Obsesja

To może zacznijmy od pozytywów.
Podobała mi się historia. Niby nic nadzwyczajnego, ale dawno nie czytałam nic o kosmitach zdobywających nasz świat. W sumie całkiem prosto, ale ciekawie. Dwie zwalczające się rasy, jedna wspierana pośrednio i nie tylko przez ludzi. Wielkie interesy ważniejsze od życia jednostek ludzkich, bo najłatwiej usunąć, a rodzinie przesłać informację o nieszczęśliwym wypadku.
Podobał mi się bohater. Może nie tak do końca i bezwzględnie, ale był w miarę spójny. Pewna spójność wystąpiła nawet w momencie kiedy przestał być spójny z samym sobą. Może nie przepadam za tego typu twardzielem macho, ale przyjmijmy, że kosmita, pewnie wszyscy tak mają.
Bardzo szybka książka. W zasadzie bez zbytniego zaangażowania zaczęłam dzisiaj rano, a skończyłam wieczorem, jakby nie patrzeć z kilkugodzinną przerwą na pracę. Prawie sama się czyta. Język mocno nieskomplikowany, ale nie ma się co oszukiwać, ta historia innego nie potrzebowała.
Negatywy?
Jak dla mnie dłużyzny. Rozumiem, że chodziło w głównej mierze o to coś, co powstało między bohaterami, ale żeby aż tyle miejsca to zajmowało, to jak dla mnie lekka przesada. Cały pobyt w domu jak dla został przegadany. Ja się nudziłam, choć podejrzewam, że niejedna czytelniczka może te fragmenty książki oceniać bardzo pozytywnie. Całość przed pobytem w domu, była ok. Dobrze wprowadzająca i ciekawa. Po wyjeździe również, ale ten długi środek mnie zniechęcił, znużył i w pewien sposób zmęczył.
Zastanawiam się cz...

Książkę miałam zamiar przeczytać... uhuhu jak dawno temu, ale chociaż leżała na mojej półce tak długo, nie miałam okazji, żeby po nią sięgnąć.

Nadszedł więc jej czas.

Hunter jest kosmitą i to tym złym kosmitą. Zabija Luxian, jest nieczuły, arogancki i zarozumiały. Nie ma w nim ani krzty ciepła, dosłownie i w przenośni. Kiedy jednak dostaje zlecenie chronienia pewnej ludzkiej kobiety, wie, że będzie musiał walczyć ze swoją naturą, ale czy mu się uda?
Serena jest zwykłą dziewczyną. Gdy słyszy opowieść przyjaciółki, ma ją za wariatkę, ale wszystko wywraca się do góry nogami, gdy jest świadkiem morderstwa. Teraz jest w niebezpieczeństwie.
Gdy Hunter i Serena się spotykają, nie potrafią ze sobą żyć, a jednak przyciągają się wzajemnie jak magnez.

Generalnie książkę przeczytałam bardzo szybko (w sumie niecałe 2 dni). Jest lekka, ciekawa, jak to mówią, czyta się ;P

Co do reszty. Schemat dość oklepany. Nie rozumiem szybkiego rozwoju uczucia między nimi i tej nagłej zmiany kosmity, ale mnie się podobało :P

Bohaterowie są dość przewidywalni, a fabuła prosta. Chociaż gdzieś w tle jest jakaś zagadka, jakieś niebezpieczeństwo, to jednak wszystko tak naprawdę sprowadzało się do seksów i tego jak on ją nie może kochać, a ona jego, a i tak się ... oddają miłości.
Kilka elementów nie było do końca udanych. Hunter był zbyt fantastyczny, a ona zbyt... naiwna i dobra. Rozumiem ten zabieg, ale ciężko mi go dobrze przetrawić, bo osobiście wol...

Kosmici, kryształy, kosmiczne wojny i przepychanki w walce o Ziemię.
Superman? Kryptonit? Prawie. Tak mi się to skojarzyło, nic nie poradzę. Fanką tego superbohatera nie jestem więc książka już na dzień dobry ma ciężko. Na dodatek paranormalne istoty jakimi są kosmici idą u mnie na równi z zombie. Czyli ogólnie sympatii brak.
Czy mogło być gorzej?
Gorzej może nie, ale z butów wyrwana nie zostałam. Bo w zasadzie to wszystko już było, wszystko już znam. On władczy, niebezpieczny, groźny no i oczywiście zabójczo i powalająco wręcz przystojny. Ona z lekkimi kompleksami, po przejściach, ale śliczna jak z obrazka i kobieca że w nim się gotuje krew.
Między nimi też się gotuje i w zasadzie na hormonalnym gotowaniu z konsumpcją łóżkową ten związek się opiera.

Tło sensacyjne, tak mocno zarysowane na początku, potem się rozmywa i traci na znaczeniu. Widać że to był pretekst żeby Huntera ściągnąć i zapoznać z Sereną, potem trzeba dać państwu czas na słodkie tete-a-tete.

Na plus mogę zaliczyć naprzemienną narrację. Przy pierwszoosobowej najczęściej tylko bohaterka (bohater to pojedyncze przypadki) opowiada nam co się wydarzyło i wgląd tylko w jej głowę mamy. Tutaj na szczęście autorka umożliwiła poznanie myśli obu stron.

Prawdopodobnie, choć niekoniecznie, docenić nie potrafię tego cudu literatury paranormalno-erotycznej z przyczyn takich że jest to część serii. Nie wiem czy ma to znaczenie, ale wydaje mi się że mam luki w wiedzy.
Kiedyś naw...