Ostatni oddech

A teraz pora na recenzję tego grubaska. Książka liczy 500 stron, które się dobrze czyta, z małym zastrzeżeniem... Ale o tym za moment.
Gorące lato na Zanzibarze, prosta dziewczyna i muzyk, którego połączyła przyjaźń, a może coś więcej?
Między tą dwójką iskrzy od samego początku, jednak coś się wydarzy, co zakończy tę znajomość...
Po roku tych dwoje się spotyka, jednak nie są już tymi samymi ludźmi... Kariera Ksawerego nabiera tempa, koncerty, podróże, natomiast Kornelia jest w związku z Dawidem... Czy związek przetrwa? Jak się rozwinie relacja między Ksawerym a Kornelią?
❗"Jeśli coś jest nam pisane, to w odpowiednim momencie się zdarzy".
Mnóstwo pożądania i erotyzmu, jednak czasami to nie wystarczy, by zbudować związek... Co z zaufaniem? Komu przeszkadza ta relacja?
Nic nie trwa wiecznie, coś się zmienia, coś się psuje... Kto kłamie, a kto mówi prawdę? Czy tych dwoje ma szansę na happy end?
❗"przeszłość wpływa na to, kim jesteśmy w dorosłym życiu".
.
Od razu powiem, że polubiłam Ksawerego, jego zachowanie, opiekuńczość, troskliwość.
❗"jest bezpieczną przystanią, zaufaniem, miłością, namiętnością."
Zdecydowanie mniej przypadła mi postać Kornelii. Jedno mówiła, drugie robiła. Ciągle była niezdecydowana... Niby chce tego związku, a jednak zachowuje się inaczej. Przez to książka stawała się momentami nudna i wątki się powtarzały. Myślę, że spokojnie 150 stron można było wyrzucić i lepiej by się ją czytało... W książce pojawiają się...

Właśnie skończyłam 😁❗

Katarzyna Garczyk - strona autorska 🥰
Wydawnictwo WasPos
Piórem Czarownic
Doskonale pamiętam, jak nogi się pode mną uginały za każdym razem, gdy go widziałam. Uwielbiałam słuchać, jak śpiewał mi przed snem piosenki. Usypiałam przy akompaniamencie jego oddechu, niewyraźnego szeptu i zmysłowego dotyku.

" Ostatni oddech"
Głowni bohaterowie to Kornelia i Ksawery.
Dziewczyna wraz z przyjaciółką postanawiają wyjechać na wymarzone wakacje.
Na miejscu które wybrały - w Zanzibarze, spotykają znany zespół.
Juz wtedy wiedzą, że to będą niezapomniane wakacje.
Kornelie od początku łączy dziwna relacja z Ksawery.
Oficjalnie rzecz biorąc jest romantycznie, wakacyjnie i miło.
Spędzają ze sobą trochę czasu, dochodzi nawet miedzy nimi do zbliżeń.
Zakochany chlopak pisze piosenkę, która w swoich wersach kryje szczegóły tych intymnych chwil.
Pech chciał ze piosenka trafia do internetu i osiąga niemałą ilość wyświetleń.
Wakacje jak kazde inne w końcu się kończą a dziewczyna urażona tą całą sytuacją nie wybacza mu tego.
Czas leci dalej a życie obojga toczy się dalej
Ona poznaje chłopaka z pociągiem do narotykow
A on użera się ze swoją byłą dziewczyną, która dalej próbuje zmusić go do zmiany zdania
Aż przychodzi czas w którym wakacyjna miłość będzie miała szansę spróbować jeszcze raz.
Ale czy się uda?

Książka z pozoru ma banalną fabułę.
Bo wakacyjna para spotyka się po c...

Zawsze marzyłam o wyprawie na Zanzibar i mam nadzieję, że uda mi się to marzenie zrealizować. To właśnie tam główna bohaterka książki „Ostatni oddech” poznaje Ksawerego - znanego muzyka. Na początku może się wydawać, że to co ich łączy to zwykły letni romans, ale czy aby napewno?

