Kudłata

Sun-mi Hwang
7.4 /10
Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Kudłata
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.4 /10
Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Opis

Mama za nią nie przepadała, a rodzeństwo dokuczało jej i traktowało jak wyrzutka. Różniła się od swoich, jak brzydkie kaczątko z baśni Andersena, bo miała czarne futro, którego lśniące kosmyki zwijały się w długie niesforne loki. Ale to właśnie dlatego była jedynym szczeniakiem, któremu dziadek Krzykacz nadał prawdziwe imię. W tej chwili poczuła, że wygląd nie określa tego, kim naprawdę jesteśmy. I choć życie przyniosło Kudłatej wiele dramatycznych doświadczeń, łez, rozczarowań i smutku, zawsze starała się postępować szlachetnie i odpowiedzialnie. Podobnie jak psy starożytnej koreańskiej, opiekuńczej rasy sapsari, której krew musiała w niej płynąć. Tak jak one stała się psem pilnującym domu i właścicieli przed złymi duchami...

Hwang Sun-mi, po Kurze, która opuściła podwórze, po raz kolejny przekonuje czytelników, nie tylko tych najmłodszych, że życie ludzi i zwierząt toczy się równolegle, że odczuwamy takie same emocje, choć czasem nie potrafimy się porozumieć. Lecz kiedy przychodzi kres, doceniamy to, że mogliśmy się spotkać "na jednej z niezliczonej ilości ścieżek". Kudłata to czasem brutalna, ale i czuła historia o kolejach losu, wyborach i ich konsekwencjach, godzeniu się ze stratą, przemijaniem i śmiercią. To pełna wzruszeń opowieść o samotności i trudnych przyjaźniach. O nas.
Dariusz Mieczysław Mól, Twój Styl
Data wydania: 2021-04-28
ISBN: 978-83-66658-14-1, 9788366658141
Wydawnictwo: Kwiaty Orientu
Stron: 184
dodana przez: mewaczyta

Autor

Sun-mi Hwang Sun-mi Hwang
Urodzona w 1963 roku w Korei Południowej (Hongseong)
Hwang Sun-mi urodziła się w 1963 roku w Hongseong w Korei Południowej. Prawie całe dzieciństwo spędziła w Pyeongtaek. Z powodu biedy panującej w domu rodzinnym, nie mogła uczęszczać do gimnazjum. Dzięki pomocy nauczyciela, który dawał jej klucze do ...

Pozostałe książki:

Kudłata O kurze, która opuściła podwórze
Wszystkie książki Sun-mi Hwang

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Pieskie życie.

1.11.2021

Los psa jest nieodłącznie związany z losem właściciela. "Kudłata" to książka poruszająca bardzo wiele poważnych tematów. Niby taka całkiem prosta, ale z bardzo głębokim przesłaniem, momentami chwytająca za serce, bardzo wzruszająca. W życiu bardzo ważne są uczucia, miłość i przyjaźń, lecz bardzo ważne jest także życie w zdrowiu, bez dokuczają... Recenzja książki Kudłata

@maciejek7@maciejek7 × 20

Łagodne piękno czarnej niesfornej sierści

18.06.2021

Niektóre książki mają tak piękne okładki, że po prostu chcemy je mieć w swoim księgozbiorze. Patrzenie na nie sprawia nam przyjemność i daje swego rodzaju estetyczną satysfakcję. Tak właśnie jest w przypadku oszczędnej, nieco minimalistycznej okładki ,,Kudłatej'' Sun-mi Hwang. Joanna Rusinek, bo to ona jest autorką ilustracji do tej książki, zrobi... Recenzja książki Kudłata

Pieskie życie

29.11.2021

Książka po którą sięgnęłam spodziewając się lekkiej, szybkiej do przeczytania odskoczni od ciężkich i poważnych tematów. Nic bardziej mylnego "Kudłata" to książka, której głównymi bohaterami są zwierzęta, a w tym konkretnym przypadku głównie psy, a w szczególności suczka, która wabi się Kudłata. Jest to opowieść o jej życiu, które rozpoczyna się j... Recenzja książki Kudłata

