Opinia na temat książki Kafka nad morzem

"Czas mający ciężar właściwy napiera na ciebie jak wieloznaczny dawny sen. [...] Choćbyś poszedł na koniec świata, nie uda ci się od niego uciec. Lecz mimo to musisz iść na koniec świata. Są rzeczy, których nie da się zrobić, jeżeli nie pójdzie się na koniec świata."

Cytat dziwny prawda? Ale i jednocześnie magiczny i można nad nim i nad całą książką zresztą, dywagować w nieskończoność. Bo czas nie ma w tej książce namacalnego, fizycznego znaczenia. Właściwie trudno dokładnie określić o czym jest ta książka. Tyle tak różnych i dziwacznych zdarzeń, może wymyślić tylko Murakami.
Akcja ta realna dzieje się chyba w Japonii, chyba na wyspie Shikoku. W tej książce wszystko jest na ''chyba'', przynajmniej ja niczego do końca nie jestem pewna. Świat realny przeplata się ze światem magii, duchów i zdarzeń nadprzyrodzonych. Jednak jest to przenikanie tak płynne i ciekawe, że żadnemu ze światów nie robi nic złego. Oba światy doskonale się zazębiają, przeplatają i uzupełniają.

Nastoletni Kafka Tamura ucieka z domu, właściwie do końca nie jestem pewna dlaczego uciekł, chyba chodziło o jakąś przepowiednię, a właściwie o to by ta przepowiednia się nie spełniła. Trafia do pewnej dziwnej biblioteki, tam spotyka równie dziwną panią Saeki, pięćdziesięciolatkę z którą ucina sobie coś na kształt romansu?. Nawet nie podejmuję się wymienić w punktach wszystkich innych dziwnych zdarzeń dziejących się w tej powieści.

Ta książka zostawia człowieka zakręconego jak przysłowiowy domek ślimaka i potem długo trzeba się ''odkręcać'' .:)