Recenzje

Niewiara może przetrwać więcej niż wiara, bo żywi się zmysłami

WYBÓR REDAKCJI

11.03.2023

Dwudziesty szósty października 1949 roku nie należał do dni obfitujących w sensacje. Wstęp do tej krótkiej powieści z 1994 (polskie wydanie już w 1996) to reminiscencja Marqueza - wspomnienie początków kariery pisarskiej, gdy terminował jako nieopierzony jeszcze dziennikarz - a zarazem oddanie hołdu ludziom, którym sporo zawdzięcza. Bo dziennik... Recenzja książki O miłości i innych demonach

@tsantsara × 26

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@DZIKA_BESTIA

2019-12-17

9 /10

Przeczytane Gabriel Garcia Marquez

Wyborny język, wielobarwny świat z kontrowersją co się zowie. Bardzo interesująca powieść.

× 6 | link |

@Meszuge

2020-07-25

5 /10

Jeśli opowiadanie jest o miłości, to o jakiejś chorej, wynaturzonej, kalekiej. W czasie lektury odnosiłem często wrażenie, że chodzi właśnie o brak miłości, albo o jej zastępowanie wynaturzonymi popędami. Poza tym Marquez pisze o ciemnocie, zabobonach, głupocie, obłudzie, zakłamaniu, hipokryzji, fanatyzmie katolickiego XVIII wieku, a zwłaszcza Świętej Inkwizycji.

Jest to też opowieść o dziewczynce o pięknych rudych włosach, którą ugryzł wściekły pies, uwiódł zakonnik, i która umarła z miłości, albo przez ludzką głupotę.

Autor tak pisał o jej przyjściu na świat:

„W nieoczekiwanie deszczowym dniu, pod znakiem Strzelca, urodziła się przedwcześnie i z trudem Sierva Maria de Todos los Angeles. Wyglądała jak bezbarwna kijanka, a owinięta wokół szyi pępowina omal jej nie zadusiła.

»To dziewucha - powiedziała akuszerka. - Ale nie będzie żyć«.

To właśnie wtedy Dominga de Adviento przyrzekła swym świętym, że jeśli obdarzą dziecko łaską życia, dziewczynka nie zetnie włosów aż do swej nocy poślubnej. Ledwie złożyła ślubowanie, kiedy mała uderzyła w płacz. Rozradowana Dominga de Adviento zaśpiewała: »Będzie świętą!«. Markiz, który poznał dziecko już wymyte i ubrane, był znacznie mniej jasnowidzący.

»Będzie kurwą - powiedział. - O ile Bóg obdarzy ją życiem i zdrowiem«.

Dziewczynka, córka arystokraty i plebejki, miała dzieciństwo podrzutka. Matka znienawid...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@EwaK.

2023-05-05

8 /10

Przeczytane

Marquez, no to ja jestem absolutnie nieobiektywna. Czy to rozbudowana powieść, czy króciutkie opowiadania, zawsze jest w punkt. Tutaj dłuższe opowiadanie lub krótka powieść. Mnóstwo wątków, rozbudowane postaci, koloryt Ameryki Południowej i realizm magiczny - jasna sprawa. Historia przedziwnej miłości dojrzałego mężczyzny do małolaty. Zupełnie inna to miłość niż w „Lolicie", tam popęd i występek, tu oczarowanie i prawdziwe opętanie. Do tego patologiczna arystokratyczna rodzina, czarnoskóra służba, wściekły pies, dwudziestodwumetrowe włosy, umiejętność czarowania słowem oraz wyobraźnia autora.
Bo że zakochał się ksiądz? Bywa.
Spowiednik - może się zdarzyć.
Ale egzorcysta?! Ten to musi kochać nieziemsko, wręcz demonicznie!

× 2 | link |

@closer

2011-03-21

8 /10

Przeczytane

emocje emocje i jeszcze raz emocje. przy mało której książce tak często się bulwersowałam, że jak to, że przecież to głupie, że tak nie może być! fabuła dziwna, ale zgadzam się z Dark_Sister, że klimat niesamowity, choć opisana historia tak nie szczególnie

| link |