@Gosia@Gosia × 4

Hwang Sun-mi "Kudłata"

12.10.2021

Ależ to była przepiękna historia! Aż nie sposób ją opisać słowami. Ta z pozoru krótka powieść skierowana jest raczej do młodszych czytelników, jednak roztopi serca nawet tych starszych. Od razu jednak muszę Was ostrzec, że mimo iż jest to powieść dla dzieci i niesie za sobą ogromną wartość, to nie raz wypełniona jest bólem czy nawet lekką brutalno... Recenzja książki Kudłata

@booksdeer@booksdeer × 3

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@kasiarz1983
2021-11-25

"Kudłata" to ciekawa książka z gatunku literatura piękna. Książka jest ładnie wydana, znajdują się w niej kolorowe ilustracje. Spodoba się zarówno dzieciom jak i dorosłym. Fabuła jest opowiedziana z perspektywy pieska. Śledzimy losy Kudłatej już od wczesnych lat. Poznajemy środowisko, w którym przyszło jej żyć. Lokatą psinką opiekuje się starszy pan, między nim a Kudłatą nawiązuje się szczególna relacja. Książka nie jest gruba i czyta się ją dość szybko. Opisana historia wzrusza oraz daje do myślenia. Jestem pewna, że zostanie w mojej pamięci na dłużej .Serdecznie polecam .

× 4 | link |
@Iwona_Nocon
2021-12-31
5 /10
Przeczytane

Literatura azjatycka nie jest i chyba nigdy nie będzie mi zbyt bliska. Po prostu jakoś zwyczajnie nie ciągnie mnie w tamtą stronę. Zdecydowałam się na Kudłatą, bo z opisu wynikało, że będę miała do czynienia z uniwersalną historią, która w istocie taka była.

Autorka zdecydowała się poruszyć ważne problemy takie jak brak akceptacji ze strony najbliższych, poczucie odrzucenia, strach o najbliższych używając do tego bohatera książkowego, którym okazała się psinka o imieniu Kudłata. Myślę, że ten zabieg był zastosowany ze względu na to, iż jest to literatura dla dzieci i łatwiej tym najmłodszym przez pryzmat zwierzaka spojrzeć na wiele spraw. Psy to są moje ulubione zwierzaki, i bardzo chętnie sięgam po wszystkie książki, którymi bohaterami są właśnie one. Muszę jednak z bólem serca przyznać, że historia Kudłatej do mnie nie przemówiła tak, jak tego oczekiwałam. Myślę, że to kwestia niezrozumienia przeze mnie przesłania jakie ze sobą niesie ta lektura. Błędnie też założyłam, że ta książka będzie nieco mocniejsza, zapominając o tym dla jakiej grupy wiekowej została przydzielona. Jest oczywiście jeszcze trzecia opcja. Może jestem już pod koniec roku tak wypruta z emocji, że nie dostrzegam tego, co powinnam.

Książka jest bardzo ładnie wydana. W środku znalazło się miejsca dla kilku rysunków, które idealne wpasowują się w klimat powieści. Kudłata to trudna lektura, która wymaga skupienia, analizy poszczególnych sytuacji, ale jest napisana ...

× 2 | link |
@WolneLitery
2021-12-12
8 /10

Książka w której zdecydowanie może zatopić się każdy. Mimo tego, że skierowana jest do młodszych czytelników, to mnie również wciągnęła ona bezgranicznie i zapewniła wspaniałą rozrywkę na wieczór. Nie spodziewałam się, że wydawać by się mogło tak prosta i zwykła historia wywoła u mnie tak dużo różnych emocji i tak bardzo mnie do siebie przekona.

