Obsydian

Już dawno seria "Lux" Jennifer L. Armentrout wpadła na moją listę książek do przeczytania. Urzekły mnie te magiczne i tajemnicze okładki. Zastanawiałam się, czy zawartość też będzie taka pochłaniająca.
I chociaż jest to fantastyka dla młodzieży, to idealnie trafia w moje gusta, ponieważ od zawsze uwielbiałam marzyć o czymś wielkim i nadzwyczajnym. "Obsydian" jest wyjątkowo lekki i przyjemny, avi najważniejsze posiada w sobie sporą dawkę śmiesznych dialogów z ciętymi ripostami głównej bohaterki. Bohaterki, która od początku zyskała moją sympatię, ponieważ jest bystra, odpowiedzialna, charyzmatyczna i kocha książki.
Kolejny plus to fakt, że autorka nie powiela wątku wampirów, co jest wręcz wszechobecne w tematyce literatury młodzieżowej. Tutaj postawiono na coś całkowite odmiennego. Coś, co intryguje, fascynuje i ekscytuje.
Fabuła choć przewidywalna, to nadal z pochłaniam kolejne strony z ogromną ciekawością. Dodanie kilku rozdziałów widzianych z perspektywy Deamona oraz dwóch z następnego tomu, to świetne posunięcie, by przyciągnąć uwagę czytelników.
Już niebawem zakupię dalsze tomy i zatopię się w tym magicznym klimacie z uśmiechem na ustach.

Jennifer L. Armentrout " Obsydian"
Wydawnictwo Filia
Ocena : 9/10 🌟

🌿🌿🌿

Każdy z nas jest inni. Niektórzy zupełnie inni niż wszyscy na tej kuli ziemskiej.
Przeprowadzka do Wirginii Zachodniej była dla mnie stresująca. Nowi ludzie, nowa szkoła. Czy to nie za dużo jak na jednego, młodego człowieka?
Spotykając mojego nowego sąsiada o niesamowicie zielonych oczach już wiedziałam, że jest coś nie tak.. Szkoda, że dowiedziałam się tego tak późno.
Daemon wydawał się na aroganckiego, cynicznego co nie odbiega wiele od prawdy. Potrafi doprowadzić mnie do szału w dwie sekundy.
Przez faceta i jego pochodzenie wpadłam w niemałe kłopoty a śmierć była bliżej niz mogło by mi się wydawać. Co gorsza musiałam być blisko niego by tego unikać. Ironia losu, nieprawdaż?

🌿 🌿 🌿
🌿 🌿 🌿

Fantastyka. Dla innych wielowątkowy gatunek, pełny zwrotów akcji a dla innych coś zupełnie obcego, innego, ciężkiego do zrozumienia.

Jestem w pierwszej grupie. Lubię ten gatunek, pozwala oderwać się od ckliwych historii i krwawych morderstw.

Co lepsze uważam, że "Obsydian" mogą przeczytać wszyscy. Nawet czytelnicy, którzy na codzień omijają ten gatunek szerokim łukiem.

Zaczynając pierwszy tom z serii Lux nie zostajemy zasypani bohaterami, przez początkowe rozdziały zostajemy systematycznie wprowadzani w fabule. W głównej mierze znajdziemy w pierwszej części przepychanki słowne między Daemonem a Katy - które były dla mnie świet...

"Obsydian" to pierwsza część serii Lux. Dzisiaj napiszę Wam kilka słów o niej😊.

Mamy tutaj historię Katy. Dziewczyna razem z matką przeprowadza się ze słonecznej Kaliforni do Wirginii Zachodniej.

Nowy dom.

Nowa szkoła.

Nowe życie.

A w domu naprzeciwko mieszka ON, Deamon. Marzenie każdej nastolatki, dopóki nie otworzy ust🤭. Arogancki, pewny siebie, wygadany chłopak, który nie życzy sobie, by jego siostra miała taką przyjaciółkę jak Katy. Chcą, nie chcą, skazani są na swoje towarzystwo. Zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a jedyną osobą, która może to wyjaśnić jest Deamon. Jaki sekret ukrywa???

