Młodość. Wyznania nastolatków

Mówi się, że młodość rządzi się własnymi prawami. Bo to czas, w którym w którym chce się wszystkiego spróbować, doświadczyć, poczuć wszystkie emocje i tak po prostu, żyć na własnych zasadach. To przede wszystkim czas, w którym chce się być słyszanym, czas pełen ideałów i buntu, niepewności i skłonności do ryzyka. Młodość, to odwaga i otwartość, o których my, dorośli, zapominamy. To czas, który ukształtował nas najbardziej, mimo popełnionych błędów i rozczarowań, które nam towarzyszyły.

Będąc dorosłym takie książki, jak ta autorstwa Linn Skåber, ceni się podwójnie. Książki, które mają ogromną głębię i wpływ na czytelnika. Książki, które z rozbrajającą szczerością uświadamiają jak łatwo było nam zapomnieć o naszej młodości, a jednocześnie widzimy w nich siebie. Zamknięta w monologach, które są małymi fragmentami, migawkami, życia młodszych. Małymi puzzlami ich problemów, bolączek i radości. I mimo, że już nie jestem nastolatką, to potrafiłam odnaleźć się w każdej z tych historii. Ogromnie wzruszająca, empatyczna, czuła i poruszająca. Poszczególne historie różnią się językiem i formą. Niektóre wybuchają gniewem, inne wręcz paraliżują smutkiem i przygnębieniem. Czasami śmiałam się, płakałam lub dziko kręciłem głową. Czasami nawet wszystko jednocześnie. Ale każda z nich sprawiała, że ta chwila nad książką była też chwilą rozmyślań i zadumy. Na pewno warta drugiej, trzeciej i kolejnej lektury. Ale ta książka staje się naprawdę kompletna dopiero dzięki niezwykle szczeg...

"Młodość. Wyznania nastolatków" to historie młodych ludzi, przeplecione niesamowitymi ilustracjami.

Norweska dziennikarka, pisarka osobowość telewizyjna, rozmawiała z dziesiątkami nastolatków. Pytała o ich życie, codzienność, troski i radości. O to, czego pragną, o czym trudno jest im mówić rodzicom, nauczycielom. Na podstawie licznych rozmów powstał porażająco szczery obraz okresu dorastania.

Wyrazisty, przejmujący i prawdziwy głos nastolatków spisany przez autorkę z niezwykłymi ilustracjami. To książka dla każdego, jej lektura sprawi, że lepiej można zrozumieć nastoletnie dziecko, wczuć się w jego emocje.

"Młodość. Wyznania nastolatków" to opowieści o małych i dużych rozterkach. O zmaganiach w okresie dojrzewania z wyolbrzymionymi drobnostkami i całkiem realnymi problemami, zmianami wymaganiami oraz oczekiwaniami, z którymi młodzież styka się na co dzień. To wołanie, które przypomni dorosłemu czytelnikowi, że to, co dziś zdaje mu się łatwe, bywa cholernie trudne.

"Dorośli mówią, że człowiek nie potrzebuje wielu przyjaciół, wystarczy jeden. Czy ktoś ma numer do tego Jednego?"

Czy to jest książka tylko dla nastolatków? Absolutnie nie, te historie młodych ludzi powinni przeczytać dorośli, to książka, która zmusza czytelnika do refleksji, łapie za serce.

Tę książkę warto przeczytać! To zbiór krótkich opowiadań. Autorka w ciekawy sposób przedstawiła świat widziany przez nastolatków . To książka o uczuciach, zmartwieniach...

Czy czasami czujecie się nierozumiani?
Tak...każdy czasami się tak czuje, a w takich chwilach proponuję Wam bardzo dobrą książkę, którą jest filozoficzna, młodzieżówka "Młodość"

Bardzo ciężko jest mi się wypowiedzieć na temat tej pozycji, ponieważ była ona na tyle ciężka, że aby ją zrozumieć, trzeba po prostu ją przeczytać.

Książka porusza problemy, dzisiejszych nastolatków. Takich jak np. niezrozumienie, smutek, żal, nietolerancja rówieśników, wygląd, kompleksy i wiele innych rzeczy, które są nie od dziś wielkim problemem każdego młodego człowieka (nie okłamujmy się, każdy z nas miał w życiu jakiś problem)

Pozycja ma w sobie to coś, czego tak często mi w książkach brakuje, a mianowicie odpowiedzi. Odpowiedzi na moje pytania, które zadaje do danego tekstu.