Tytułową Kudłatą poznajemy, gdy jeszcze jest szczeniakiem. Od małego wyróżnia się z tłumu i jest wyjątkową psiną. To właśnie tak woła na nią dziadek i imię zdecydowanie od razu do niej pasuje! Książka to spojrzenie na życie z perspektywy psa. Bardzo ciekawy zabieg, który daje nam tutaj autorka to ukazanie emocji, jakie ma zwierzę, oraz jakie problemy i troski on przeżywa. Życie Kudłatej od samego początku było ciężkie i musiała zmagać się w wieloma trudnościami. To na pewno nie jest lekka książka o beztroskim życiu! Jest to powieść pełna emocji, uwypuklająca problem brzydkiego kaczątka i trudnej relacji psa z ludźmi. Zdecydowanie wzbudzi w nas ona wiele empatii i nie przejdziemy obok niej obojętnie. Jest to również książka o opiece, szacunku i o bezgranicznej miłości. Przepiękna i bardzo wartościowa powieść!

× 2 | link |
MA
@Martak180
2021-12-05
7 /10

Zaskoczyło mnie, że to książka dla dzieci, ale nie przeszkadzało mi zatopić się w lekturze. Z miejsca polubiłam Kudłatą. Uważnie śledziłam jej losy. Pokochałam ją za jej mądrość, odwagę, hart ducha i ciekawość świata. Za te niesforne, długie loki zakrywające mądre oczy. Razem z nią doświadczałam odrzucenia, niezrozumienia, bólu rozrywającego duszę.
Narratorem jest Kudłata i to jej oczami czytelnik poznaje rzeczywistość, jej relacje z ludźmi i innymi zwierzętami. To ona pokazuje, jak wygląda życie każdego od chwili narodzin aż po śmierć. Mamy tu paralelizm życia zwierząt i ludzi, także w sferze emocjonalnej. Relacje między dziadkiem Krzykaczem a Kudłatą pozwalają inaczej spojrzeć na relacje człowieka i psa, dają do myślenia.
W powieści autorka celowo posłużyła się motywem brzydkiego kaczątka, by uwypuklić problem nietolerancji, odrzucenia, nękania ze względu na wygląd i pokazać je w sposób metaforyczny. Pozornie prosta fabuła, niepozorna objętość, a jakie przesłanie i mądrość w niej zawarta! Tematyka powieści dotyka ważnych tematów takich jak trudne dzieciństwo, nietolerancja, uprzedzenia, samotność, trudna przyjaźń, podejmowanie decyzji i ponoszenie ich konsekwencji, pogodzenie się ze stratą, choroba, przemijanie, starość, śmierć. Wzruszające zakończenie dopełnia obrazu całości wymowną metaforą.
„Kudłata” to uniwersalna książka o psie i spojrzeniu na życie jego oczami. Również o szacunku, miłości, przyjaźni i o nas samych. Przekazuj...

| link |
@meandmybookzpl
@meandmybookzpl
2021-10-25
8 /10
Przeczytane

Młoda sunia dla rodzeństwa jest obiektem do drwin. Zrozumienia nie znajduje również u mamy, która nie jest dumna z wyglądu córki. Wszystko przez czarne loki niedbale wijące się po całym ciele. Jedynie dziadek Krzykacz docenia inność szczeniaka i tylko jemu z całego miotu nadaje imię. Kudłata. Między psem a starym człowiekiem powstaje wyjątkowa relacja. Daleka od ideału. Momentami trudna tak bardzo, że na próżno szukać w niej korzyści dla tej dwójki. Kudłata dźwigając w sercu tone smutków i rozczarowań chodzi własnymi ścieżkami. Jednak zawsze wraca do domu. Do miejsca, w którym nabyła niejedno bolesne doświadczenie i wylała morze łez. Coś sprawia, że tylko tam, u boku starego druciarza potrafi odnaleźć chwilę spokój i wytchnienia. Coś sprawia, że mężczyzna pomimo problemów nie potrafi oddać suni w inne ręce, tak jak zrobił to z pozostałymi psami. Coś sprawia, że trwają razem.

