Pieśń pustyni

Moje pierwsze spotkanie z autorem było przy książce „Saal” tego samego wydawnictwa, czyli Initium. Jak zobaczyłam tę fantastyczną cegiełkę mocno ciekawa byłam co tam Grześ ukrył dla czytelnika. Przed wami 624 strony emocji, które będą trzymać w napięciu do ostatniej strony. Mieliście kiedyś, tak że podczas czytania czułeś smak potraw, o jakich pisał autor w książce albo klimat, jaki panował w danym rozdziale? A może czuliście ból zadawany bohaterom lub siłę, z jaką nasz bohater pokonał przeciwnika? Już nieraz pisałam o tym i bardzo się cieszę, że teraz miałam dokładnie takie same odczucia, bo to pokazuje, że dana literatura wpadła w me gusta.

Nie ukrywam, że było kilka momentów, w których zgubiłam się i musiałam wrócić, ale to nie miało wpływu na jakoś książki. Musicie mi wybaczyć, ale nie będę przepisywała opisów książki typu, kto z kim i dlaczego, bo tego jest pełno w internecie, a jeszcze lepiej, jak zajrzycie na stronę autora lub wydawnictwa. Prywatny zachwyt to taki, że w książce główna bohaterka to kobieta imieniem Zirra, która według mnie jest najlepsza w zbieraniu drogocennej rudy białopyłu oraz jest dowodem na to, że siła jest kobietą i jak już ktoś zajdzie jej za skórę kobiecie to nie ma wybacz, będzie grubo! Dlaczego o tym pisze? Bo (lekki spojler), ale nie mówiący o zakończeniu to taki, że przez kult Wszech śmierci porywa jej siostrę, ale kim są i dlaczego doszło do tego to cicho sza z mojej strony. Uwieźcie mi to tylko kropla w morz...

Przed wami książka, która sprawi, że wasze mięśnie pozostaną napięte od początku do końca opowieści. Już sam początek rozpoczyna się nagle, jakby ktoś nas teleportował do świata, gdzie trafiamy w sam środek pojedynku. Autor bardzo dokładnie i dosadnie opisał ból i uszkodzenia ciała jakiego postacie doznają. Jest to na tyle realistyczne, że te opisy nas bolą. Widać tutaj żażącą się nienawiść, która działa w obie strony.

,, Walka nie decydowała o tym, kto miał rację, tylko o tym, kto przetrwał. "

W głębi ducha nasza postać nie jest tak zła na jaką wygląda. Jej niepokój rósł wtedy, kiedy zdała sobie sprawę, że jej przeciwnikiem było jeszcze dziecko, które nie zawachało się, by ją zastrzelić. Niestety w tej walce tylko jeden z nich mógł wygrać. Opisy w jaki sposób pozbawiła go życia były trochę niesmaczne i krwawe, ale miała powód by tak zrobić. Jeszcze wiele sytuacji wskazuje na to, że bohaterzy mają w sobie coś z dobroci, lecz by przetrwać, przeistoczyli się w maszyny do zabijania. Nie można zatem jednolicie ich zaszufladkować do dobrych lub tylko złych. Często obecne są tu zwierzęce instynkty. Jednak chyba najbardziej zdziwiły mnie opisy przyrody. Pisarz dostrzega piękno natury oraz niebezpieczeństwo jakie z niej wynika. Wspaniale je tu wpasował, jakby chciał złagodzić siłę i okrucieństwa, które tutaj będą miały miejsce. Na szczęście nie zawiera wulgaryzmów, więc dodaje jej klasy i wdzięku. Mamy tu trochę postaci fantastycznych, ale aż same nasuwały się ...

Szukasz książki, która pochłonie Cię na długie godziny? Opowieści, która rozpala wyobraźnię i nie daje o sobie zapomnieć.

"Dobry wojownik umie uchylić się przed cięciem miecza, ci wyjątkowo zręczni, potrafią uniknąć wypuszczonej z łuku strzały, ale żaden człowiek, nie prześcignął jeszcze kuli. W przewrotny sposób broń palna czyniła wszystkich równymi. Z wyjątkiem tych, którzy trzymali palec na spuście. Ci byli równiejsi."

Zadaniem Pustynnych jest zbieranie i dostarczanie do osady, bardzo cennej rudy, zwanej białopyłem. Zirra chce się wyrwać spod kontroli władzy, z całego serca, nienawidząc panującego Dominium. Gdy traci ukochaną siostrę, porwaną przez kult Wszechśmierci pośpiesznie rzuca się w pogoń. Niespodziewanym kompanem podróży staje się Karamis, żołnierz wrogiego państwa...

Ostrze Erkal rozpoczyna serię, która zabiera nas w fascynującą podróż, pełną niebezpieczeństw, pradawnych tajemnic i bezwzględnych walk. Do świata, który olśniewa malowniczym tłem i imponuje realizmem. Wciągnęłam się tak, że nikt nie mógł mnie oderwać od lektury do późnych godzin nocnych. Akcja jest dynamiczna, dużo się dzieje, szczególnie, im bliżej końca.
Genialna kreacja bohaterów, szczególnie Zirra i Karamis, duet idealny, nie przypominam sobie, kiedy ostatnio zrobił ktoś na mnie takie wrażenie. Kibicowałam im na każdym etapie wyprawy i podczas każdej z walk.

Nie mogę się doczekać sięgnięcia po drugą część.
...

Dawno nie czytałam książki, która byłaby tak bardzo typową fantastyką co zupełnie czymś nowym i świeżym! Szczerze polecam ;).

