I zbaw mnie ode złego

Śledztwo w sprawie kilku zabójstw nadal trwa. Rose wciąż prześladują wizje o morderstwach. Granica między jej światem koszmaru a realnym całkowicie się zaciera, gdyż kobieta zaczyna śnić na jawie.

Ciężko mi było ocenić pierwszy tom, bo nie wiedziałam na jakim etapie historii byłam. Po drugim nadal mam problem, gdyż wzbudził we mnie mieszane uczucia.
Fabuła nadal składa się z wątku kryminalnego i psychologicznego. W pierwszą połowę wkradła się nuda. Była skoncentrowana na umyśle policjantki Rose, a akcja stanęła w miejscu. Wątek kryminalny przyspieszył dopiero w drugiej połowie. Podobał mi się przebieg wydarzeń, utrzymanie napięcia, budowanie tajemniczości, jednak niepokój nadal nie wszedł na oczekiwany poziom.
Autorka zredukowała ilość powtórzeń tych samych informacji. Jedyne co się powielało co parę stron to pojawiające się łzy głównej bohaterki. Jej zaburzenia psychiczne osiągnęły apogeum, przez co powieść stała się kuriozalna. W takim stanie powinna przebywać w szpitalu psychiatrycznym, a nie prowadzić policyjne śledztwo w sprawie morderstw.
Również opisy zostały rozbudowane do maksimum. Szczegółowo dowiedziałam się jak Rose bierze prysznic, wykonuje makijaż, zaparza kawę itp. Jak dla mnie jest to sztuczne pompowanie gabarytu książki.

Autorka rozbudziła we mnie ciekawość, więc z zainteresowaniem sięgnę po kolejny tom.

Raczej nie zdarza mi się poddawać po jednej książce danego autora, która nie spełniła moich oczekiwań, zwłaszcza gdy był to debiut, bo wtedy szansa na rozwój jest największa. Z reguły nie żałuję takiego podejścia, ale tym razem nadal mam mieszane uczucia.

"I zbaw mnie ode złego" to drugi tom serii Aleksandry Jonasz. Jest praktycznie dwa razy dłuższy od pierwszego i to działa na jego korzyść, zdecydowanie lepiej mi się go czytało dzięki temu, że poszczególne wątki były bardziej rozwinięte.

Tym razem udało się uniknąć też rażącego błędu, ale pojawiło się kilka drobniejszych potknięć, jak te, gdy na jednej stronie główna bohaterka schowała telefon do tylnej kieszeni spodni, a zaczął on wibrować w jej torebce, czy to, że podczas picia zwykłej herbaty, o którą sama poprosiła, wyczuwała woń owoców. Wspominałam też w opinii o pierwszym tomie, że nie lubię, gdy polscy autorzy tworzą zagranicznych bohaterów, ale wtedy to było tylko moje subiektywne odczucie, tym razem autorka sama włożyła mi argument do ręki, bo zabrakło jej konsekwecji w kreowaniu amerykańskiego stylu życia. Za oceanem nie zdejmuje się butów, gdy się kogoś odwiedza, to typowo słowiańskie zachowanie. Coś tu przy redakcji poszło ewidentnie nie tak.

Czytało mi się lepiej, jak już wspominałam, coraz wyraźniej widoczny jest zamysł autorki na całą trylogię, ale tym samym wzrasta też moje zniechęcenie, bo te senne koszmary zupełnie do mnie nie przemawiają, a Rosalie irytuje mnie jeszcze ba...

🤯🤯🤯

Nie słyszysz nic. Nie widzisz. Chcesz krzyknąć, lecz kiedy to robisz okazuje się, że twój głos jakoś tak męsko brzmi. Otwierasz powoli oczy i co widzisz? Opuszczoną fabrykę. Czujesz, że masz związane ręce. Chcesz nimi poruszyć, ale nie możesz. Ktoś krzyczy z oddali, ale nie potrafisz rozróżnić poszczególnych słów. Wpadasz w panikę. I wtedy ktoś do ciebie podchodzi i zarzuca na twoją głowę czarny worek. Znów ogarnia cię ciemność. Gdzie tym razem trafisz?