Książka Sun-mi Hwang skrywa w sobie wiele wartości. Z jednej strony to piękna historia o odwadze i poświęceniu dla najbliższych. Przedstawione w niej przyjaźnie trwają pomimo różnic, a w matczynym sercu nigdy nie brakuje nadziei. Jednak daleko „Kudłatej” do cukierkowej literatury dla dzieci. Ból i cierpienie wylewają się litrami. Smutek udziela się czytelnikowi od pierwszych stron, a łzy same cisną się do oczu. Nie da się pozostać obojętnym na losy dzielnej psiny, dla której świat od urodzenia nie był sprawiedliwy. Ze względu na jej smutne oblicze, myślę, że książka nie jest odpowiednia dla ...

| link |
MA
@marina.abramava1990
2022-01-06
8 /10

Czytelniczy rok 2022 zaczęłam już drugą w mojej przygodzie z książkami powieścią koreańską. Niepozorny tytuł „Kudłata” autorstwa Hwang Sun-Mi składający się z niecałych 200 str. ma w sobie moc. Spytacie zapewne jaką? Jest nią przekaz zawarty w treści. Czytelnikowi przedstawione jest życie. Psie życie. Głównym bohaterem jest tu tytułowa Kudłata, niepozorna lecz nadzwyczajna. Wyśmiewana przez swoje rodzeństwo z miotu od urodzenia była na drugim planie. W miarę dojrzewania doświadcza wiele, lecz nigdy się nie poddaje. Są chwilę uniesienia, szczęścia i miłości. Są też takie, w których w wyniku upartości i popełnianych błędów odczuwalna jest bezradność i skrucha. Autorka w bardzo prosty, lecz według mnie genialny sposób pokazała w tej powieści koegzystencję nie tylko zwierząt z różnych gatunków ze sobą, lecz także ich funkcjonowanie z człowiekiem. „(...)skoro woła stary przyjaciel, to trzeba iść. Gdziekolwiek by nie szedł, pójdzie z nim.”. Ta historia życia skłoni czytelnika do głębokiej refleksji. Uczy rozsądku i odwagi, a jednocześnie wpaja siłę i wiarę we własne możliwości i odwagę, nieposkromioną i nieokiełznaną, lecz słuszną. Nie bójmy się wyróżniać i być sobą, gdyż jest to najpiękniejsza cecha naszego „ja”. Polecam tą pozycję także nieco mniejszym czytelnikom. Z pewnością nauczy ich empatii do zwierząt i pomoże zrozumieć naszych mniejszych czworonogich przyjaciół.

| link |
@mewaczyta
2021-12-11
6 /10
Przeczytane 🍃 Współprace 🍃

Są powieści, o których im więcej się myśli, tym mniej wie się na ich temat, a „Kudłata" niewątpliwie jest jedną z nich. Hwang Sun-mi nakreśliła w niej życie psa od szczeniaka do jego starości, a fabułą jest jego codzienność. Sprzedaż szczeniaków, zmieniające się warunki pogodowe czy obserwacje ludzi. Relacje między zwierzakami oraz chwile smutku i zabawy. W tym miejscu mogłabym właściwie temat zakończyć, bo niewiele więcej dostajemy. Jasne, autorka czasami bawi się naszymi emocjami, a przez uczłowieczenie zwierzęcia prawdopodobnie chce nauczyć młodszych czytelników empatii względem nich, ale jako dorosły odbiorca nie poczułam nic. Nic z lektury nie wyniosłam i nic pozytywnego ani negatywnego nie wyłapałam. Wszystko było dla mnie neutralne, na granicy nijakości. Tytuł ten zbiera wiele pozytywnych opinii i odpowiada za niego w naszym kraju wydawnictwo Kwiaty Orientu, a to tylko potęguje wrażenie rozczarowania.

„Los psa jest nieodłącznie związany z losem właściciela."

