Nie mów nikomu

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Karoliny ale z całą pewnością nie ostatnie. Bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Historia opowiadana jest przez czwórkę bohaterów a akcja toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych oddalonych od siebie dwudziestoma pięcioma latami. Skrywane przez lata tajemnice znajdują ujście i zmieniają życie kilku osób. Czy odkrycie prawdy po dwudziestu pięciu latach pomoże odzyskać spokój? Czy ta prawda zostanie podana do szerszej wiadomości? Czy uczestnicy minionych wydarzeń będą umieli je zaakceptować? Czytajcie, warto.

Rewelacyjny thriller psychologiczny. Zaskakujący i nieprzewidywalny. Szaleństwo ma różne oblicza.
Pierwsza książka autorki, ale z pewnością nie ostatnia.

Karolina Wójciak należy z całą pewnością do gronach autorek, po których książki sięgam zawsze bez wahania i z ogromną przyjemnością. Jej swoboda przelewania własnych myśli i wizji na papier wydaje się być niezwykle naturalna, nie wymagająca żadnych korekt czy też popraw (czemu sama autorka z uporem maniaka stanowczo zaprzecza) i właśnie to jest jednym z wielu czynników, które sprawia, że tak bardzo lubię zaczytywać się w historiach spod jej pióra.

„Nie mów nikomu” to już 13 książka autorki. Jej fabuła toczy się na trzech, z pozoru całkowicie nie mających ze sobą nic wspólnego płaszczyznach. Ich narratorami są: Zbyszek, Margo i Marcin, którzy przedstawiając czytelnikowi swoje historie przybliżają go do zaskakującego finału, nie szczędząc po drodze dynamicznych zwrotów akcji i ogromu uczuć towarzyszących mu w trakcie czytania lektury.

Świetnie skonstruowana historia z niejedną mroczną tajemnicą sprzed wielu lat na tle takich, a nie innych bohaterów to nie lada gratka dla fanów thrillerów, którzy z każdą kolejną stroną wpadają w pułapkę zastawioną przez autorkę pełną niedomówień i piętrzących się pytań bez odpowiedzi. Ot, taka typowa książka Karoliny, w której nic nie jest tak oczywiste, jak się wydaje. O stylu nie ma co się za dużo rozwodzić, bo Wójciak to już marka sama w sobie. Każdy, kto chociaż raz sięgnął po jej książkę wie czego się po niej spodziewać. Ale czy aby na pewno? Przekonajcie się koniecznie sami…

Czy jesteś pewien, że osoba, z którą idziesz przez życie jest taką, jaką wydawała się być na początku waszej znajomości? Jak sądzisz, czy w razie trudnych wydarzeń, nadal pozostanie dla ciebie wsparciem, nadal będzie czuła i bliska? Margo, pierwsza bohaterka, którą poznajemy w książce, jest przekonana, że poznała miłość swojego życia. Wraz z mężem mieszkają i pracują w Hiszpanii. Wszystko wydaje się układać idealnie. Do pełni szczęścia brakuje im tylko upragnionego dziecka, o które od dawna bezskutecznie się starają. Sytuacja komplikuje się, gdy dociera do nich informacja o śmierci ojca Natana. Zachowanie mężczyzny zmienia się diametralnie. Zaczyna traktować żonę z oschłością, wręcz okazując wrogość. Czy można to zrzucić na karb straty bliskiej osoby? Cz sytuacja ma drugie dno?

Równolegle poznajemy Marcina, który po 25 latach spędzonych w więzieniu wychodzi na wolność. Za co odsiadywał wyrok? Cóż...za niewinność? Za cel obiera sobie odzyskanie dzieci oraz żony, którzy zniknęli z jego życia gdy trafił za kratki. Dokąd zaprowadzi go ta wędrówka?

W kolejnych rozdziałach autorka przenosi nas w czasie w koniec XX wieku. Poznajemy dwóch policjantów, pełniących służbę w niewielkim miasteczku. W niespodziewany sposób krzyżują się ich losy, nie tylko na drodze zawodowej, ale i na płaszczyźnie rodzinnej.

Na kolejnych stronach powieści odkrywamy kawałek po kawałeczku tajemnice, które pokazują nam, co łączy wszystkie wydarzenia, oddalone od siebie w czasie...

To nie jest moje pierwsze spotkanie z autorką i tym razem również była to udana uczta czytelnicza, którą Karolina Wójciak mi zafundowała.

Margot i Natan przyjeżdżają ze słonecznej Hiszpanii na polską wieś. Zmarł ojciec Natana i mimo, że nie utrzymywali kontaktów, syn chce uporządkować sprawy po ojcu. Margot widzi zmianę w swoim mężu i zaczyna się go bać. Powoli wydarzenia z przeszłości wychodzą na jaw, a ta okazuje się mroczna i pełna tajemnic.

Historia opowiedziana jest z perspektywy trzech osób, obecnie i 25 lat temu. Dobra fabuła opierającą się na jednym wydarzeniu, które odcisnęło swoje piętno na bohaterach. Na początku starałam się wyłapać co łączy te trzy osoby, tym bardziej, że dzielą je lata, nie widziałam wątku wspólnego, ale im w głąb książki, tym sytuacja robi się coraz bardziej klarowna.

