Name: Węże na ziemi, węże na niebie
Rating: 7.8 (5 reviews)
ISBN: 9788383307060

Węże na ziemi, węże na niebie

Hanna Szczukowska-Białys

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Opis

Czasem potrzeba ofiar, aby móc iść dalej…

Komisarz Bondys zawsze wiedział, że daleko mu do sielskiego życia zwykłych śmiertelników. W tym zawodzie trzeba być gotowym na wszystko. Jednak takiej sprawy z nagłymi zwrotami akcji w śledztwie nie spodziewa się nawet on sam.

W niewielkim Piechcinie, kilkadziesiąt kilometrów od Bydgoszczy, zostaje znalezione ciało znanego prawnika. Na dłoniach ma wypalony tajemniczy symbol, a do gardła wepchniętego węża. Morderca ewidentnie pogrywa ze śledczymi, zostawiając zagadkowe wskazówki, co prawdopodobnie jest zapowiedzią kolejnych zbrodni. Uwagę komisarza przykuwa trop prowadzący do założycielki tajemniczej fundacji, kobiety o osobliwym pseudonimie… Serpenta.

W powieści Węże na ziemi, węże na niebie bohaterowie muszą zmierzyć się nie tylko z wymagającym śledztwem. To również czas brutalnego rozliczenia się z przeszłością i ujawnienia prawd, które łamią serca.

Data wydania: 2024-09-11

ISBN: 978-83-8330-706-0, 9788383307060

Wydawnictwo: SQN

Cykl: Komisarz Bondys, tom 3

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 445

dodana przez: natalia12329

Autor

Hanna Szczukowska-Białys

Urodzona w 1986 roku w Polsce

Doktor nauk rolniczych w specjalności zootechnika, absolwentka Politechniki Bydgoskiej oraz UE Erasmus w Erciyes University w Kayseri (Turcja). Zawodowo: od 2015 roku szef projektu w przemyśle ciężkim branży motoryzacyjnej, od 2022 roku lider projek...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Hanna Szczukowska-Białys

Recenzje

Węże na ziemi, węże na niebie

6.09.2024

W podbydgoskiej miejscowości zostają znalezione zwłoki mężczyzny z wystającym z ust wężem i wypalonymi symbolami na rękach. Komisarz Bondys wraz z Beatą i Radkiem starają się dojść do prawdy. Żona ofiary była podopieczną fundacji, założonej przez Edytę Barańską. Kobieta przedstawia się jako Serpenta, a 33 podopieczne to jej nimfy o mitycznych imio... Recenzja książki Węże na ziemi, węże na niebie

@Logana × 38

Węże na ziemi, węże na niebie

9.09.2024

Trzeci tom serii z komisarzem Bondysem, zatytułowany "Węże na ziemi, węże na niebie" autorstwa Hanny S.Białys, obfituje w brutalne zbrodnie. Pierwsza ofiara ma na dłoniach wypalony zagadkowy symbol, a w jej gardle znaleziono węża. Kolejne ofiary pojawiają się w trakcie fabuły, jednak śledczy mają trudności z ustaleniem, czy istnieje między nimi ja... Recenzja książki Węże na ziemi, węże na niebie

@Malwi × 29

Trzynasty znak

3.09.2024

W ostatniej części trylogii autorka ponownie zaprasza czytelników do świata zagadek kryminalnych. W trzeciej odsłonie serii poznajemy nową bohaterkę. Intrygującą postać – kobietę-guru, specjalistkę od numerologii, zodiaków, tarota i podobnych. Wprowadzenie tej bohaterki jest w pewnym sensie kontrapunktem dla racjonalnego i opanowanego Bondysa, któ... Recenzja książki Węże na ziemi, węże na niebie

@pebro × 17

Zobacz wszystkie (3) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mala_mi

2024-09-16

5 /10

Przeczytane 2024

Marek Bondys musi rozwikłać sprawę makabrycznych zabójstw wpływowych mężczyzn z bydgoskiej elity dokonanych w dość niecodzienny sposób. Czy jest w to zamieszana tajemnicza właścicielka fundacji opiekującej się ofiarami przemocy domowej? I czy jest przypadkiem, że jednocześnie jego najlepszą przyjaciółkę Esterę zaczynają nękać demony przeszłości?

Trzeci tom przeczytałam z czystej sympatii dla komisarza Bondysa. Niestety oprócz śledczego, do którego żywię nadal dużą dozę sympatii, wiele spraw poszło tu nie tak. Niekompetentni psychologowie, policjantka, która chce, żeby traktowano ją profesjonalnie, a pcha się do łóżka kolegom z pracy, prowadzący śledztwo, którym pod nosem działa zakamuflowany dom publiczny , famme fatale wygadująca bzdury na resorach ale czarująca wszystkich wokół swoim magnetyzmem, związek Radka i Beaty, a zwłaszcza jego końcówka nie mająca zupełnie sensu – trochę tego za dużo. Gdzieś tu ginie powab pierwszych tomów, czuje się presję wydawcy i dyskretny urok niedoróbek redakcyjnych. Szkoda, bo ta opowieść miała potencjał, który w mojej ocenie nie został wykorzystany, a mógłby, gdyby popracować nad materiałem wyjściowym nieco dłużej.

Recenzja powstała w ramach akcji recenzenckiej Wydawnictwa SQN.

× 13 | link |

@esclavo

2024-09-17

7 /10

Przeczytane

Trzeci tom, zarazem ostatni (?), fajnej serii kryminalnej, w klimacie lat 90. Polubiłam bohaterów, milczącego komisarza Bondysa, który nie ma nic wspólnego ze zwykle kreowanym obrazem śledczego, jego psa Kodeksa i Esterę, starszą przyjaciółkę komisarza. A tu koniec. Autorka rozwiązuje kilka spędzających sen z powiek zagadnień, a czytelnik zostaje z odpowiedziami, jednak z apetytem na więcej.

Jest to kontynuacja, więc chyba ciężko będzie się tu odnaleźć osobom nie znającym poprzednich tomów - tutaj jednak już mogę je polecić. Tym razem zagadka jest równie wciągająca, a sprawa mocno dotyczy Bondysa prywatnie. Jednak komisarz kieruje się zdrowym rozsądkiem, a sprawca zostanie schwytany, ale czy motywy będą tylko jego motywami? Czy za tym wszystkim nie kryje się coś innego? Dowiecie się już na końcu.
Co jeszcze musicie wiedzieć? Książka jest klimatyczna, wciągająca, z dużą ilością obyczaju, który jednak idealnie współgra z warstwą kryminalną.

Trochę szkoda żegnać się z bohaterami, ale jak mus to mus. Najlepszy tom z serii, dobre zakończenie, które nie pozostawia niepewności. Dobrze mi się czytało, świetnie się bawiłam i chętnie sięgnę po kolejne powieści autorki.

| link |

@Malwi

2024-09-09

5 /10

Przeczytane

@Logana

2024-09-06

9 /10

Przeczytane

@pebro

2024-09-03

9 /10

Przeczytane

@natalia12329

2024-09-01

9 /10

Przeczytane

Cytaty z książki

“Każdy może zranić, ale tylko bardzo bliska osoba może złamać serce.”

“Z początkiem czerwca na przeciętnego Kowalskiego spadała fala dzikiej euforii, zupełnie jakby ktoś na powitanie lata rozpuścił gaz rozweselający nad Polską.”

“Czyli mała godzinka drogi przed nami.
– Nie ma czegoś takiego jak mała godzinka, godzina ma zawsze sześćdziesiąt minut.
– Oczywiście, panie poprawny.”