Pocałunek cienia

„Pocałunek cienia” jest książką, z którą moja nastoletnia córka świetnie się bawiła. Z przyjemnością polecamy.

Rose Hathaway przeżywa jeden z najcięższych momentów w swoim życiu. Kilka tygodni wcześniej w tragicznych okolicznościach zginął jej najlepszy przyjaciel. Przyjaciel, który nie chciał być tylko przyjacielem. Sprawy nie ułatwia to iż całe serce oddała Dymitrowi, swojemu nauczycielowi. To przez rodzące się między nimi uczucie, odrzuciła Masona. Ciążące wyrzuty sumienia i fakt że dokonała pierwszych unicestwień strzyg wpycha ją w tornado sprzecznych emocji i halucynacji (?). Rose zaczyna widywać Masona oraz innych zmarłych. Przerażona utratą zmysłów spycha to na dalszy plan, zajmując się tym do czego była szkolona od urodzenia- byciem strażniczką. Sprawy stają się jeszcze gorsze, kiedy duża grupa strzyg atakuje Akademię św Władimira. Strażnicy mimo zwycięstwa odnieśli straty w ludziach. A bohaterka po raz kolejny została złamana. Dymitr dotrzymał słowa- ochronił ją za wszelką cenę. Jednak czy Rose będzie w stanie dotrzymać swojego?

Pocałunek cienia jest tomem w którym zaczynam płakać nad losami bohaterów a kończę dopiero dwa tomy dalej w "W mocy ducha" Ta część rozpoczyna maraton załamań nerwowych i pytań: dlaczego? Historia pokazująca jak ważna jest przyjaźń i lojalność, jak złożona przysięga potrafi złamać życie oraz że czasami trzeba być samolubnym i wybrać siebie.

Jesteśmy świadkiem turbo zmiany głównej bohaterki. Z roztrzepanej i beztroskiej nastolatki, która chce się wybawić przed zakończeniem szkoły staje się odpowiedzialną strażniczką z wyczuleniem...