Całą serię Lux czytałam kilka lat temu i jak mam być szczera, nie znalazła się w gronie moich ulubionych. Teraz czytając drugi raz o wiele bardziej mi się podobała. Aż sama byłam w szoku. Zupełnie zapomniałam jak denerwujący, a przy okazji czarujący potrafi być Deamon🤭. Za każdym razem, jak czytałam Kotek, miałam uśmiech na twarzy🤣. Jak on uwielbiał działać na nerwy Katy, po prostu mistrz🤭. Postać Katy też da się polubić. Muszę to napisać, prowadzi blog na temat książek. Zakręcona na tym punkcie😁. Skąd my to znamy🤭. Nie daje sobą pomiatać. Nie daje się zastraszyć Deamonowi. Na każdym kroku dotrzymuje mu tempa. Ich rozmowy to po prostu ciągła walka na słowa, a do tego są megazabawne. Nawet nie macie pojęcia, jak ja się świetnie na tym bawiłam. Potrzebowałam takiej książki. Lekkiej, niewymagającej z dużą dawką humoru. Czytanie tego ...

Znacie twórczość Jennifer L. Armentrout?❤️

Ileż krążyła za mną ta seria... Ile razy chciałam po nią sięgnąć po poleceniach @magical_daily, a już tym bardziej od momentu wznowienia... I jest, wreszcie się udało, OBISIDIAN już za mną, nawet zdążyłam wpisać się w akcję #czytamyarmentrout❤️ Udało mi się nawet przeczytać tę książkę w oryginale na czytniku i nawet nie wiecie, jaką frajdę mi to sprawiło - wreszcie czuję, że faktycznie znam język😁

A jeszcze większą frajdę sprawiło mi samo czytanie tej książki. Chyba jednak tęsknię za młodzieżówkami fantasy, bo OBISDIAN porwał mnie od pierwszej chwili ciętymi ripostami zarówno Daemona, jak i Katy, ich nietypową relacją i... w sumie absolutnie wszystkim, całokształtem. Od pewnego momentu nie mogłam się wprost oderwać od tej historii, kibicowałam głównym bohaterom i życzyłam im wszystkiego co najlepsze❤️

Końcówka sprawiła, że miałam absolutnego mindfucka i jeszcze nie zdecydowałam czy podoba mi się takie zakończenie bez większego wyjaśnienia jednej sytuacji. No chyba, że takowe pojawiło się jakoś między wierszami, wtedy okaże się że jestem głupia🙈 I druga sprawa, zdecydowanie na plus - nigdy nie sądziłam, że mógłby mi się spodobać taki motyw, jaki autorka umieściła w serii LUX. Niespodzianka, jestem nim zachwycona, bo czegoś takiego jeszcze nie czytałam❤️

To książka dla miłośników (ogółem) fantasy i (konkretnie) młodzieżowego fantasy. Porwie Was od pierwszych stron, zaciekawi, zasmuci, uszczęśliw...

Na początku myślałam, że to będzie zwykła książka z kategorii fantasy. Jednakże zaczynając czytać Serie Lux, nie spodziewałam się tego co zawierała. Kosmici, miłość między głównymi bohaterami, niezliczone zwroty akcji. W każdej części było COŚ innego, co jeszcze bardziej wciągało. Pomimo ilości części, czuło się pewien niedosyt i chęć sięgnięcia po następną książkę z serii.

Po "Obsydian" sięgnęłam z ciekawości i dla porównania. Poznałam autorkę przez serię "Krew i popiół", chciałam się przekonać jak wyglądają inne jej książki. Wrażenia nie są złe, myślę, że przeczytam ciąg dalszy, kiedy znowu nabiorę ochoty na tego typu powieść, tzn. coś lekkiego, z nastoletnimi bohaterami, fantastycznego, ale jednak z romansem na głównym planie.

