Przyjdź i zgiń

Młoda stenotypistka pracująca w biurze Cavendish, Sheila Webb, otrzymuje dość dziwne zlecenie. Ma udać się do domu klientki, pani Millicent Pebmarsh, a gdyby nie było jej na miejscu, wejść do środka i poczekać. O umówionej godzinie Sheila udaje się na miejsce, gdzie odkrywa zwłoki mężczyzny. Sytuacja zaczyna się komplikować, ponieważ pani Pebmarsh po pierwsze jest osobą niewidomą, a po drugie – wcale nie zamawiała usług stenotypicznych. Kto zaplanował tę zbrodnię? Kim jest martwy mężczyzna? Dlaczego leży martwy właśnie w domu pani Pebmarsh? Policja będzie miała trudny orzech do zgryzienia. Dobrze, że Hercules Poirot mógł pomóc!

Ciekawe rozwiązanie, jak zawsze, no może troszeczkę za bardzo udziwnione na samym końcu jak na mój gust.

CYKL: "HERCULES POIROT" (TOM 34)

Długo zastanawiałam się, po który kolejny kryminał Agathy Christie sięgnąć. Padło na "Przyjdź i zgiń". Czysty przypadek okazał się być bardzo celnym strzałem w powieść interesującą i zajmującą na długie godziny.

Jak to w przypadku kryminałów nie ma sensu wdawać się w zbyt wiele szczegółów. Krótko mówiąc: mamy tajemnicze morderstwo, tajemnicze numery domów dzięki którym nikt nie może trafić tam dokąd zmierza i jeszcze bardziej tajemnicze... zegary w domu starszej niewidomej kobiety. I pomyśleć, że wszystko rozpoczęło się od niewinnego telefonu z prośbą o przybycie stenotypistki...
Dochodzi do morderstwa, przypadkowa osoba znajduje ciało. I tak oto zaczyna się bardzo zawiłe śledztwo prowadzone przez Inspektora Hardcastle'a, któremu pomaga niejaki Colin Lamb. Mamy tu też słynnego Herculesa Poirot - i choć nie ma go tak dużo jak w większości powieści Agathy Christie, to odegra on tutaj znaczącą rolę...
Pojawia się oczywiście najważniejsze pytanie: kto jest mordercą? I na to pytanie autorka każe nam bardzo długo czekać. Ponadto nasuwa się pytanie kim jest zamordowany człowiek i czy ktoś go widział tego feralnego dnia?

W "Przyjdź i zgiń" autorka zgrabnie prowadzi czytelnika przez całą intrygę. "Zakręca" nami jak to ma ona w zwyczaju. Możemy sobie typować kto zabił, a i tak się tego nie domyślimy. A gdy już niemal przy końcu będziemy pewni, że mamy rozwiązanie na tacy, autorka...

Zbrodnia. Martwy mężczyzna odkryty przez cywilkę. Kim jest? W pokoju 6 zegarów. Fałszywe poszlaki. Nikt nic nie widział i nie słyszał. Potem kolejne znalezione ciała. Muszą zginąć osoby, które wiedzą za dużo. Kto wie, a nie mówi? Czyje są zegary wskazujące 4:15?
Kto jest zbrodniarzem?
Dla mnie Christie jest prawdziwą ikoną jeżeli chodzi o klasykę kryminałów. Zawsze szokujące zakończenie, logicznie prowadzone śledztwo Herkulesa Poirota, możliwie jak najbardziej mylące pozory. To wszystko składa się na historię powodująca dreszcze na plecach. Niestety ta historia mimo że świetnie się zapowiadała, to mnie zawiodła. Nie było momentu wow przy rozwiązaniu zagadki, a czekałam na rzecz która połączy wszystkie fakty. Choć oczywiście finishu się nie domyśliłam, w tym Christie jest niezawodna haha.
ZAPRASZAM NA IG @azetowa

Jak to zwykle u Agaty - ciekawie, intrygująco i spokojnie.
Lubię takie cosy mystery - bez rozlewu krwi za to z inteligentną zagadką.
Na jedno miłe popołudnie.