Początkowo akcja toczy się swoim tempem, aby przyśpieszyć pod sam koniec książki. Nie oznacza to jednak, że przez 500 stron będziecie się nudzić. Fabuła książki jest bardzo ciekawa. Nie jest to żaden erotyk, których ostatnio nie brakuje na rynku wydawniczym. Początkowo może się wydawać, że jest to dość banalny romans, który w dodatku zostaje napisany prostym językiem. Jednak od autorki dostajemy głęboką opowieść o miłości, zrozumieniu, nienawiści, cierpieniu, czy zdradzie. Kalejdoskop emocji, który zostaje nam tutaj zafundowany jest ogromny. Książkę czyta się z prawdziwym zaciekawieniem, a strona za stroną chcemy zobaczyć co będzie się dalej działo. Relacja tej dwójki jest bardzo burzliwa - ilość zerwań i powrotów jest duża, ale może w ten sposób autorka chciała podkreślić prawdziwość uczucia łączącego bohaterów. Same portrety bohaterów uważam za dobrze wykreowane, a emocje od nich płynące zostały dobrze przedstawione.

Muszę przyznać, że miałam obawy co do lektury tej książki. Głownie było to spowodowane faktem, że jest to debiut i to w dodatku tak gruby. Jednak „Ostatni oddech” mnie nie zawiódł i nie uważam czasu spędzonego z tą książką za stracony.

,, Nie zrywam połączenia wzrokowego z obcym mężczyzną. Zatapiam się w jego błękitnych tęczówkach, wkraczam na wzburzone wody, a fale próbują zatrzymać mnie pod taflą oceanu. Brakuje mi powietrza, topię się, ale wcale nie chcę wypływać na powierzchnię".

Ta książka to prawdziwe tchnienie poetyckiej duszy. Jak ja się rozpływałam w tych chwilach, kiedy ich ciała były zbyt blisko siebie. Czułam ich miłość i pożądanie, jakbym stała z boku i wszystko widziała, a oni nie kryliby się przede mną. To uczucie faktycznie zrodziło się z przypadków, których w ich życiu nie brakowało. I choć w pewnym momencie się rozstali, to uczucie gdzieś tam nadal krążyło w ich sercach. Kornelia nie chcąc pamiętać przykrych wspomnień, związała się z innym chłopakiem, który dokładał jej tylko problemów. Jednak pewien wieczór przesądzi wszystko. Każdy z nas ma swoje przeznaczenie i ono nie spocznie, zanim się nie wypełni...
Naprawdę czarująca pozycja. Rozmarzyłam się na tyle, że sama miałam motylki w brzuchu. Z pewnością i wy wczujecie się w każą sytuację i podzielicie z nimi smutek i radość. Dowiecie się o nich wszystkiego na tyle, by wyrobić sobie o nich zdanie.
Bardzo uczuciowa powieść.
Jej styl jest troszkę delikatny, aczkolwiek świeży niczym letni wietrzyk wiosną. Ciężko się od niej oderwać, bo tak naprawdę nie chcecie przerywać czytania. Jesteście ciekawi, co takiego los zgotuje Kornelce, tym bardziej, że jest to bardzo niezdecydowana kobieta. Chwilami chciałam nią potrząsnąć...

Dziś mam dla was recenzje „Ostatni oddech” Katarzyny Garczyk jest to spory grubasek, bo jest to aż 500 stron historii o prawdziwej miłości, która wydobywa z nas to, co najlepsze, ale również jesteśmy gotowi na największe poświęcenie, by uszczęśliwić drugą osobę.

Początek tej miłości zaczyna się na gorącym Zanzibarze, gdzie poznają się Kornelia i Ksawery. Ich uczucie jest gorące jak ta wyspa. Tylko jeden mały błąd sprawił, że nic nie potoczyło się tak jak chcieli. Gdy po roku znowu się spotykają, zostają zmuszeni przez przyjaciół do wyjaśnienia sobie wszystkiego. Tylko czy po tak długim czasie, będą mieli szanse na naprawę relacji? Czy ciągła niepewność, dystans, brak zaufania może się zmienić? A gdy znowu otworzą się na siebie, będą wstanie pokonać kolejne przeszkody które staną im na drodze. I czy następne rozstanie nie okaże się tym ostatnim?

Trzydzieści siedem oddechów, a ten ostatni okaże się być tym który obudzi w nich życie.

„W momencie, gdy spoglądam na niego, wreszcie mogę zacząć oddychać bez obawy, że to mój ostatni oddech”.

Jest to książka o sile przyjaźni, miłości, zaufaniu i jego braku, pokonywaniu przeszkód, tęsknocie, zagubieniu, samotności, trudnych chwilach, toksycznych relacjach. Przez całą książkę towarzyszyły mi różne emocje, śmiech, wzruszenie, lęk. Autorka potrafi przelać emocję na kartki i tym samym czytając sami je odczuwamy. Malutkim minusem są zbyt długie opisy, ale i tak miło spędziłam ...

„Ostatni oddech” to książka, która mnie się bardzo podobała i z wielką przyjemnością polecam.