Często się zdarza, że oczekuję od książki wyjaśnienia sytuacji, a oto w tej pozycji można było ją odnaleźć. Naturalnie jak to z gatunku filozofia, nie na pierwszy rzut oka, aby odnaleźć sens, trzeba było głębiej zanurzyć się w powieść, a wtedy wszystko stawało się jasne...


Czytając "Młodość", odnajdywałam poniekąd cząstkę siebie, bo nie będę obijać w bawełnę, że i mnie życie czasami daje w kość.
Tekst zawarty w tej książce nie raz dawał mi powód do łez, ale również do wielu refleksji i tych odpowiedzi, o których wcześniej wspomniałam.

W skrócie książka jest nieziemska i jest ona istnym złotem. Polecam ja całym moim sercem!

"Polały się łzy me czyste, rzęsiste,
Na me dzieciństwo sielskie, anielskie,
Na moją młodość górną i durną…" Adam Mickiewicz

Młodość... o młodości napisano już wiele, powieści, wierszy, opowiadań. I właśnie ze zbiorem opowiadań o młodości, wieku nastoletnim, o dorastaniu, o zmartwieniach, troskach, radościach i smutkach nastoletnich zwraca się do nas Linn Skäber, norweska dziennikarka, pisarka, która na podstawie przeprowadzonych rozmów z młodymi ludźmi stworzyła tę wyjątkową książkę.

Opowiadania te nie są zbyt obszerne, niektóre są krótsze, niektóre dłuższe, niektóre w formie wiersza, ale wszystkie poruszają ważne i niejednokrotnie wzruszające, pełne emocji tematy. Treść opowieści młodzieży dopełniają przepiękne ilustracje Lisy Aisato, które wspaniale współgrają ze słowem Linn Skäber i pozwalają dogłębniej wczuć się w historie tych nastolatków.

Książka jest poruszająca, poprzez ilustracje Aisato zachwycająca, a poprzez swoje solidne wydanie w twardej oprawie piękna. Z wielką przyjemnością przeczytam "Dorosłość" autorek, bo ten duet doprawdy jest niesamowity.
A o młodości i zmartwieniach z nią związaną, cóż można więcej rzec, niż te słowa:
"Ciesz się każdą chwilą, abyś potem nigdy nie żałował, że utraciłeś młodość. Każdemu etapowi życia Pan przypisał właściwe mu niepokoje." Paulo Coelho "Piąta góra".

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Literackiemu

Nastoletnie życie wcale nie jest łatwe proste i przyjemne, a bohaterowie książki udowadniają to z każdym kolejnym słowem

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Premiera książki 18.05.2022r.

Pamiętacie, jak to jest mieć naście lat, czy już powoli zapominacie? Niezależnie od tego, czy zaliczacie się do młodzieży, czy może ten okres już dawno za Wami ta książka jest dla Was. To bardzo ważna powieść, którą Autorka napisała dzięki nastolatkom. To oni zaprosili ją do swojego świata, pozwolili na obserwację i wyciąganie trafnych wniosków, przez co ta lektura jest po prostu prawdziwa, a nie naciągana.

Książka w zasadzie nie ma fabuły. To wiele bardzo różnych historii, które mają jeden wspólny pierwiastek — są opowiadane przez młodych ludzi. Za jednym razem można przeczytać o błahych z pozoru problemach, które w tamtym momencie są najważniejszymi na świecie, z drugiej o naprawdę poważnych sprawach, które nigdy nie powinny być bagatelizowane. Są to opowieści tak różne od siebie, jak tylko różni mogą być ludzie. Bo trzeba pamiętać, że nastolatkowie to także ludzie, na dodatek opuszczający bezpieczny etap dzieciństwa i wkraczający w niejednokrotnie brutalną rzeczywistość, co w swoich wypowiedziach wielokrotnie powtarzają bohaterowie.

Samotność i niezrozumienie — to najprawdopodobniej najczęściej poruszane w powieści kwestie. Różna samotność i różne niezrozumienie, ale zazwyczaj dotyczą dorosłych. Równie często Linn Skåber d...

