Jeffrey Dahmer

"Jeffrey Dahmer. W głąb umysłu kanibala-zabójcy" autorstwa Christophera Berry-Dee to książka w której autor próbuje zagłębić się w umysł Dahmera. Analize zaczyna już od momentu ciąży jego matki aż po dzieciństwo, okres szkolny czy dorosłe życie. Christopher skupił się także na psychice jego matki i udowodnieniu, że problemy psychiczne matki najprawdopodobniej przeszły na syna. Opisuje również fascynację młodego Dahmera żywimy organizmami (co de facto nie jest niczym dziwnym, ponieważ to naturalne, że w pewnym wieku dzieci wolą żywe stworzenia od zabawek) po opisanie zbrodni których się dopuścił.

O Dahmerze wiele już wiedziałam, ponieważ od wielu lat interesuje się tematyką true crime. Także dla fanów true crime Dahmer jest bardzo dobrze znaną osobą w związku z tym uważam, że nic nowego z tej książki się nie dowiemy niż to co wiadomo jest z podcastów, artykułów czy też serialu. Autor szczegółowo opisuje każdą z siedemnastu zbrodni. W bardzo fajny i przystępny sposób napisana, dla kogoś kto dopiero zaczyna swoją przygodne z kryminalnymi sprawami to książka idealna.

Wiesz kim był Jeffrey Dahmer? 💬

Swego czasu było o nim naprawdę głośno, ale swoją „popularność” zyskał na nowo dzięki serialowi na Netflixie, który opowiadał o jego życiu i o tym, jak zaczęła się jego przygoda z… mordowaniem. Niedawno swoją premierę miała najnowsza książka dotycząca jego osoby – „Jeffrey Dahmer. W głąb umysłu kanibala-zabójcy” autorstwa Christophera Berry-Dee.

„Jeffrey Dahmer. W głąb umysłu kanibala-zabójcy” to książka, która porusza naprawdę ciężkie tematy. Autor przeprowadza nas przez całe życie Jeffreya, począwszy od przebiegu ciąży jego matki, a skończywszy na śmierci kanibala. Na łamach powieści Berry-Dee próbuje zagłębić się w umysł mordercy i zrozumieć motywy, którymi się kierował, popełniając tak okropne czyny.

Niestety pierwsza połowa książki w moim odczuciu była przegadana i w pewnym momencie odniosłam wrażenie, jakby w książce było więcej przypuszczeń i wyobrażeń autora niż samych faktów. Dodatkowo znalazło się w niej miejsce na krytykę innych „specjalistów”, co osobiście mnie odrzuciło. Na szczęście druga połowa, zawierająca opisy zbrodni, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Ponadto materiał dowodowy zamieszczony na końcu okazał się naprawdę miłym dodatkiem do całej książki.

Trzeba przyznać, że pomimo opisów dość brutalnych i wstrząsających zbrodni, cała książka napisana jest z niezwykłą empatią, z dawką czarnego humoru, sarkazmu i w sposób, który sprawia, ż...