Męczennicy na płótnie

W Bydgoszczy, prawie jak w Sandomierzu, trup ściele się gęsto. Miasto jeszcze nie ochłonęło po wcześniejszej sprawie brutalnych morderstw, a już musi zmierzyć się z kolejną falą zbrodni, która tym razem dotyka osoby z grup wymagających szczególnej opieki – staruszki, dzieci czy kobiety w ciąży. Kto krzywdzi najsłabszych? Czym zawinili? Czy Bondys zdąży rozwikłać tę zagadkę zanim kolejna osoba straci życie?
Hanna Białys po raz kolejny daje obraz tego, jak dysfunkcyjna rodzina może stworzyć potwora. Motyw, którego eksploracja wymaga sporego wyczucia, tu dał ciekawy efekt postaci, która jest jednocześnie ofiarą i sprawcą. Posiada też cechy, z którymi komisarz może się utożsamiać, więc zaangażowanie śledczego jest tym bardziej zrozumiałe. Główny bohater i tym razem uwodzi szorstkim charakterem, tajemniczą przeszłością i czułą więzią ze swoją starszą sąsiadką i psem Kodeksem. Jak i w poprzednim tomie ogromnym plusem są scenki rodzajowe z lat 90 (sytuacja w masarni – miodzio) i zniknęły przekleństwa, które tak mi przeszkadzały w „Robakach w ścianie”. Fajne są również, występujące w całej serii, grafiki na kartach, nawiązujące do treści. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że książka wiele by zyskała, gdyby zredukować niepotrzebne opisy, które zajmują mnóstwo miejsca, niewiele wnosząc do akcji. Podobnie jak wątek Beatki i Radka – ich perypetie ani ziębią, ani grzeją. Komplikują jedynie pracę Bondysowi, a ta i tak nie należy do najprostszych, więc po co mnożyć byty? Ty wady...

“Męczennicy na płótnie” Hanny S. Białys to tom drugi serii z komisarzem Bondysem, ale z osobną zagadką kryminalną, więc spokojnie może czytać go niezależnie. Mamy rok 1997, Bydgoszcz, która oddana jest rewelacyjnie, z ogromną dokładnością w detalach życia codziennego - widać to choćby w muzyce czy w opisach wnętrz. I właśnie w Bydgoszczy dochodzi do kolejnych zbrodni, potencjalnie dzieła seryjnego mordercy. Co ciekawe, część historii przedstawiona jest z jego perspektywy, a my od początku wiemy, że jest to artysta, niespełniony malarz, który owładnięty jest obsesją sławy i perfekcji - tylko po co zabija? To bardzo dobrze wykreowana postać - dowiadujemy się o nim sporo, poznajemy jego codzienność, jest zależności rodzinne, a mimo to prawie do końca pozostaje dla nas tajemnicą. Intryga prowadzona jest tempem spokojnym, bardzo stałym (czyli nie ma tak dobrze znanego przyspieszenia pod koniec, co wzbudziło mój ogromny podziw), ale od samego początku z jakiegoś powodu mocno ciekawi. Trudno się od książki oderwać, mimo że przyglądamy się nie tylko śledztwu, ale i życiu prywatnemu śledczych. Może to właśnie w tym tkwi częściowo urok powieści? Dzięki temu postacie są pełne, bardzo ludzkie, a zarazem budzą w nas przywiązanie, więc zwyczajnie będziemy chcieli sięgnąć po kolejny tom. To naprawdę dopracowana powieść, ładny postęp po i tak dobrym debiucie, a także obiecujący jeszcze więcej, jeszcze lepszej literatury kryminalnej w przyszłości. Warto więc już teraz zwrócić uwagę na na...