Powiem wam, że najgorzej na świecie mają nastolatkowie. Małe dzieci się słucha, by ich czegoś nauczyć. Starszych ludzi się słucha, gdyż z racji wieku tak po prostu wypada. Nastoletnie osoby zazwyczaj traktowane są przedmiotowo. Niby wysłuchamy tego, co mają do powiedzenia, jednak w pewnym momencie dochodzi do wymiany zdań:
-Ty nic nie wiesz.
-Nie, to ty niczego nie rozumiesz!
I zazwyczaj na tym się kończy. Obie strony obrażone na cały świat, a problem jak był, tak jest. Idealnym tego przykładem jest właśnie ta książka. Autorka zebrała tu wypowiedzi nastolatków, którzy mieli coś do powiedzenia. A uwierzcie mi, że mieli całkiem sporo. Wypowiadali się na przeróżne tematy. Poruszali temat śmierci i tego w jaki sposób zabiera ich najbliższych. To była prawdziwa burza mózgów i potwierdzam, że połowę z tych historii przerabiałam sama. Dla nich dziwem było to, że dziewczyny za młodu grube i brzydkie potrafiły się zamienić w piękne i szczupłe. Czemu rodzice ich bili i karali za własne niepowodzenia? Dlaczego piją, skoro w domu brakuje pieniędzy na jedzenie? Dlaczego ojcowie choć powinni być silni i twardzi, potrafili być grzeczni i gotować domowe obiadki? Dla nich był to ogromny wstyd. Opowiadali o pierwszej miłości i podrywie, który był bardzo bezpośredni. Nazywali rzeczy po imieniu bez względu na to czego dotyczyły. Chłopcy nie rozumieli zachowań dziewcząt, które w jednym towarzystwie były radosne i swobodne, a w innym spinały się jak kołek. Mogłabym tu pisać w nies...

Starsze pokolenia lubują się w mówieniu do młodzieży o tym, że aktualnie mają najlepsze lata swojego życia, ale dorośli zapominają, co oprócz chwil radości wiąże się z młodością. O tym, że nie każdy wychowuje się w szczęśliwej rodzinie i nie każdy posiada dobrych przyjaciół. Że dorastanie to czas poszukiwania siebie oraz pierwszego doświadczenia nowego, które nie zawsze jest dobre czy porządne. Że pierwsze złamane serce boli najbardziej i pierwszy zawód pamięta się na całe życie. Że presja jest niczym trucizna, a troski bliskich odczuwa się intensywnie niczym własne. Że dorastaniu lubi towarzyszyć poczucie bycia niezrozumianym i bezradność w zderzeniu ze światem. Bywa dobrze, radośnie i miło, ale nie tylko na tym polega młodość, a odbicie tego znalazłam u Linn Skåber. Dorosłej, która o nastolatkach napisała z dużą dozą empatii i czułości. Po licznych rozmowach z nastolatkami o tym, czego pragną, co ich boli i czego się boją stworzyła wielobarwny obraz ich życia. W formie krótkich tekstów odmalowała obrazy pełne emocji.. Momentami ściskała moje serce lub próbowała wycisnąć ze mnie łzy. Pod względem samego stylu pisania było to poprawne i klimatyczne, ale jeśli weźmiemy pod uwagę wagę każdego nawet najkrótszego tekstu... Całość staje się lekturą obowiązkową. Jestem mile zaskoczona. I pomyśleć, że skusiło mnie, że książka ma ilustracje Lisy Aisato, a ona nie ma w zwyczaju współpracować przy tworzeniu czegoś, czego nie pokocham.
...

🫂Emocje, uczucia, wszystko i nic...tak się czuję.
Czuję się jakby ktoś opisywał mnie i tak dobrze znane mi tematy.
Czasem jest ciężko.
Czasem chciałabym dorosnąć.
Innego dnia chcę znów być mała i bez stresu chodzić do przedszkola.
Czy mogę już robić co chcę?
Jestem wolna?
Ta książka jest dla was!!!
Ta książka jest dla wszystkich!!
Ta książka mnie rozumie!
Ta książka jest dla nastolatków<3
--------------------------
🫧Co znajdziemy w książce:
☆ Piękne cytaty o życiu i o tym co ważne
☆ Fantastyczne, piękne, olśniewające ilustracje
☆ Zrozumienie nastolatków I ich historie
___________________
💕Ta książka, to tak jakbyście dostali do ręki dzieło sztuki.
Jeszcze nigdy nie czytałam tak napisanej książki.
Przez nią się płynęło.
Krótkie rozdziały i ilustracje w każdym z nich dawały tej książce coś pięknego, coś innego, wyjątkowego. Ja jestem nią zachwycona I zakochana.
Do tego wydanie w twardej oprawie to coś co dopełnia urok tej książki >>>
Uwielbiam jej treść, jej wygląd i całokształt.
Uwielbiam to jak mnie ,,rozumie,, I jak ja rozumiem ją. Daje mi nowe spojrzenie na świat i pomaga poprawnie dostrzec pewne szczegóły życia.

