Kasztanowy ludzik

Dawno nie czytałam książki tak pełnej, tak dopracowanej, tak przemyślanej. Znać oko fachowca, bym powiedziała. Zresztą być może właśnie to oko wyrobione w The Killing miało tutaj kluczowe znaczenie. Bo rzeczywiście, niektóre sceny rozpisane są niemal jak gotowy scenariusz z dodatkowo opracowaną scenografią.
Makabryczne morderstwa w Kopenhadze łączy kasztanowy ludzik. Kolejne zwłoki, kolejne okaleczenie i kolejna zabawka wykonana w założeniach dziecięcymi rączkami. Z pewnym znakiem szczególnym, którego nikt się nie spodziewał. Morderstwa dzisiaj zaczynają sięgać w coraz głębszą przeszłość, a skazani za zbrodnie wydają się ukrywać zbyt wiele. To, co jeszcze niedawno wydawało się jasne i oczywiste, nabiera innego znaczenia. Coraz więcej poplątanych nitek zaczyna na nowo szyć historię.
Bardzo dobry pomysł i bardzo dobre wykonanie, a wszystko rozpisane na całkiem sporą objętość. Objętość o tyle satysfakcjonującą, że nie przegadaną, nie przepowiedzianą. Właściwą bo dającą możliwość rozpisania wszystkiego tego, co ważne.
Podobali mi się główni bohaterowie, również dlatego, że nie należą do kategorii trzeba polubić „już i natychmiast”. Ja musiałam się do nich przyzwyczaić, do ich zachowań, reakcji, relacji z otoczeniem. Są ciekawi również w kontekście relacji między sobą. I bardzo naturalni w swoim szacunku do drugiej osoby. Niczym ludzie sumienni i rzetelni, nawet kiedy wszystko wskazuje na koniec, oni muszą doprowadzić sprawę do końca również w swojej głowie.
Intel...

Początek może lekko przynudzający, ale jak już zacznie się akcja (tak mniej więcej ok 170 strony) to do końca jest już prawdziwy rollercoaster! Nie mogłem oderwać się od lektury i najzwyczajniej w świecie zarwałem pół nocy.

Co to była za książka!
Nie bójcie się sięgnąć po nią bo jest takim grubaskiem,ale bójcie się tego co ma w środku.
Już od pierwszych stron mamy brutalne morderstwa, autor się nie ociągał i powitał nas z przytupem.
Z rozdziału na rozdział robi się dalej ciekawie, na pewno nie będzie słodko. Tutaj nie ma mowy o słodkościach.
Mamy wszystko to co w takich książkach być powinno.
Poznajemy bohaterów choć nie mamy podanego wszystkiego na tacy ale mamy też i swoją wyobraźnie,która będzie z nami od początku do końca a nawet i długo po skończeniu książki :D
Morderca zostawia przy swoich ofiarach kasztanowego ludzika lecz odciski z ludzika należą do zaginionej rok wcześniej dziewczynki.
Sprawca,który przyznał się do jej zabicia jest w więzieniu lecz zwłok nie znaleziono. Czy ma to związek z tamtą sprawą?

W toku śledztwa na światło dzienne wychodzą znów morderstwa sprzed kilkunastu lat , zdeterminowany Hess stara się rozwiązać sprawę choć
jego przełożony jest innego zdania. Dla Hessa jednak takie zakończenie działań jest nie możliwe. Mimo tego,że już znaleźli osoby w to zamieszane i chcą zakończyć śledztwo to on uporczywie szuka innych możliwości. Wraz z Thulin odkrywają coś co pomoże im dotrzeć do prawdziwego zabójcy lecz mogą być
w niebezpieczeństwie gdy dowiedzą się jak było naprawdę.
Zabójca cały czas był bardzo blisko..
Czy uda im się go dopaść i dowiedzą się czemu zabijał?

Świetna książka, autor zadbał o najmniejsze szczegóły w tej historii. Chociaż moim zdaniem mogłaby być troszkę mniejszych rozmiarów, bo momentami mnie już nudziła, jednak mimo to bardzo mi się podobała.

Młode kobiety w Kopenhadze zostają w brutalny sposób zamordowane. Jeszcze za ich życia morderca pozbawia je kończyn. Na miejscu zbrodni, śledczy znajdują przy ofiarach kasztanowego ludzika. Wszystko wskazuje na to, że zabójstwa mają w pewnym stopniu powiązanie ze zniknięciem córki Pani premier. Thulin i Hess głowią się aby dopaść mordercę, jednak on zawsze jest krok przed nimi.


Jest to niesamowity thriller trzymający w napięciu od początku do końca. Powiem szczerze, że nie udało mi się odgadnąć kto jest Kasztanowym Ludzikiem i jak się dowiedziałam kim jest zabójca doznałam wielkiego zaskoczenia.