"Obsydian" to naprawdę fajnie napisana książka. Jest lekko napisana co sprawia, że naprawdę szybko się ją czyta. Historia niesamowicie wciąga. Dzięki niej będziemy mieć zupełnie inne wyobrażenie ludzi nie z naszej planety. Nie będą już to zielone ludki z antenkami na głowie (ja sobie właśnie tak je wyobrażałam)

Biorąc pod uwagę, że jestem ogromną fanką serialu Roswell. W kręgu tajemnic ta książka to był strzał w dziesiątkę! Już nie mogę doczekać się czytania kolejnych części. 😍

Sam motyw obcych jest ogromnym plusem tej książki. Młodzieżówka sprzed ładnych paru lat, ale zdecydowanie do mnie trafiła pod wieloma względami. I chociaż ma swoje mankamenty to jednak jakoś bardzo mnie one nie dotknęły. Ostatnimi czasy raczej nie zdarza mi się sięgać po książki z kategorii młodzieżówek, bo raczej odczuwam to, że już jestem na nie „za stara”. W tym wypadku totalnie mi to nie przeszkadzało.

Katy przeprowadza się razem z mamą do maleńkiego miasteczka w Wirginii Zachodniej. Gdy poznaje swoich sąsiadów, którzy są w jej wieku prawie od razu zaczyna odczuwać ich inność. Para bliźniaków - Dee i Daemon - okrutnie idealni z wyglądu, ale odmienni z charakterów. Na dodatek ich stosunek do Katy też jest skrajnie różny. Dee pragnie się z nią zaprzyjaźnić, złakniona najlepszej przyjaciółki. Daemon natomiast chce by Katy trzymała się z daleka od niego i jego siostry. I robi wszystko by zniechęcić do siebie dziewczynę, co idzie mu całkiem nieźle, bo zachowuje się jak kolosalny dupek. Mimo to miewa przebłyski i zadziwiająco dużo czasu spędza z Katy, która jest zadziorną dziewczyną i potrafi się mu nieźle odgryźć. Tych dwoje ciągnie do siebie, a jednocześnie odpychają się nawzajem. Wokół Katy zaczynają dziać się dziwne rzeczy ściśle związane z bliźniakam...

Ta seria chociaż nie jest idealna, to podoba mi się baaardzo 😍 Motyw Luksjan i Arumian pochodzących z odległych galaktyk był dla mnie czymś nowym w książkach dlatego tutaj dałam dużego plusa. Podoba mi się również budowanie napięcia w związku pomiędzy Kat i Daemonem, lubię motyw enemies to lovers 😈
Jest sporo rzeczy do których możnaby się było przyczepić, ale czasem ogół powieści przysłania takie mankamenty i ja właśnie coś takiego czułam w tym przypadku. Totalnie przepadałam w tym świecie i myślę, że mam już plany na najbliższy tydzień 👽

Jestem szalenie ciekawa dalszych losów tej dwójki oraz zmagań pomiędzy światem światła i cieni.

Początek to typowa literatura młodzieżowa- samotna nastolatka w obcym mieście, nowi znajomi, przystojny chłopak, który nie ukrywa swojej niechęci. Przypomniałam sobie, że to nie tyle młodzieżówka, co fantastyka, więc dodałam dwa do dwóch i już miałam gotowy przepis na rozwój wydarzeń. Większość się sprawdziła. Mocno przewidywalna. Plusem jest to, że czytało się całkiem szybko. Bałam się, że nie zrozumiem historii, zgubię się i ta cała „nierzeczywistość” mnie przerośnie, ale nie było aż tak źle. Pewnie dlatego, że bohaterzy byli jednak ludźmi, a przynajmniej takie sprawiali wrażenie.