Kronika czarownic. Pokolenia widzących

Kobieta uczy się jak sporządzać leki z ziół i nieść ukojenie znękanym chorobą ludziom. Wiedzie życie u boku kata - Bjorn jest bowiem ojcem jej dziecka i wielką miłością. Jednak, czy zaznają spokoju?

Otóż Ingrid jest obdarzona pewną umiejętnością, widzi więcej niż zwykły śmiertelnik. Ukazują jej się zjawy.

Tymczasem w Norwegii trwa polowanie na czarownice, a posądzona o czary Ingrid przeżyje piekło... Co przyniesie przyszłość?

Przedstawiam Wam wyjątkową historię kobiet z pewnego rodu. Posiadają zdolności... A te przysporzą im zmartwień. W czasach, gdy nagonka na kobiety parające się magią trwa, nie będą miały łatwo i jedynym wyjściem może okazać się ukrywanie swoich darów.

Przyznam, że wobec tej lektury miałam duże oczekiwania i jak się okazało, nie zawiodłam się. Książka pochłonęła mnie bez reszty, a do niektórych bohaterów zapałałam wielką sympatią. Zacznijmy od Ingrid i Bjorna. Ta dwójka zdecydowanie została postawiona przed wielką próbą i to nie raz. Jednak uczucie miłości między nimi nie gasło - jedno stało murem za drugim. Lubiłam, gdy byli razem. Bolało mnie, gdy los ich rozdzielał.

Dzięki uprzejmości @andrzejfpaczkowski @waspos mogłam przeczytać książkę "Kronika czarownic. Pokolenia widzących".
Powiem Wam, że to było moje pierwsze zderzenie z motywem czarownic, jakoś wcześniej nigdy nie było mi to drodze.
Na początku przeraziła mnie ilość stron. Jak zobaczyłam grubaska liczącego 500 stron, to byłam przerażona.
.
Akcja książki rozgrywa się w Norwegii i w Polsce. Wiek XVI.
Na początku poznajemy Ingrid, która razem ze swoim dzieckiem ucieka z domu. Szuka schronienia przed dżumą. W ten sposób trafiają do Zoriny. Kobieta jest czarownicą, ale to chyba dużo powiedziane. Na pewno jest znachorką, która pomaga innym ludziom w kwestiach zdrowotnych. Problem pojawia się u Ingrid...
❗"Czasami widzę coś, czego poza mną nie dostrzega nikt. Słyszę głosy, jęki, wołania..."
Czy Ingrid jest czarownicą? Czy jej życie nie jest zagrożone?
❗"jeżeli ktoś się dowie, że widzisz więcej niż normalny człowiek, spłoniesz na stosie uznana za czarownicę! W niebezpiecznych czasach żyjemy"
Kim jest ojciec małej Marii?
Jaka przyszłość czeka Ingrid, Bjorna - mężczyznę, którego kocha oraz ich dziecko?
Czy ta trójka przetrwa?
❗"ludzka nikczemność nie zna granic"
Jaką rolę w życiu Ingrid, będzie odgrywał pastor? I co stanie się z małą Marią?
Książka podzielona jest na losy bohaterów w Norwegii, jak w Polsce. Co takiego wydarzy się w Polsce? Co tam robi pastor z małą dziewczyną o imieniu Charlotte i kim jest ta dziewczynka? Kim jest...

Uwielbiam książki o czarownicach! Więc, gdy tylko zobaczyłam zapowiedź tej pozycji, wiedziałam, że to będzie dla mnie obowiązkowa lektura. A później przyszła lekka konsternacja…gdyż nie było między mną a książką tego „czegoś”. Leżała więc na stosie książek do przeczytania i dojrzewała. I tak mierzyłyśmy się wzrokiem – ona i ja. Aż któregoś dnia dojrzałam, jak ta magia w tej książce… i przepadłam! Czytaliście dobrą książkę polskiego autora o czarownicach? Do niedawna miałabym problem, aby wskazać jakikolwiek tytuł. Dziś już wiem, że pierwsza przyjdzie mi do głowy właśnie „Kronika czarownic” Andrzeja Paczkowskiego. Wiem też, że z niecierpliwością będę czekała na kontynuację tej historii, bo skończyła się pozostawiając we mnie ogromny niedosyt.

Gdy zaczęłam czytać, to już wiedziałam, że ten język, ta maniera autora zasługuje na uwagę. Wydaje mi się, ze wszystkie wątki w książce zostały naprawdę dobrze poprowadzone, od pojawienia się dżumy, przez ukształtowanie głównych bohaterów (których obdarza się zaufaniem od pierwszego opisu). I choć historia jest długa, wielowątkowa, a w pewnym momencie rozdzielona nawet pomiędzy Norwegią a Polską, to czytelnik się nie nudzi i zachwyt nie słabnie ani na moment. Historia wielkiego rodu czarownic jest bardzo ciekawa, kryjąca w sobie wiele nieszczęść i ludzkich tragedii. Jest też pełna niesamowitych zdarzeń, wewnętrznej siły i co najważniejsze – magii.

XVI wiek, w Norwegii szaleje dżuma. Ingrid, dzi...

Może zacznę od tego, że książka bardzo mi się podobała! Nie wiem czy wiecie, ale ja uwielbiam wszystko co jest związane z magią, przesądami i czarami. Choć sama nie jestem nikim wyjątkowym, od zawsze interesował mnie świat magii i tak zwanych czarownic, gdyż śmiem stwierdzić, że sama znałam jedną taką na którą faktycznie mówili czarownica. Ludzie z miejsca gdzie mieszkałam bardzo się jej bali. Nie chcieli mieć z nią do czynienia, bo ona wiedziała wszystko. Nawet potrafiła przewidzieć kiedy kto umrze i w jaki sposób. Ja jako mała dziewczynka przysłuchiwałam się niej. Choć babcia zakazywała mi się z nią spotykać i tak siadywałam obok niej na ławce przy kościele i słuchałam jej opowieści, czy też wróżb. Dlatego tutaj od razu pokochałam Zorinę i jej uczennicę Ingrid. Choć los zupełnie przez przypadek zechciał by się spotkały, to jednak ja widziałam w tym większy cel.
Ingrid nauczyła się ziołolecznictwa i dzięki Zorinie mogła kontynuować jej leczenie. Jakże mi przykro było, kiedy spotkało ich nieszczęście. Ingrid musiała uciekać z chatki znachorki przed tłumem nikczemnych i podłych ludzi. Oskarżyli ją o czary i tylko dzięki mocy Zoriny kobiecie udało się uciec. Przed jednymi czmychnęła, jednak już przed duszami zmarłych nie bardzo. One od samego początku wyczuwały kim ona jest i dlatego często jej się ukazywały raz niosąc pomoc, a raz przestrach. Ingrid ma to szczęście, że nie jest sama, choć sytuacja bycia dziewczyną kata nie jest ciekawa. Ludzie nie rozumiejąc wielu rze...