Maybe Someday

Wiele lat temu, kiedy jeszcze byłam młoda, piękna i pełna ideałów przypadkiem obejrzałam film Zakochać się. Dwójka ludzi z poukładanym życiem rodzinnym, w zasadzie dobrym szczęśliwym życiem, spotyka się przypadkowo. Później po raz drugi również przypadkowo. A później coraz mniej przypadkowo. I chyba właśnie wtedy zrodziło się we mnie przekonanie, że zawsze tak być może. Że niezależnie od wszystkiego, niekiedy od nas samych, może zdarzyć się takie przypadkowe spotkanie w podmiejskim pociągu, księgarni czy na przystanku autobusowym. A potem, wiele lat potem doszłam do przekonania, że o ile takie spotkania zdarzyć się nam mogą, to już to co z nimi zrobimy zależy tyko od nas.
Nie polubiłam środkowej części Maybe someday. Chwalę początek i przyznaje, że mnie zainteresował. Końcówka ma pomysł. Nie powiem, miałam sporo wątpliwości czy Hoover poradzi sobie z wyjaśnieniem bałaganu jaki wprowadziła w życie bohaterów. Wyjaśnienia sytuacji, która na pierwszy rzut oka jest bez wyjścia. Tak, przyznaję, że dostrzegłam w tym pomysł. Na tyle dobry, że gdzieś na bok odepchnęłam Ridge’a i Sydney, a skupiłam się na Maggie. Chyba tylko ona mogła rozwiązać ten problem. Tylko ona mogła podjąć wiarygodną decyzję. Nie jestem przekonana, czy w jakiekolwiek działanie pozostałej dwójki mogłabym uwierzyć. Pewnie nie jest to zbyt odkrywczy sposób na rozwiązanie problemu, ale bardzo dobrze wpisał się w całość i raczej nie ma na co narzekać.
Podobnie jak na początek. Bo sytuację kiedy chłopak zdradz...

Jestem parę minut po przeczytaniu i to jak ta historia jest piękna oraz jak wiele emocji u mnie wywołała...

Gdy zaczynałam ją czytać, coś mną poruszyło... Ponieważ, byłam na początku, dosłownie na samym początku i już chciało mi się płakać, tylko i ze względu na to jak cudowna jest tematyka tej opowieści.

Gdy w innych różnych książkach, najczęściej się płacze na końcu, czyż nie? W moim przypadku, wyglądało to zupełnie inaczej. Gdyby podzielić ją na 5 części... To na pewno, bez przerwy płakałam na 3 i 4.

Wydaje mi się, że naprawdę warto ja przeczytać, moim zdaniem jest BARDZO warta uwagi. Z całego serduszka mogę polecić ją każdemu, a Colleen od dzisiaj będzie jedną z moich ulubionych autorek.

Niestandardowa młodzieżówka, wyróżniająca się na tle innych. Przyjemna i przystępna, wykorzystująca całkiem oryginalne pomysły na bohaterów. Nic powalającego, ale ciekawe i odmienne.

Książka cudowna, wzbudza wiele emocji. Treść hipnotyzuje. Warto zapoznać się z powieścią.

Milo i przyjemnie się czytało