Autorka zadbała o napięcie i oddała w ręce czytelnika historię, która oprócz tajemnicy sprzed lat, porusza ważny problem krzywdy dziecka. Dziecka które ma chwilami trudniej niż dorosły, nie mając znikąd pomocy. Zachęcam do przeczytania. Dodam jeszcze, że książki Karoliny są zawsze pełne tajemnic, niedomówień, a autorka powoli dozuje czytelnikowi rozwiązanie. Dla mnie to fenomenalna pisarka, wiem też, że nie każdemu taki styl pióra pasuje, za to w mój gust trafia idealnie.

Karolina Wójciak potrafi mnie wciągnąć w fabułę jak w jakiś wir. Moje czwarte spotkanie z twórczością autorki było wyborne. Książka jest polecana na bookstagramie, a że po każdej świątecznej historii lubię sięgnąć po coś mocniejszego, to dałam się skusić i wiem już, że było warto!

Fabułę poznajemy z perspektywy trzech, a pod koniec czterech bohaterów i na kilku płaszczyznach czasowych. Osobiście uwielbiam takie konstrukcje, więc doskonale się odnalazłam. To historia, którą świetnie się czyta, ale też dobrze się jej słucha, więc plus dla zwolenników audiobooków.

Margo przyjeżdża z mężem do Polski, aby wspierać go po śmierci ojca. Zatrzymują się w jego rodzinnym domu i już od momentu przekroczenia jego progu zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a mężczyzna zmienia się nie do poznania. Marcin wychodzi z więzienia po odsiedzeniu wyroku 25 lat za przestępstwo, którego nie popełnił. Usiłuje odnaleźć żonę, która zabrała dzieci i opuściła go podczas jego odsiadki. Zbyszek pracuje w policji i wraz z żoną oczekuje narodzin pierwszego dziecka. Kolega z pracy prosi go o przysługę, która ma zmienić jego życie, o czym jeszcze nie wie.

Trzy osoby, których z pozoru niewiele łączy. Czy jednak warto zawsze wierzyć pozorom? Otóż nie, bowiem te trzy historie zgrabnie łączą się w jedną całość, mimo że każda z nich miała miejsce w innym czasie. Autorka sprytnie wyprowadziła mnie w pole, a przy okazji wywołała sporo emocji... Jeden z bohaterów irytował mnie jak mało kt...

💥 OPINIA 💥

Tytuł: "Nie mów nikomu"
Autor: Karolina Wójciak
#czytamzlegimi

Rok 2022
Margo wraz z mężem wiedzie poukładane życie w Hiszpanii. Pewnego dnia mąż informuje ją,że wyjeżdża do Polski, ponieważ zmarł jego ojciec. Po przyjeździe do Polski okazuje się,że kobieta nic nie wie na temat swojego męża i jego dzieciństwa oraz w jakich warunkach żył. Dom teścia oraz zachowanie męża po przyjeździe do kraju napawają ją strachem.
25 lat wcześniej
Historia policjanta Zbyszka,który wiedzie spokojne, szczęśliwe życie oraz oczekuje wraz z żoną narodzin upragnionego dziecka. Wszystko zmienia się w momencie kiedy do jego pracy dołącza nowy kolega...
Co łączy tych bohaterów? Czy mroczna przeszłość potrafi zniszczyć każdego?

"Nie mów nikomu" to rewelacyjnie poprowadzona historia małego miasteczka, która spokojnie mogłaby zdarzyć w naszej szarej rzeczywistości. Historia mroczna, niepokojąca. Klimat wylewa się z każdą kolejną kartką,wyobrażenie takiej sytuacji w rzeczywistości wywołuje ciarki podczas czytania.Cała fabuła świetnie poprowadzona,trzymająca w napięciu od pierwszych stron.Bohaterowie wielowymiarowi i ciekawi. Chciałam w trakcie czytania poznawać ich coraz lepiej i odkrywać ich ciemne sekreciki. Autorka potrafi wciągnąć czytelnika w opisywany świat,tak aby ten na moment nie tracił zainteresowania czytaną fabułą.Bardzo polecam fanom obyczajówek z rodzinną tajemnicą w tle. Myślę że się nie zawiedziecie.

Jesteście fanami mrocznych thrillerów psychologicznych? Jeśli tak, to ta książka może Wam się spodobać. Autorka stworzyła ciekawią historię, poznajemy wydarzenia bieżące i te sprzed 25 lat. Mamy kilku bohaterów i z ich perspektywy dowiadujemy się o wielu rzeczach, które w pewnym momencie łączą się w całość. Nie brakuje tu napięcia, tajemnic, a także bólu spowodowanego wydarzeniami z przeszłości, które cały czas odbijają się na teraźniejszości. Pokazane jest tu przede wszystkim to,że człowiek skrzywdzony w dzieciństwie, cierpi przez całe życie, a zamiatanie pewnych spraw pod dywan,nawet po latach, nie wróży niczego dobrego i często bywa wręcz niemoralne. Zakończenie może nie do końca mnie przekonało -pominęłabym epilog, ale ogólnie uważam, że książka jest naprawdę warta polecenia!

Właściwie historia dość intrygująca i byłam ciekawa jej rozwiązania, nawet jeśli z każdą stroną sprawy zaczynały być coraz bardziej oczywiste. Sporym minusem jest „główna para” tej książki, bo prawdę mówiąc nie jestem w stanie zrozumieć dosłownie żadnego z ich zachowań i przeraźliwe mnie irytowali. Zresztą wszystkie postaci z tej książki podejmują dziwne i mało logiczne decyzje i według mnie ani traumy ich nie tłumaczą, ani szok, ani ‚inne czasy’ w rozdziałach z policjantami. Dziwna historia i nie potrafię powiedzieć czy polecam.