Rozmowy z psychopatami. Podróż w głąb umysłów potworów

Christopher Berry-Dee to światowej sławy kryminolog. Książka ta, w formie reportażu, jest zbiorem wieloletnich badań, korespondencji, rozmów i spotkań z najniebezpieczniejszymi zbrodniarzami.
Przybliża nam sylwetki kilkorga z nich i przedstawia popełnione przez nich zbrodnie, jednak autor nie skupia się na szczegółach tychże lecz na analizie psychiki zabójców.
Jedno jest pewne: ich postrzeganie świata diametralnie różni się od naszego. Oni nie znają znaczenia słowa "przepraszam", a charakteryzuje ich całkowity brak empatii. Słowo BRAK ma w odniesieniu do tych osób diametralnie znaczenie, bowiem to co najbardziej przeraża autora to właśnie BRAK wyrzutów sumienia, skruchy czy żalu za swe uczynki.
Otaczają nas socjopaci, którzy często piastują różne kierownicze stanowiska są to prezesi banków czy korporacji, politycy, przywódcy religijni.
Prawdziwi psychopaci, często trafiają za kratki by ponieść zasłużoną karę.
Jedynych od drugich odróżnia to, że socjopaci w eleganckich garniturach mogą wyrządzić niemożliwe do oszacowania szkody, zniszczyć wiele ludzkich istnień a pozostaną bezkarni.
O ile pierwsza część książki jest czysto teoretyczna i naukowa, zupełnie niczym podręcznik o tyle pozostała część jest zdecydowanie ciekawsza, opisuje zło w najczystszej postaci, zło w ludzkiej skórze, które z człowieczeństwem nie ma nic wspólnego.

"Ludzie bywają bardzo dobrze albo bardzo źli, musimy się po prostu z tym pogodzić".

Tytuł sugerował, iż mam prawo spodziewać się realnie przeprowadzonych dialogów, bądź wymiany korespondencji między psychopatami, a kryminologiem. Natomiast po przeczytaniu publikacji nie mam poczucia, żebym zetknęła się z fachowcem, który tak wiele doświadczał ze specyficznym gronem morderców. Prawdopodobnie jest to zasługą sposobu, w jaki Beery-Dee nakreślił sprawy, z którymi miał do czynienia, a pisze o tym jakby był jedynie widzem, obserwatorem na sali rozpraw. Samych rozmów nie doświadczymy, zaledwie fragmenty korespondencji, poszarpane, pozostawione bez wnikliwego analizowania kryminologa.

Formalnie początek jest skromnym wstępem na temat psychopatów i bestialskich posunięć potworów żyjących obok nas. Na tym etapie mamy też odniesienia względem poprzednich publikacji autora, cytaty, wyjątki z korespondencji, odniesienia do bohaterów, których opis znajdziemy na kolejnych stronach, zajmujących dwie trzecie "Rozmów z psychopatami". Co do poszczególnych studium przypadku, to według mnie, im dłuższe opisy zawierają, tym większy chaos w nich panuje.

"Skoro psychopatia jest nieuleczalna, po co obszernie pisać o psychopatach? Cóż, mam wrażenie, że istnieje rozsądna odpowiedź - studiując zachowania przestępców, których udało się schwytać, funkcjonariusze organów ścigania mogą poznać sposób funkcjonowania ich chorych umysłów."(s.57)
Szkoda tylko, że Autor nie wyjawia czytelnikowi, jak działają umysły takich osób, jakie mechanizmy przyczyniają się, być mo...

Chyba ten autor nie zyska mojej aprobaty. Należałoby uściślić tytuł, bo przy najlepszych chęciach nie ma tam ani odrobiny rozmowy. Doceniam doświadczenie autora w tym temacie, choć w pisaniu książek już chyba nie może się nim pochwalić. Ogólnie da się przebrnąć, ale jeśli ktoś robi sobie wielkie nadzieję, to może brutalnie się przeliczyć

