Opinia na temat książki Jesień zapomnianych

Uff, ależ nuda! Trzecia część historii o Krystynie Lesińskiej, oczywiście najsłabsza ze wszystkich. Piszę „oczywiście”, bo ostatnio wszyscy, czytani dotąd przeze mnie, polscy autorzy kryminałów cierpią na niemoc twórczą. Akcji nie ma w zasadzie żadnej, nie ma też, tak charakterystycznego dla książek Anny Kańtoch, nastroju. Klimatu lat 60- tych autorka w ogóle nie czuje, bo nie było jej wtedy jeszcze na świecie. Nie powinna się więc w ogóle za ten okres brać, lub zrobić solidny research. Jedynym akcentem świadczącym o tym, że akcja dzieje się 50 lat temu a nie współcześnie jest, wspomniany dwukrotnie film „Lekarstwo na miłość” i sukienka w geometryczne wzory. Trochę to mało, niestety. Rozwiązanie zagadki zaginięcia brata głównej bohaterki niesatysfakcjonujące, sugeruje czwartą część. No tak, została jeszcze zima. Nie wiem, czy będę czytać.