Nie mogę zacząć pisać o „Młodości” bez kolejnego zachwytu nad tym przepięknym wydaniem i rysunkami autorstwa Lisy Aisato. Mój podziw nie odpuszcza, a ja codziennie przeglądam te wspaniałe ilustracje i mimo, że książkę skończyłam, nie będę odkładać jej na regał - muszę mieć ją pod ręką, by w każdej chwili do niej wrócić.

Historie przedstawione w tej książce są takie jak rysunki, którymi jest wypełniona - piękne i delikatne, pełne czułości i ciepła, momentami zabawne, czasami mroczne.

Linn Skäber oddaje głos nastolatkom. Ludziom młodym, zagubionym, niepewnym świata i ich samych. To powieść pełna słów, które kiedyś tkwiły w każdym z nas. Pełna pytań, na które szukaliśmy odpowiedzi, i które kotłowały w naszych głowach.
To historie i myśli opowiedziane z perspektyw dzieci, a wiemy już wszyscy, że dzieci mówią najmądrzej i najszczerzej pod słońcem.

Wspaniale było przeczytać tę książkę. Żałuje tylko, że w wieku 12 lat nie trafiłam na podobną, bo ta poruszyła wiele aspektów, z którymi mogłabym się utożsamić. Było pięknie, przytulnie i uroczo, niekiedy smutno, ale prawdziwie.

"Pewne czterdziestoletnie panie powiedziały mi kiedyś, że dopiero teraz zaczynają się lubić. Ja taka głupia nie jestem. Już postanowiłam. Zaczynam od zaraz. Kto pokocha tę dziewczynę, jeśli ja tego nie zrobię?"
Przepięknie wydana pozycja zachwyca wizualnie, ale to jej treść jest tym co sprawi, że nie przejdziecie koło niej obojętnie. Wystarczy, że zajrzycie do niej na chwilę i przeczytacie tylko jedno zdanie, a przepadniecie.
Pierwsze miłości, przyjaźnie, akceptacja swojego ciała i seksualności oraz utrata najbliższych, to tylko niewielka część fabuły. Krótkie formy poruszają całe spektrum tematów związanych z dorastaniem w sposób prosty, ale dosadny, który uderza we wszystkie właściwe struny. Czasami bardziej metaforyczne, czasam całkiem zwyczajne opowieści, mają ogromną siłę oddziaływania i dają do myślenia, moje ulubione, jeżeli tak to mogę nazwać, to "Nowotwór".
Kolejna książka, która udowadnia, że nie trzeba używać wielkich słów, aby wywołać emocje u czytelnika, po prostu wystarczy aby były one szczere.

" „Młodość. Wyznania nastolatków” Linn Skåber jest na pewno pozycją wartościową, pozwalającą na nowo spojrzeć wielu dorosłym na okres ich życia, o którym być może już dawno zapomnieli, albo o którym myśleli, że nie był on wcale taki zły. To książka, która przez swą tematykę trafi do wielu nastolatków, którzy odnajdą w niej samych siebie. Doceniona i uznana (nagroda The Riksmaal Society Children and YA Prize 2018 oraz nominacja do Młodzieżowej Nagrody Uprisen 2019, a także Norwegian Writers for Children First Book Prize 2018). Książka, po którą na pewno warto sięgnąć – jeśli nie ze względu na treść, to przede wszystkim jej oprawę graficzną."

Cała recenzja dostępna na moim blogu:
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-mlodosc-wyznania-nastolatkow-linn-skaber/

Cholernie dobra książka. Jest to zbiór historii nastolatków, w okresie dojrzewania, ale nie są to oklepane historie "mój pierwszy okres", czy "chormony ci buzują", a takie serio, fajne, bliskie wielu z nas historie z życia z tego okresu. Żałuję, że nie przeczytałam tej książki, kiedy wchodziłam w ten okres. Bardzo polecam!!!