"Pieśń pustyni" to powieść, którą już mniej więcej w połowie mogłam określić jako najlepszą lub jedną z najlepszych książek tego roku i która trafiła do moich ulubieńców wszech czasów!

Czułam się jakby została napisana specjalnie dla mnie, jest książką o jakiej marzyłam, jest tym czego poszukiwałam od lat, jeśli nie całe życie, jeśli chodzi o powieść w pustynnym klimacie.

Książka jest dość długa i złożona, więc ciężko pokrótce opisać o czym właściwie jest, zajęłoby to za dużo czasu, ale tę złożoność, głębię i bogactwo świata czuć! Czuć przez całą książkę 😍

Pokochałam tu klimat, jest dokładnie tym czego oczekiwałam od powieści w pustynnym motywie. Pokochałam ciekawy i wielowarstwowy świat, pokochałam intrygujący system magii jaki stworzył tu autor, pokochałam różne wątki, a jest tu wiele takich, które uwielbiam - motyw drogi, zemsty, zdrady, walki, złodziejski.

Podobały mi się intrygi polityczne, wątek fanatyków religijnych, poszukiwaczy różnego typu, niewolnictwa i walk gladiatorów, życie tych na początku i na końcu przedstawionego tu łańcucha pokarmowego.

Bohaterowie mają głębię, są szarzy moralnie, przeżywają różne rozterki i naprawdę nie mają łatwo! Bardzo się z nimi zżyłam, wielu mocno kibicowałam, polubiłam ich i przyjęłam jak swoich ♥️

Naprawdę jest to świetna książka, którą polecam każdemu fanowi dojrzałej fantastyki - a dla fanów pustynnych klimatów to pozycja obowiązkowa! Nic innego w tej tematyce nie dało mi...

Lubicie czytać książki fantasy?✨

[ współpraca reklamowa z @grzegorz.m.wielgus_autor ]

PIEŚŃ PUSTYNI jest książką, która mnie niesamowicie zaskoczyła. Z jednej strony nie byłam w 100% pewna czy mi się spodoba, z drugiej - po wielu pozytywnych recenzjach miałam co do niej naprawdę wysokie oczekiwania. Dodając do tego fakt, że pierwszy raz spotykałam się z takim pomysłem na fabułę i umiejscowienie jej w klimatach pustynnych nieco ostrożnie podchodziłam do tej książki, chociaż z nadzieją, że faktycznie będę nią zachwycona. I tak właśnie było!❤️

Pierwszy plus dla autora za szybkie wrzucenie czytelnika w wir akcji - dzięki temu bardzo szybko książka wciąga i nie pozwala się odłożyć ani na moment. Stopniowo też wyjaśniał nam poszczególne zasady związane z Dominium i chociaż pierwsze zapoznanie z nim mogło wydawać się nieco gwałtowne, a wiele rzeczy niezrozumiałych, to w swoim czasie dowiedzieliśmy się wszystkiego o wszystkim - odrobina cierpliwości się opłaciła, a kilka zaskoczeń było tego wartych😉

Bardzo podobało mi się również wprowadzenie kilku głównych bohaterów zamiast jednego czy dwóch. Dzięki temu posiadamy kilka perspektyw od osób o różnych statusach społecznych czy pochodzeniu. Do tego z czasem ścieżki te zaczynają nam się krzyżować i złapałam się na tym, że czułam ogromną satysfakcję w tych momentach - fabuła łączyła się w jedną, spójną całość. Dokładając do tego trochę intryg, zdrad, odrobinę brutalności i krwi, pustynne zwierzęta ...

Dobry wieczór 😎

Na dworze jest idealna pogoda dla mnie. Zdecydowanie cudowna 😍

#współpracabarterowa @grzegorz.m.wielgus_autor " Pieśń pustyni. Ostrze Erkal. Tom 1 " to fantastyka.

Zirra to pustynna białooka , której zadaniem jest zbierać cenną rudę jaką jest białopył w piasku pustyni. Robi to dla Dominium, by mieszkańcy jej miasteczka mogli spokojnie żyć. Gdy po kolejnej zbiórce wraca i dowiaduje się, że jej siostrę porwali, bez namysłu wyrusza w długą drogę by ją odnaleźć. W trakcie wędrówki spotyka byłego żołnierza, który jest poszukiwany listem gończym i bierze go jako swojego więźnia.

W książce poznamy też dyplomatkę Astris, której zadaniem jest wykradzenie księgi pod tytułem " Widząca pustkę ", która ponoć ma w sobie zawarte sekrety kultu wszechśmierci i niestety nikomu jeszcze nie udało się jej rozszyfrować. W tym zadaniu ma jej pomagać Theris. Mamy też kilka innych osób Ossena, Staurosa, Eristi kobietę o woskowej twarzy, Sagalta, którzy tworzą dopełnienie wszystkich wydarzeń dziejących się na pustyni i w Dominium. Bez tych osób nie było by takiej frajdy w czytaniu. Na końcu losy bohaterów łączą się. Co z tego wyniknie?

Pustynna wiele przeżyje szukając siostry oraz zemsty między innymi walki na śmierć i życie, zdradę, radości i smutki. Czy wyjdzie z tych wszystkich opresji bez szwanku?

Lubicie fantastykę ? Jeśli wasza odpowiedź brzmi tak, to szybciutko bierzcie i czytajcie tego grubaska. Książka bardzo wciąga i ...