światowej. Bardzo gorąco polecam, jeżeli ktoś przeczytawszy "Czarnoksiężnika" jeszcze się waha, czy sięgnąć po kolejny tom cyklu.

Genialna saga