#RozmowyZpsychopatami @christopherberrydee @wydawnictwoczarnaowca

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz i możliwość przedpremierowo zrecenzowania książki "Rozmowy z psychopatami." Podróż w głąb umysłów potworów. Christopher Berry-Dee. 😘❤
Reportaże kryminalne zawarte w tej książce są wstrząsające.😱 Opowiadają zarówno o psychice potworów jak i o ich makabrycznych zbrodniach. Autor stara się nam ukazać prawdziwe oblicze bestialskich psychopatów, znanych z najgłośniejszych zbrodni w USA oraz Anglii. Omawiani są między innymi : Neville George Clevely Heath, Dennis Nilsen, Harold Shipman, zapewne dobrze wam znany mistrz paraolimpiady Oscar Pistorius i wielu innych.
Przemiany zachowania psychopatów można zaobserwować w kilku etapach:
1. obserwacja
2. stalking
3. małe wykroczenia obyczajowe
4. gwałt
5. seryjny gwałt
6. morderstwo
7. seryjne morderstwo
Duża część opisanych przypadków popełnia nekrofilię. Większa część bestialskich psychopatów uzależnia się od pozbawienia życia bliźnich. Każdy list napisany do autora od seryjnych morderców przyprawia o dreszcze. Berry-Dee z niektórymi potworami widział się na żywo w więzieniu lub na wolności. W języku psychopatów nie istnieje pojęcie "sumienie". Niektórzy z nich mają rozdwojenie jaźni lub sprytnie ją udają przed psychiatrami. Mają syndrom narcyza. Uwielbiają być podziwiani. Często o zbrodnię obwiniają Boga - On im kazał to zrobić. Jak rozpoznać psychopatę? Przeczytasz o tym...

Zastanawiam się, w czym tkwi problem autora. Zdawałoby się, że temat świetny, chwytliwy, dający spore pole do popisu, a kolejną już książkę Berry-Dee czytało się jak po grudzie. Wcześniej nie zwróciłam uwagi, a teraz widzę, że typowych rozmów w rozmowach jest jak na lekarstwo.

Autor od wielu lat skupia się na badaniu przyczyn popełniania makabrycznych przestępstw. Pracę swą opiera na rozmowach z mordercami, którzy bez litości i wyrzutów sumienia odebrali życie wielu niewinnym osobom. Bulwersuje fakt ofiar w postaci kobiet, w tym ciężarnych, niejednokrotnie również dzieci stają się ofiarami bestialskich czynów, o czym można przekonać się w "Rozmowach z psychopatami". Na pozór normalni ludzie, elokwentni, inteligentni, o wysokim poziomie IQ; ludzie, którzy być może są naszymi sąsiadami, leczą nas w ramach poradni lekarza rodzinnego, czy są paraolimpijczykami wzbudzającymi współczucie. Niejednokrotnie to tylko pozory, złudna powłoka, za którą kryje się bestia.

Umęczył mnie autor tą książką. I tak jak w "Rozmowach z seryjnymi mordercami" było to jeszcze do przełknięcia, tak tutaj nieustanne nawiązywanie do innych książek autora, delikatne acz widoczne sugerowanie, że to dzięki Christopherowi i jego dyskusjom ze skazanymi udało się dokończyć wiele niewyjaśnionych do końca zbrodni, a przede wszystkim mnóstwo, mnóstwo psychologii umysłu mordercy zamiast skoncentrowania się na faktycznych rozmowach czyni tę pozycję trudną do przełknięcia pigułką. Z jednej ...

Christopher Barry-Dee facet z big cohones, o niezwykle przenikliwym umyśle.⁣
Brawa dla autora za to, że był w stanie przeprowadzić rozmowy z ludźmi, z którymi mało kto chciałby mieć do czynienia osobiście.⁣
⁣
Psychopaci to bardzo niebezpieczni, a zarazem często bardzo inteligentni ludzie.⁣
Są wśród nich tacy, którzy potrafią stwarzać pozory normalności i często wyglądają na przesympatyczne osoby.⁣
To ten rodzaj, od którego nie spodziewamy się zagrożenia, w przeciwieństwie do tych, którzy swoim zachowaniem nas odstraszają.⁣
⁣
Autor w kolejnej swojej książce przeprowadza dogłębną analizę zachowań ludzi, którzy byli w stanie zdobyć się na czyny bestialskie, mrożące krew w żyłach. Uświadamia nam, że nasz świat bywa mroczny i nie zawsze jest miłym miejscem. Że wśród nas żyją psychopaci, i choć nie jest ich wielu, to są i prowadzą, uwaga, "normalne, uczciwe, przyzwoite życie". Każda historia i rozmowa tu opisana może stanowić tło dla serii kryminalnej. Czasem czytając fikcyjną historię czujemy ciarki, ale mamy z tyłu głowy, że to wyobraźnia autora. Tutaj ciarki są prawdziwe i uruchamiamy w swojej głowie taką wyszukiwarkę, w którą wrzucamy pytanie: czy ja kogoś takiego znam?⁣
⁣
Zapraszam was do lektury, do sprawdzenia, jak zmieniają się zachowania psychopatów i kiedy to, co robią zamienia się w uzależnienie.⁣
POLECAM!!!⁣

...

Zmęczyła mnie ta książka niepomiernie, a to nieczęsto się zdarza. I nie chodzi tu ani o objętość, bo nie jest zbyt obszerna, ani o tematykę, która na pierwszy rzut oka zdaje się interesująca. Nie, tu chodzi o sposób jej napisania. Już od wstępu miałam bowiem wrażenie, że głównym bohaterem książki jest ego autora. Bo tak naprawdę od samego początku autor pisze głównie o sobie.