🤯🤯🤯

Czasem jest tak, że kontynuacje książek okazują się gorsze niż ich poprzedniczki. Ale niekiedy pojawiają się na rynku wyjątki, które sprawiają, że nadzieją na dobrą lekturę albo nie umiera albo umiera naprawdę jako ta ostatnia. Tak jak wspominałam już w przypadku pierwszego tomu, booktour z tą książką zorganizowała @potrafieczytac, za co bardzo w tym miejscu chciałabym jej podziękować 🤗 Nie wiem, czy już czytaliście moją recenzję "Obudź mnie zanim umrę", ale podobała mi się ona i na dłużej pozostała mojej głowie. Do części kolejnej zabierałam się jednak z pewnym sceptycyzmem i lekką obawą, że znów okaże się, iż kontynuacje zawsze muszą wyjść jako te gorsze pozycję. Ale zanim przejdziemy do moich wrażeń to poniżej opiszę pokrótce o czym ta historia jest.

🤯🤯🤯

Morderca wciąż jest na wolności i ma się naprawdę świetnie. W Chicago za to dochodzi do kolejnych dziwacznych zbrodni. Mijają miesiące, a policja nie potrafi ruszyć się choćby o milimetr w tej sprawie. Tymczasem...

Jeśli ktoś miał przyjemność przeczytać „Obudź mnie zanim umrę”, kolejny tom serii dosłownie pożre z nieziemskim apetytem.. a potem będzie miał jeszcze większą ochotę na ciąg dalszy.

Gdy wpadła wczoraj w moje ręce, wiedziałam, że nasza jest noc!

„I zbaw mnie ode złego” to kontynuacja nieszablonowego śledztwa prowadzonego przez detektyw w Wydziale Zabójstw Policji w Chicago – Rosalie Evans i jej towarzyszy.

Zagadka tajemniczych rytualnych morderstw staje się coraz bardziej skomplikowana. Chory psychopata zabija swoje ofiary i bezcześci ich ciała w okrutny sposób. Ofiary są w różnym wieku, różnej płci, zajmują się czym innym w życiu. Zostały też w odmienny sposób zamordowane. Pozornie nic nie łączy tych zbrodni, a jednak..

Łącznikiem jest pani detektyw i jej sny, które przypominają krwawe wizje i jak się okazuje stają się rzeczywistością. Jawa zaczyna przeplatać się ze snem.

Z pozoru ta młoda kobieta to twarda sztuka. Odważna, zadziorna, zdeterminowana na osiągnięcie celu policjantka. A w środku jednak mała, krucha i bezbronna dziewczyna, która przeszłą w życiu traumę. Przyjmuje silne leki łagodzące napady lęku, wspomagające stabilizację nastroju i umożliwiające normalne funkcjonowanie. Nie gardzi przy tym alkoholem i niezdrowym stylem życia. Traf chciał, ze będzie musiała zmierzyć się ze swoimi największymi lękami.

Śledztwo w którym uczestniczy to mało śm...

Właśnie skończyłam czytać książkę i jestem tak pobudzona, aż nie wierzę. No jak można skończyć powieść w ten sposób? Wiem, że będzie część trzecia, jednak moje napięcie wciąż nie chce przeminąć. Jakbym te wszystkie strony czytała na jednym wdechu i na końcu zamiast zrobić wydech, z przerażenia zaczerpnęłam więcej powietrza. Aż mam dreszcze na ciele i nie potrafię ich opanować. To była tak dobra, wciągająca i nieprzewidywalna pozycja jakich niewiele. Można by rzec, że mamy w nich miliony pytań i na koniec tylko jedną odpowiedź. Z kolei ta odpowiedź rodzi nam kolejne pytania, które mogą się rozwiązać tylko w części trzeciej. Nawet nie macie pojęcia jak ja bardzo żałuję, że nie przeczytałam części pierwszej. Wiedziałabym może jak to się wszystko zaczęło z tymi proroczymi snami. Nie wiem od kiedy zaczęły się pojawiać, wiem natomiast, że zaczęły się nasilać.

Bohaterka przeżywa śmierć każdej ofiary z reguły będąc w momencie, kiedy to się rozgrywa. One ukazują jej co oprawca im robi i proszą o pomoc. Nadal nie wiemy ilu jest morderców, bo ich liczna się zmienia. Od samego początku denerwuje mnie postać szefa Rosalie, który mieszał wszystko bardziej i częściej, niż ja kiedy gotuję bigos. Podawał lewe tropy, a nikt mu tego nie wytykał. Nikt nie jest z nikim szczery, a ofiar przybywa. Wciąż nie daje mi spokoju jedna sprawa, choć podkreślam, że na dziesięć tajemnic, które mnie zainteresowały, tylko jedna się wyjaśniła. Najwyraźniej trzecia część będzie tu prawdziwą wisienk...