„Kudłatą" można przeczytać i można nawet polubić główną bohaterkę, ale jednocześnie... Ani relacja suczki z jej człowiekiem nie była czymś pięknym, ani jej losy nie były czymś ciekawym. Trudno mi więc zrozumieć te lawiny pozytywnych zdań na jej temat.

przekł. Edyta Matejko-Paszkowska, Sungeun Choi (Estera Czoj)

Psst, ale ilustracje Joanny Rusinek akurat podobały mi się BARDZO.

| link |
@uczyrwik
2021-11-29
7 /10

"Kudłata" autorstwa Sun-mi Hwangna na pierwszy rzut oka może się wydawać książką dla młodszych, lecz starszy czytelnik również odkryje ile ta opowieść ma do zaoferowania. Tytułowa Kudłata to sunia, którą poznajemy już jako małego szczeniaczka. Przed swoje niesforne futerko wygląda inaczej niż jej rodzeństwo przez co jest odtrącona przez swoja psią rodzinę. Jedynym kto Kudłatej okazuje trochę troski jest właściciel psów- Dziadek Krzykacz, lecz delikatnie mówiąc ich relacja też nie najeży do najłatwiejszych.
Od pierwszych stron opowieść ta wypełniona jest emocjami. Szczenięca radość i ekscytacja przeplata się z bólem odrzucenia i tęsknotą. Z czasem Kudłata dorasta i możemy śledzić jej oczyma jakie radosne uczucia towarzyszą kiedy jest się mamą miotu szczeniąt, ale niestety też towarzyszymy jej kiedy pieski są jej odbierane lub umierają.
Książka ta pokazuje, że zwierzęta też mogą mieć podobne emocje jak my. Jak my się boja, jak my tęsknią, jak my zrobią wszytko aby ocalić swoich bliskich. Wydaje mi się, że ta historia może pomóc wyrobić empatię w stosunku do zwierząt wśród najmłodszych, ale uważałabym z poleceniem tej książki dla każdego młodocianego. Niektóre sceny są brutalne i bardzo dużo jest smutnych zdarzeń w książce, wiec bardziej wrażliwe jednostki mogą mocno przeżyć tę pozycję.

| link |
@patrycja.lukaszyk
2022-01-02
9 /10

Jest to historia suczki Kudłatej, której towarzyszymy przez trudy życia, wspólnie odkrywamy jego dobre i złe chwile, relacje z bliskimi czy cały szereg uczuć. Autorka ukazuje żywot podwórkowego psa, nie raz obrywającego od właściciela razy, cierpiącego z powodu śmierci i oderwania od innych, bliskich psów, zaznającego głodu i zimna. Nie byli tu wiele pozytywnych akcentów, książkę czytałam ze łzami w oczach i nawet drobne promyki kilku jaśniejszych momentów nie pomogły - "Kudłata" chwyta za serce i nie puszcza. Myślałam że to będzie lekka i przyjemna książeczka dziecięca z morałem, a okazało się to przekrojem samotności, miłości, trudnych ścieżek życiowych, szukania własnej drogi i wszystkich innych aspektów, które dotyczą każdego z nas.

Piękne ilustracje dodały całości nostalgicznego i refleksyjnego smaku.

Myślę, że jeśli dzieci chciałyby sięgnąć, to już nieco starsze, bo część scen jest mocna. Natomiast wszystkim dorosłym polecam - wzruszenie i sporo przemyśleń gwarantowane

| link |
@monika8905
2021-10-14

Myślę, że to może być bardzo pouczająca lektura. Bardzo mnie kusi, aby ją zamówić.

| link |
@ruficzek
@ruficzek
2023-01-02
8 /10
Przeczytane
@snaky_reads
2021-12-18
5 /10
Przeczytane
@Gosia
2021-11-29
9 /10
@maciejek7
2021-11-01
7 /10
Przeczytane literatura piękna
@DZIKA_BESTIA
2021-12-04
7 /10
Przeczytane różne zagraniczne
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Możesz mi wierzyć lub nie. Zwykle najmniej wiemy o samych sobie...
Dzieci często się ranią, kiedy dorastają.
Pies, który wyje, nie ma racji bytu!
Pieski z natury są niesforne i często sprawiają kłopoty. Wędrują i działają w grupie. Ich ulubioną zabawą jest gryzienie butów.
W końcu, jeśli tylko oczekujemy, nie mogąc dać nic w zamian, to czysta chciwość.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl