Grzeczni chłopcy nie kradną staników

Bardzo dobra literatura młodzieżowa.

Po poleceniach, które witają nas po otwarciu powieści, czułam się zmieszana. Miałam wrażenie, jakby napisały je dzieci, co nie świadczyło dobrze, a już i tak sięgając po ten tytuł wyszłam z założenia, by nie oceniać książki po okładce, skoro ta wizualnie nie podobała mi się ani trochę, więc gotowa byłam przymknąć i na to oko. Ciekawość wygrywała i wciąż byłam pewna, że MUSZĘ się dowiedzieć więcej na temat wydawnictwa beYA. Że muszę przeczytać choć jeden od nich tytuł. Padło na „Grzeczni chłopcy nie kradną staników", czyli opowieść o upierliwym sąsiedzie z ładną buźką i irytującym charakterem. Sąsiedzie, który już pierwszej nocy zakrada się przez okno do pokoju głównej bohaterki, by ukraść stanik i wygrać dzięki temu zakład. Pomysł może nieco oklepany, ale wciąż z potencjałem.

Na samym początku co krok potykałam się o kolejne błędy logiczne i niezgrabności. Miałam ochotę złapać w dłoń ołówek, by zaznaczyć każde miejsce, gdzie logika kulała. Stopniowo jednak było ich coraz mniej i coraz przyjemniej się czytało. Momentami było na tyle zabawnie, że prychałam, a nawet się śmiałam, bo może humor dialogów i sytuacji to humor bardzo prosty, chwilami wprawiający w zażenowanie, ale na swój sposób do mnie trafiał.

„Grzeczni chłopcy nie kradną staników" w żadnym razie nie jest powieścią dobrą, ale jest na tyle przyjemna, że spędziłam z nią udany czas. Jestem aż zaskoczona tym, jak dobrze się przy niej bawiłam i może jestem zażenowana samą sobą, że aż tak zaniżyłam ...

Zainteresował mnie opis, przekonała rekomendacja milionowych odsłon na Wattpadzie. Liczyłam na miłą i przyjemną lekturę i taka była.

Ta historia nie jest może skomplikowana, ale ja lubię motyw "nie lubiących" się bohaterów. Przez to zawsze jest zabawniej i ciekawiej. Nie zabrakło też głupich tekstów i przekomarzanek. Ale autorka oprócz "typowych" nastoletnich problemów wplotła trudniejszy kaliber - stratę bliskiej osoby, ataki paniki czy wykluczenie przez rówieśników. Może mogło być to ujęte w bardziej dokładny sposób, bardziej emocjonalnie, jednak i tak jest dobrze. Wątek romantyczny jest trochę oczywisty, ale nienachalny.

Jest to książka typowo młodzieżowa, z tych delikatnych. Sympatyczna, lekka i na pewno bardziej podobała by mi się jakieś 15lat temu. Jednak, spokojnie mogę ją polecić na jeden, dwa wieczory.

Wszystko tu jest znane i przewidywalne. Typowe amerykańskie miasteczko, szkoła średnia, rozbite rodziny i typowe zachowania nastolatków. Historia jedna z wielu, pełna zawirowań, humoru, skrajnych emocji, przyciągania się i odpychania Riley i Aleca. Nic odkrywczego poza niecodziennym początkiem znajomości. Motywy hate-love i bad boy to schematyzmy wykorzystane także w tej powieści, ale oba nie są zbyt dobrze przedstawione. Brakowało mi owej nienawiści i tego złego chłopaka. Alec zniewala licealistki tylko urodą, czyli jest w książce zazdrość, zawiść, zemsta, intryga.

W książce jest wiele różnych niedoskonałości. Zdziwiło mnie, że domy są tak blisko siebie, że można przeskoczyć między oknami. Inna rzecz, że nagle w szkole szarą myszkę zauważają chłopcy z drużyny i od razu stają się jej przyjaciółmi. Niektóre sceny były przejaskrawione, innym przydałoby się dopracowania. Tłumaczenie pozostawia wiele do życzenia. Ale pośmiać się można. Powieść na swój sposób jest urocza, napisana prosto i przystępnie właśnie dla nastoletniego czytelnika. Nie trzeba się wgłębiać w psychikę postaci czy problematykę. Zabrakło mi wiarygodności w opisywaniu problemów Riley oraz w przeszłości Aleca. Lepiej charakterologicznie wypada przyjaciółka bohaterki, choć z tą przyjaźnią to też bywało różnie.

Autorka poruszyła ważne problemy – śmierć bliskiej osoby, poczucie winy, ataki paniki, niskie poczucie wartości, szantaż emocjonalny. Spodobał mi się wątek homoseksualny, który zosta...