Cóż mogę napisać, jest to druga część, wiem już, że nie ostatnia. I co tutaj się dzieje…
Kiedyś przeczytałam „Obudź mnie zanim umrę”, stwierdziłam, że nie ważna jest ilość stron, ważna jest jakość i da się napisać świetny kryminał na 183 stronach (Legimi) i uwaga, to był jej debiut! Ta trylogia na pewno zapisze się wysoko w moich całorocznych czytelniczych przygodach.
Nie mogłam doczekać się kolejnej części, gdyż autorka pozostawiła nas z taką niewiadomą, że czułam frustracje, że akurat w takim momencie przychodzi nam oczekiwać na kolejną część. I oto nadeszła. Czy tym razem czuje się inaczej? Zdecydowanie nie! Olu, jak mogłaś znów nam to zrobić ?! 🙈😂 wciągająca, trzymająca w napięciu, a jednocześnie przerażająca, doskonały thriller psychologiczny! Czytając wielokrotnie odczuwałam ciary, opisy wydarzeń, snów są tak realistycznie napisane, że klimat tej książki jest niepowtarzalny. Trzeba przyznać, autorka ma styl.

W dalszym ciagu nie rozwiązano śledztwa brutalnych morderstw w Chicago. Śledczy nadal nie maja nic, żadnego punktu zaczepienia. Stan Rosalie pogarsza się, jest wykończona psychicznie, nie tylko z powodu swego prywatnego życia, ale także z powodu nawracających, coraz częstszych wizji, w których to pełni „główną rolę”.
Kolejne morderstwa, bardziej brutalne, bardziej sugestywne, jednak Rosalie nie potrafi nadal się w nich odnaleźć. Czy sny maja pokrycie z rzeczywistością? Wszystkie skrupulatnie stara się zapisywać, aby niczego nie pominąć, jed...

Bardzo czekałam na tę część trylogii. "I zbaw mnie ode złego" to kontynuacja książki "Obudź mnie zanim umrę". Detektyw Rosalie wraz ze swoim kolegą w dalszym poszukuje zabójcy, który dopuszcza się brutalnych morderstw w Chicago. Mijają miesiące, sny Rosalie pojawiają się coraz częściej. Sny, a raczej koszmary, w których uczestniczy.
❗"Moje sny to wizje nadchodzących zabójstw, że wszystkie mary senne to tak naprawdę prawdziwe sytuacje, które przeżywam, będąc w ciele ofiary".
Stan psychiczny Rose jest tragiczny, mimo wszystko nie potrafi odpuścić śledztwa. Bruce jej pomaga, troszczy się o nią jak może... Czy między tą dwójką coś będzie? Co wydarzyło się w życiu Rose, że dziewczyna nie potrafi zapomnieć o przeszłości?
❗"wciąż trudno jest mi pojąć, jak to możliwe, że drugi człowiek może znaczyć dla nas tak wiele, że po jego odejściu nic nie wygląda tak samo, a nasze życie dosłownie rozpada się na drobne odłamki, których nie sposób poskładać".
Tajemnice, sekrety, kłamstwa... Kto mówi prawdę, a kto kłamie? Komu zależy na zatuszowaniu morderstw? Czy oby morderca jest jeden?
❗" mam wrażenie, że nie mogę zaufać nawet samej sobie, wszyscy coś ukrywają, każdy chroni kogoś, nikt nie jest szczery! ".
.
Czy Rose i Bruce pozna prawdę? Czy śledztwo dobiegnie końca?
.
Relacja między Rosalie, a Bruce'm nabiera tempa... W którą stronę to wszystko pójdzie? Czy dwoje skrzywdzonych ludzi będzie umiało być ze sobą?
.
Bardzo polubiłam postać Bruce'a. ...

I zbaw mnie ode złego
Aleksandra Jonasz
Wydawnictwo Novaeres

"Przeżyj ze mną moją śmierć."

Chicago. Detektyw Rosalie Evans prowadzi śledztwo w sprawie serii brutalnych morderstw. Zabójca wciąż pozostaje nieuchwytny. Sprawę pogarsza fakt, że Rosalie zaczyna mieć krwawe wizje, w których widzi kolejne ofiary. Trzeba działać szybko...

