Puste krzesło

I znowu Pan Deaver wciągnął mnie w swój świat. Pokręcony, nieprzewidywalny, z którego nie da się wyjść, dopóki nie dobrnie się do ostatniej strony. Dzięki Bogu za wolne dni! :) Fanom gatunku, tego autora przedstawiać ani zachwalać nie trzeba. Kto przeczytał Kolekcjonera kości na zawsze wpadł w sidła tego pana. Jak on pisze! Czytasz, wydaje Ci się, że już, już, że wszystko zostało powiedziane, wyjaśnione, że już wiesz, a tu BUM! Nic nie wiesz, nie domyślisz się za cholerę :)
POLECAM!

„O tak, w tym mieście jest kilka szerszeni”.

Szerszenie to dla mnie paskudne, boleśnie żądlące i niebezpieczne stworzonka, boję się ich panicznie od dzieciństwa. Mordowanie poprzez podrzucenie gniazda tych owadów i setki ich ukąszeń... aż mnie ciarki do tej pory przechodzą. Dzięki temu Garret od pierwszych stron wzbudził moją ogromną niechęć.

Na początku wszystko wydawało się proste, duet Rhyme-Sachs jak zwykle w formie, standardowa zbieranina dowodów i perfekcyjna ich analiza dość szybko doprowadza do schwytania podejrzanego nastolatka. Jednak wtedy autor wywraca wszystko do góry nogami, Sachs kierując się swoim instynktem uwalnia Garreta z aresztu, Rhyme trzymając się twardo dowodów nie może zrozumieć jej postępowania. Natychmiast jednak rozpoczyna akcję poszukiwawczą na nowo, tym razem tropiąc podejrzanego o morderstwo nastolatka i swoją asystentkę. Ponowna analiza dowodów wykazuje jednak, że nie wszystko było takie oczywiste jak się początkowo wydawało...

Mimo iż początkowo zupełnie nie mogłam się wczytać, ani się obejrzałam, a nie mogłam się oderwać od tej książki. Zwroty akcji jakimi częstuje nas autor pod koniec sprawiają, że trzeba się dobrze trzymać w siodle, żeby nie wypaść na kolejnym zakręcie :)

A te szerszenie... to naprawdę okropieństwo ;p

Świetny kryminał z niestandardowymi bohaterami. Trzyma w napięciu i zaskakuje na każdym kroku. Zdecydowanie doceniam autora za to, że element dotyczący znajomości owadów potraktował bardzo poważnie i widać, że przed napisaniem książki sporo się o nich doinformował. Nie mogłam od niej odejść (jak i od pozostałych tomów ;)) Polecam!

Jak zwykle autor pokazuje swoją klasę. Książka trzyma w napięciu do ostatnich stron, obfituje w nagłe i nieprzewidywalne zwroty akcji, bohaterowie pozytywni staja się negatywnymi, bo po jakimś czasie ponownie zmienić stronę.

Jeffery Deaver mnie nie zwiódł. Dodatkowym atutem tej książki jest dla mnie to, że tym razem akcja rozgrywa się na amerykańskim Południu. I chociaż nigdy tam nie byłam, to ta część Stanów ma dla mnie niepowtarzalny klimat, a Deaver idealnie wplata to w historię.

Trzyma w napięciu do ostatniej strony, Garret wydaje się raz winny, raz niewinny, trudno właściwie jednoznacznie być, albo nie być po jego stronie. Zakończenie zaskakujące. Jedna z lepszych książek, jakie ostatnio przeczytałam

Bardzo dobry thriller. Myślę, że Jeffrey Deaver zagości w repertuarze moich ulubionych pisarzy:)

Lincoln Rhyme kontra Owadzi Król. Kto wygra? Kilka niesamowitych zwrotów akcji.

Książka jest genialna! Tylko tyle mogę o niej powiedzieć ! ;) Polecam gorąco!

uwielbiam Lincolna i Amelię. Deaver pisze genialnie