Opinia na temat książki Nawiedzony dom na wzgórzu

"Przypomina mi to czekanie w gabinecie dentystycznym" - pomyślała Eleanor, przyglądając się im znad filiżanki kawy. "Siedzenie w kolejce i słuchanie zawadiackich dowcipów pozostałych pacjentów, których wcześniej czy później i tak czeka spotkanie z dentystą".

[rozlega się przerażający śmiech dentysty, w tle słychać dźwięk wiertarki turbinowej]

Nawiedzone domy to nic, w głębi duszy każdego człowieka czai się strach przed dentystą :)

"Nawiedzony dom na wzgórzu" opowiada historię... nawiedzonego domu, który faktycznie znajduje się na wzgórzu. Chyba nie rozminę się zbytnio z prawdą, jeżeli stwierdzę, że książka ta, to klasyczna opowieść o domu, w którym dzieją się zjawiska nadprzyrodzone. Problem z takimi miejscami jest taki, że właściwie to zbytnio nie straszą czytelnika. Groza, o ile w ogóle można nazwać w ten sposób tę specyficzną aurę wokół domu, jest bardzo subtelna. Przez większość czasu mamy raczej leniwą opowieść obyczajową z panią Dudley, która koniecznie musi posprzątać ze stołu o konkretnej godzinie i resztą towarzystwa zajmującą się raczej rozmową i rozrywkami niż zjawiskami nadprzyrodzonymi. Powoli jednak zmierzamy do zakończenia, które może zaskakujące nie jest, ale mnie usatysfakcjonowało.

Podsumowując - to jest książka o nawiedzonym miejscu, ale bez krwi, flaków i innych tego typu atrakcji, więc jeżeli szukacie czegoś mocnego - nie tędy droga.