Koniec się pani nie udał

Finałowa część przygód zwariowanej można powiedzieć emerytki Zofii Wilkońskiej. Tym razem trafia do czyśćca i tam również sporo namiesza.

Tym razem Jacek Galiński ostro zaszalał. Uśmiercił naszą poczciwą staruszkę — Zofię Wilkońską. Czym sobie na to zasłużyła? Przecież była uczciwą kobietą. Mogła dalej żyć. Oj marne to życie, marne. To dopiero początek tej tragedii. Słuchając o jej końcu, nie dowierzałam. Bałam się nie o babcię, a o tych wszystkich w zaświatach. Jak oni sobie poradzą z tak krzepką babką? Czy będą mieli jej dosyć? Zofia Wilkońska stanie w prawdzie o swoim życiu. Czy wszystko wyszło jej, tak jakby chciała? Będzie musiała odpowiedzieć na kilka pytań. Od tego zależy, gdzie dalej trafi. Dzięki niesamowitym zwrotom akcji nie wyszło jej tak, jak powinno. Nasza bohaterka trafi do niezwykłego zespołu. Będzie musiała produkować dobre uczynki. Czy nasza bohaterka podoła zadaniu? Bardzo w to wątpiłam. Bałam się, że dzięki niej ten zespół upadnie na samo dno.

W zaświatach Zofia spotkała między innymi: Boga, Jezusa, porucznika Borewicza i generała Jaruzelskiego. Zyskała nowych zwolenników i wrogów.

Czy Zofia będzie dobrym duchem dla swojego męża? Czy raczej przyprawi go o palpitację serca?

Z książki "Koniec się pani nie udał" dowiecie się, jaką wizję zaświatów ma Jacek Galiński. Czy w jego zaświatach Bóg jest mężczyzną, czy raczej kobietą? Kim tak naprawdę okazał się Kopernik?

W tej piątej części Zofia Wilkońska dozna niejednego szoku. Dzięki tej bohaterce i jej poczynaniom doznałam emocjonalnego szoku i prawie padłam ze śmiechu. Idealna satyryczna bohaterka. Możn...

Zofia Wilkońska jednych irytuje, innych zachwyca. Ja należę do tej drugiej grupy, ponieważ przygody pani Zofii bawią mnie od pierwszego tomu serii. Byłam w związku z tym bardzo ciekawa, co też Jacek Galiński wymyślił w finałowej części cyklu o bystrej i niepodrabialnej emerytce.

Zofia trafia w miejsce, które okazuje się być czyśćcem, rodzajem poczekalni przed wejściem do nieba lub piekła. Kiedy wreszcie udaje jej się ustawić w kolejce do przejścia, przez przypadek otrzymuje nie swój bilet, co uruchamia lawinę zdarzeń. Ostatecznie kobieta trafia nie do końca tam, gdzie powinna, ale czy to sprawi, że się załamie? Nie ona! Wilkońska zaczyna działać, poznawać nowy teren i szukać możliwości powrotu na ziemię lub... ściągnięcia Henryka do niej. Co z tego wyniknie? Jak zwykle sporo zamieszania.

Zofia nie byłaby sobą, gdyby nie rozpętała tornada w Sekcji Dobrych Uczynków. Spotkani tam pracownicy: porucznik Borewicz, Edward Gierek i Danuta Szaflarska, szybko orientują się, że z tą szaloną emerytką nie będzie łatwo. Ilość złamanych przez nią przepisów i zasad jest zatrważająca. Zofia robi wszystko, by zrealizować swój plan ściągnięcia Henryka na "drugą stronę". Z czasem okazuje się, że konieczna jest pomoc w ratowaniu Sekcji Dobrych Uczynków, która podupada coraz bardziej i jeszcze chwila, a zostanie zlikwidowana. Na to Zofia również ma pewien pomysł. Jednak czy jej działania pomogą, czy raczej zaszkodzą temu wyjątkowemu miejscu i jego prac...

Spotkanie z panią Zofią to czysta przyjemność i rozrywka od pierwszego zdania. Szczególnie wtedy, gdy ono brzmi:
" Życie jest jak biegunka: nigdy nie masz gwarancji, że na pewno się skończyło."
Zofia umarła chociaż nie chciała. Znalazła się w jasnym miejscu, wśród bardzo wielu ludzi, którzy tak jak i ona nie potrafili się tam odnaleźć. Bohaterka jest jednak kreatywna i ma pomysł...oryginalny rzecz jasna. A to, że jest też uczynna... sprawia, że trafia nie tu, gdzie powinna. Nie ma jednak tego złego..., bo w nowej pracy (tak, pracy) spotyka wielu "znajomych"( postaci ogólnie znanych, głównie z historii, ale nie tylko). Mimo to chciałaby wrócić do swojego ziemskiego życia. Jest tylko jeden problem...Nie ma takiej możliwości. Nawet dla pani Zofii???

Emerytka nie odpuszcza, działa nieustannie. Pomysłów jej nie brakuje. I doprowadza do tego, że ma ważne zadanie do wykonania.

"(...)przecież być w zaświatach i nie zajrzeć do piekła, to jak być w Paryżu i nie zobaczyć wieży Eiffla."

Z panią Zofią nigdy nie jest nudno. A wtedy gdy ma "takich" pomocników (pomocniczki)...i plan do zrealizowania...

Ekstra wizja tego, co nas czeka po śmierci. Bawiłam się rewelacyjnie podczas czytania. Genialnie wręcz wkomponowane wątki polsko - polityczne... Współczesne i aktualne, bieżące.
Brawo panie Jacku...Mistrzostwo. Dzięki panu wiem skąd "oni" biorą takie durne pomysły. Dostają je "stamtąd"🤣🤣🤣Dzięki za oświecenie.
Były zaskoczenia personalne😀...

Ten koniec się nie udał. I nie chodzi tu jedynie o tytuł. O ile w poprzednich tomach przygody zgryźliwej starszej pani, poprzetykane złośliwym acz trafnym komentarzem do sytuacji politycznej, były jeszcze znośne, tak w tym coś zdecydowanie nie podeszło. Książka absurdalna z wielu powodów i, dla mnie osobiście, niezrozumiała.