Nowy dom na Wyrębach II

Prawie półtora roku wyczekiwania na finał. Długo, na tyle długo, że przed rozpoczęciem tego ostatniego etapu musiałem cofnąć się na moment do poprzednich części, odświeżając sobie nieco historię.

Zło ciągle nie zostało pokonane, a kolejne brutalnie zamordowane ofiary są tego wyraźnym przykładem. Nad Wyręby jak i okolice nadciągają ciemne chmury, a mieszkańcy stają się coraz bardziej nieufni względem nowo przyjezdnych. Hubert Kosmala z pomocą przyjaciela postanawia uporządkować niedokończone sprawy, a poszczególne fazy księżyca stają się wyznacznikiem ich kolejnych kroków.

To jednak nie wszystko, bo mógłbym wyłapać jeszcze kilka ciekawszych wątków i można by pomyśleć, że trup ściele się tu gęsto, a czytelnik nie ma czasu nawet na oddech. Niestety, akcja jest jakby przespana, bohaterowie śpią, śnią, czytają pamiętniki i od czasu do czasu decydują się na bardziej zdecydowany ruch. Owszem, klimat jak najbardziej ciekawy, doświadczymy ludowej demonologii, gdzie zjawy i mary nękają głównych bohaterów. W każdym razie to już koniec tej historii i porównując ją do cyklu "Czarny Wygon" prezentuje się niestety słabiej.

No, w końcu coś drgnęło. Szkoda, że dopiero przy ostatniej części. Cóż, lepiej późno niż wcale :) Nowy dom na Wyrębach II ma dobre zadatki na powieść grozy, czego nie mogłam powiedzieć o pierwszych dwóch tomach cyklu. W tym przypadku udało się autorowi kompletnie przykuć moją uwagę, od czasu do czasu czułam nawet pewien dreszczyk :) To dobrze, bo takie właśnie emocje książka pretendująca do powieści grozy powinna budzić. Nie wiem, czy sięgnę po kolejne książki autora, aż tak bardzo mnie nie zachwycił. Nie uważam jednak, że to był kompletnie stracony czas.