Plusy :
- pierwszoosobowa narracja - moja ulubiona
- intrygująca fabuła, zaskakująca i udowadniająca, że najciemniej pod latarnią, a ten, kto powinien nas bronić, zdarza się, że jest oprawcą lub współwinnym.
- zawiła historia, nie sposób odgadnąć zakończenia, takiego się kompletnie nie spodziewałam i czekam na kontynuację.
- rzadko spotykany w książkach motyw wizji, tak realistycznie opisanych...
- wartka akcja utrzymana na wysokim poziomie, tempo nie zwalnia nawet na chwilę.
- mroczny klimat, taki jak lubię.
- emocjonalna, wywołującą gęsią skórkę i przyspieszająca bicie serca lektura.

Minusy
- jeden, jedyny jaki znalazłam : irytująca główna bohaterka. Okropnie działała mi na nerwy. Rozumiem problemy psychiczne, wyniszczające wizje, trudności w prowadzeniu śledztwa i inne, o których nie napiszę, by nie spoilerować treści, ale jest to bohaterka działająca na nerwy, doprowadzająca mnie do rozstroju nerwowego. Egoistka, samolub, który zjadł wszystkie rozumy.

Nie jest to tylko mocny thriller psychologiczny, ale i książka o trudnościach z jakimi zmagają się osoby z ...

Ta historia jest niesamowicie wciągająca. Muszę przyznać, że jest to świetny materiał, który mam nadzieję, kiedyś ukaże się na ekranie.

Wyszedłby z tego niezwykle wciągający i trzymający w napięciu film.

Morderca w dalszym ciągu pozostaje nieuchwytny, a policja pomimo wielu poszlak wciąż nie potrafi znaleźć wspólnego motywu zabójstw.

Wiele dowodów przestępstwa prowadzi do ślepych zaułków.

Tymczasem w Chicago dochodzi do kolejnych, brutalnych morderstw.

Kolejne tygodnie nie przynoszą oczekiwanych odpowiedzi.

Dodatkowo koszmary senne bez przerwy nękające młodą detektyw Rosalie Evans nie pozwalają jej spokojnie przespać nocy. Są one przerażająco realistyczne.

Czy w nich może się kryć zagadka do odnalezienia mordercy?

Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy znika dyrektor liceum, w którym uczyła się zamordowana dziewczyna.

Czy to możliwe, że wszystko jest ze sobą powiązane?

Ta historia pochłonęła mnie bez reszty. Niesamowite jest to, że poza morderstwami, które występują praktycznie w każdym kryminale, mamy tutaj niepokojąco realistyczne koszmary, które dręczą Rosalie.

I które, ku jej przerażeniu zaczynają mieć swoje odbicie w rzeczywistości.

W jaki sposób? I jak to jest w ogóle możliwe?

Taka kombinacja daje nam po prostu piorunujący efekt.

Przeżywamy wszystko razem z młodą detektyw. Trzymamy za nią kciuki, by kolejny sen nie okazał się os...

#bookmorning #książkoholicy

" I zbaw mnie ode złego "
@aleksandrajonasz_autor

Słonko świeci , dzień zaczęłam od jazdy na rowerze 😃 Jak tam u was ?

Dzisiaj parę słów o drugim tomie thrillera psychologicznego .

Czy sen może być niebezpieczny ? Jak to jest widzieć swoją śmierć ? Co gdy wizja dotyczy ofiary , gdzie przeżywa się jej strach , ból i umieranie ? Czy takie wizje i sny mogą źle się skończyć dla pani detektyw ?

Kolejne wpisy o snach znajdują się wypunktowane w notatniku Rosalie. Gdy przyjaciel Bruce ratuje jej życie podczas jednej z wizji kobieta dzieli się z nim swoimi doświadczeniami . To czy będą one pomocne w trakcie śledztwa się okaże .

Fajnie też autorka wprowadziła informacje z życia i przeszłości bohaterów , co pomaga nam ich bardziej poznać i polubić .

Będąc na miejscu pani detektyw obawiała bym się o swój stan psychiczny oraz bała się wszystkiego i wszystkich . Pewnie też bym podejrzewała czy ktoś mi czegoś halucynogennego nie dosypuje. To co dzieje się w książce to prawdziwy rollercoaster wydarzeń i emocji . Tak jak pierwsza książka mi się podobała , tak ta weszła jeszcze głębiej do umysłu . Jestem ciekawa czy trzecia część równie pozytywnie mnie zaskoczy.

Mogę wam gorąco polecić - koniecznie czytajcie !