Owszem, zdaję sobie sprawę, że Christopher Berry-Dee nie jest psychiatrą czy psychologiem. Jest jednak kryminologiem śledczym i redaktorem branżowego czasopisma, te dziedziny nie są mu zatem obce. Koncepcja rozmów z psychopatami dawała autorowi szansę przedstawienia laikom skomplikowanych ale fascynujących zagadnień w jasny, przystępny i ciekawy sposób. Niestety, zamiast na swoich bohaterach, autor skupia się przede wszystkim na sobie i własnych osiągnięciach, nieustannie podkreśla swój spryt, przebiegłość, udział w rozwiązywaniu najtrudniejszych spraw (czego nie neguję, ale nie o tym miała być książka, wszak to nie autobiografia). Odnoszę wrażenie, że zjawisko psychopatii i sami psychopaci stają się jedynie pretekstem do swobodnych rozważań na różne luźno ze sobą powiązane tematy. Wprawdzie autor rozmawia ze swoimi bohaterami, nakłania ich do zwierzeń (nie są to wywiady w ścisłym znaczeniu, ani wierny zapis rozmów, raczej ich streszczenia), ale z rozmów tych nie wyłania się żaden konkretny obraz, nie dowiadujemy się też niczego odkrywczego o samej psychopatii. I choć liczyłam, że po pierws...

Pogoda nad morzem się nieco popsuła, są przelotne lecz dość mocne opady deszczu. Nam się jednak nie nudzi. Dzieci grają w gry planszowe, układają puzzle albo przygotowują w kuchni smaczne posiłki, a ja mam ze sobą cały zapas książek, z których korzystam gdy nie możemy spacerować.

Od kilku lat rok w rok latałyśmy za granicę, ale w tym roku odpuściłyśmy przez covid i wszystkie obostrzenia. Kilka dni spędzimy tu - w Białogórze i kilka u babci w Gdańsku .

Dzisiejszy poranek umilała mi lektura od wydawnictwa @wydawnictwoczarnaowca - Rozmowy z psychopatami, autorstwa Christophera Berry-Dee.

Podróż w głąb umysłu psychopatów. Historie oparte na faktach. Autor przeprowadził wiele rozmów ze skazanymi za najokrutniejsze morderstwa. Bezwzględni, pozbawieni skrupułów, bez wyrzutów sumienia i jakiejkolwiek empatii. Jedyne uczucie jakie znają to uczucie nienawiści do drugiego człowieka. Zimne, bezduszne istoty, czerpiące satysfakcję z zadawania cierpienia innym. Dumni z siebie i swoich nieludzkich praktyk. Bestie w ludzkiej skórze.

Christopher Berry-Dee to światowej sławy kryminolog. Jego książki to nie tylko zapis spotkań i rozmów z psychopatami, ale również głęboka analiza ich osobowości, badanie przyczyny ich patologicznych zachowań, wpływ rodziny i środowiska z jakiego się wywodzili na ich sadystyczne skłonności. Krótko mówiąc od a do z wyjaśnia nam dlaczego i z jakiego...

Przychodzę do Was z recenzją kolejnej części książek Christopher Berry Dee.
Tym razem sięgnął on w głąb psychiki psychopatów. Czy coś różni ich od seryjnych morderców?
Autor książki jest światowej sławy kryminologiem, który rozmawia z seryjnymi mordercami. Wnikając w głąb ich psychiki, próbując zrozumieć co kryją i dlaczego dokonali takich zbrodni.
Zdobywa on zaufanie więźniów i prowadzi luźną rozmowę, wyciągając jak najwięcej się da dopóki odpowiadający nie połapie się jakie są intencje.
Bardzo rozbudowana, z ogromną ilością przypisów i cytatów treść.
Tytuł nie adekwatny do tego co znalazłam w książce. Powielanie tego co już było w poprzednich.
Mam wrażenie, wrażenie, że autor wręcz chwali się swoimi osiągnięciami, zachwala sam siebie, a nie skupia na tytule, który sam nadał książce. Liczyłam po poprzednich, że faktycznie będzie więcej o samych psychopatach, motywach ich działań. Oczywiście są opisane przypadki i rozmowy z więźniami, ale jest to potraktowane zdawkowo.

Książka, która nie jest dla każdego. Autor przedstawia w niej urywki swojej korespondencji z najbardziej przerażającymi mordercami świata. Opisuje własne konfrontacje w więzieniach z nimi, opowiada o śledztwach ujawniających ich makabryczne działania i odsłania, co czai się w umysłach tych zaburzonych, obrzydliwych osób. Książka mocna, dobra pozycja dla czytelników lubujących się w thrillerach lub literaturze psychologicznej. Jednocześnie drażniło mnie wyczuwalne poczucie wyższości autora i z tego powodu ocenę obniżam.