Grzeczni chłopcy nie kradną staników to super książka szczególnie dla młodzieży. Jest bardzo dobrze napisana, wciąga, przyjemnie i szybko się ją czyta, aż nie chce się od niej oderwać.
Z tego co się orientuje jest to pierwsza książka Lauren Price, to uważam, że jak najbardziej można uznać ją za udany debiut. Autorka pokazuje, że wie jak przyciągnąć czytelnika zarówno samym tytułem (którym z miejsca mnie kupiła) jak i nietuzinkową fabułą.
Książka opowiada losy Riley - nastolatki, która obwinia się za śmierć swojej kuzynki. Jednak pewnego dnia do domu obok wprowadza się nowa rodzina, matka z dwojgiem dzieci. Jak ta zmiana wpłynie na losy głównej bohaterki? Czy niewinny zakład o zabraniu stanika z pokoju Riley zmieni jej życie? Czy główna bohaterka upora się ze śmiercią kuzynki?
A może odnajdzie miłość? Oraz gdzie do diabła podział się wcześniej wspomniany ukradziony stanik?
To właśnie na te pytania znajdziecie odpowiedź w książce.
Książka jest przezabawna, pełna humoru i śmiesznych sytuacji, jednak są w niej również momenty zmuszające do refleksji.
Książkę jak najbardziej polecam nie tylko nastolatkom, ponieważ może być ciekawym przerywnikiem i odskocznią od codziennej rutyny oraz idealnie nadaje się na poprawę humoru.
A sama na pewno będę czekać na kolejne książki z pod pióra Laury Price.

Rany, jaka ta książka była przyjemna! Mnóstwo humoru, świetnych bohaterów i nietypowych sytuacji. Uwaga: kradzież stanika na rzecz zakładu - brzmi intrygująco, nie? I tak było! Choć bielizna grała tu niemałą rolę, to sprawiała wrażenie bardziej tła do tej historii. Jak autorka poradziła sobie z poprowadzeniem tego wątku?👙🤭

Otóż tak: zacznę od tego, że ta historia przypomniała mi czasy, gdy zaczytywałam się w młodzieżówkach. Te pierwsze wrażenia i emocje. Te poznawanie nowych wątków, schematów. Przeżywanie pierwszych miłości. Książka Price jest właśnie takim ciepłym powrotem. Nie jest pozbawiona wad czy popularnych rozwiązań. Jednak ma w sobie coś, taką iskrę, która pozwala na polubienie historii Riley. Autorka prezentuje nam świat, który bardzo dobrze znamy, lecz ubiera go w słowa, które chłodniemy z każdą kolejną stroną. Przyjemnie mi się ją czytało, a uśmiech nie schodził mi z twarzy. Polubiłam bohaterów oraz ich wzajemne dokazywanie, niebanalny humor i TE momenty, dzięki którym oczarowałm się lekturą. Po jej skończeniu poczułam małą pustkę, która towarzyszy mi do teraz. Dlaczego? Bo z chęcią przeczytałabym tą historię ponownie🤟💙

Jest idealna na wieczór - polecam!

Zabawna historia, napisana w bardzo przystępny sposób. Czyta się przyjemnie i z dużą dozą rozbawienia. Autorka zdecydowanie wie, jak napisać ciekawą książkę i poprawić czytelnikowi humor. Ja przy tej pozycji spędziłam czas bardzo przyjemnie. Dobrze napisana książka młodzieżowa, ale nie tylko dla nastoletnich czytelników. Czas z nią spędzony był dla mnie pełen pozytywnych emocji, więc nawet przez chwilę nie żałowałam, że po nią sięgnęłam.

Jestem naprawdę miło zaskoczoną tą książką! Obawiałam się jak historia zostanie przedstawiona, ale sprawiła mi naprawdę wiele przyjemności. Bohaterowie zostali zbudowani w całkiem przemyślany sposób, a sama historia jest prowadzona w odpowiednim tempie. Dodatkowo, autorka skupiła się również na problemach, które mogą spotkać każdego nastolatka.
Książka idealna do oderwania się od szarej rzeczywistości!

Dobra pozycja na rozluźnienie. Nic specjalnie odkrywczego w niej nie znalazłam. Zachwyciła? Nie, ale przez dobry tydzień miło się z nią jeździło w samochodzie. Nie odrzucała również, nie chciało się jej wyrzucić przez okno. Typowe romansidło dla młodzieży.

Nie czytałam jeszcze tej książki, ale bardzo mnie kusi, aby ją zamówić. Tym bardzie, że ma bardzo dużo pozytywnych opinii.