Króliczek

"To, co się nam wydaje, czasem odbiega od rzeczywistości. Czyż nie?"

Samanta to outsiderka, pogrążona we własnym świecie, studiuje w dość niecodziennej szkole kształtującej przyszłe pokolenie pisarzy. Szkoła wyróżnia się warsztatami i odmiennym podejściem do tworzenia.
Wraz z czteroma dziewczynami, które zdrobniale określają się Króliczkami tworzy grupę poetek.
Nienawiść do nich przeradza się w ciekawość, kiedy to otrzymuje od nich zaproszenie do świata Króliczków... Wkraczając do ich świata oddala się od rzeczywistości..

Q: Książka, którą wprawiła Was w osłupienie to...?

Króliczek, zdecydowanie.
Jest to książka chaotyczna, balansująca na granicy jawy i snu, przywidzeń, omamów, haju.. Jednak tą swoją nieoczywistością wciągnęła mnie w swój nieokiełznany świat, aby wraz z główną bohaterką pogubić się na drodze własnego życia..

Czytając Króliczka popadałam w obłęd, analizowałam, całość pozostawała zagadką. Zagadką, która w artystycznym świecie zacierała swoje granice tak, iż odbiór jej był kosmicznym hajem. Czułam się jak.. Jak główna bohaterka, którą sama traciła grunt pod nogami, rzeczywistość.

Nasuwało mi się wiele teorii, a całość i tak pozostawiła z dalszą analizą.

To historia nieoczywista. Artystyczna. Głęboka. Trzeba wskoczyć do tej króliczej nory, aby dostrzec jej indywidualny przekaz. Każdy po jej skończeniu może mieć inne obiekcje, a to sztuka tak poprowadzić fabułę.

"Książka musi być sieki...

Arcygenialna! Arcywciągająca! A do tego mroczna, osobliwa i odrobinę zabawna.

Niech nie wydaje Wam się, że po przeczytaniu opisu już dokładnie wiecie co znajduje się za tą zwierzęcą okładką, nic podobnego!
Najbardziej eksperymentalna i nowatorska szkoła pisania Warren zaprasza nas w swoje progi. Gdy już rozsiądziemy się na jednym z wykładów sztuki pisania z pewnością dostrzeżemy siedzące z boku ciasno stłoczone grono szepczących między sobą króliczków. Intelektualne grono samozwańczych poetek z bogatych domów, upstrzonych w pastelowe barwy, nafaszerowanych sztuczną słodyczą niespodziewanie wysyłają naszej głównej bohaterce Samancie zaproszenie. Gdy przekroczy ona progi Sprośnego salonu nie wie, że wpadnie do Króliczek nory, będzie długo spadać, a jedyną drogą prowadzi w dół.

Czasem trzeba odrzucić racjonalne pojmowanie świata by odnaleźć się wśród odmętów absurdu i nieco abstrakcyjnych scen. Będzie krwawo, trochę tajemniczo. A już na pewno nie przeczytacie nic podobnego do Króliczka.
Dawno nie czytałam tak błyskotliwej i pomysłowej historii.

"- To dziwne odzywa się w końcu Babeczka. - Muszę przyznać, że podczas pierwszej lektury trochę mnie
odrzuciło (...).
- Właśnie. Rzeczywiście na początku trzyma czytelnika na dystans. Ale potem...
- Ale potem? - powtarza Fosco.
- Sama nie wiem. Po drugim czytaniu nawet mi się spodobało (...).
••
"- Widzisz, Śpioszku? Czasem błądzenie to kurewsko cudowna rzecz."
🐇🐇
Arcydziwna książka.
Trudno mi ją jednoznacznie ocenić, ponieważ, uczciwie przyznaję, że nie do końca ją zrozumiałam.
To lektura, która odrzuca i odurza jednocześnie, i która nieustannie balansuje między prawdą a fikcją. Do tej pory zastanawiam się, co tak naprawdę się tutaj wydarzyło.
To historia napisana przystępnym i plastycznym stylem, ale fabularnie niezwykle wymagająca, przynajmniej dla mnie.

Zatem moja rada jest taka. Nie sugerujcie się opisem czy opiniami i niczego nie zakładajcie, po prostu podejdźcie do niej z otwartą głową.
Kto wie, może staniecie się jednym z Króliczków🐰