Sezon na truskawki

Kobiety są przeróżne.
Jesteśmy matkami, siostrami, żonami, kochankami..
Ile jest nas na świecie tyle też określeń towarzyszy na każdym kroku. Poznajemy je z wiekiem, na własnej skórze, ciągle zbierając nowe nauki otrzymywane od życia.

Kobieta, skrywająca największy dar. Jednocześnie będąca nim sama.

Jak to się ma natomiast do naszej seksualności? Naszych potrzeb i oczekiwań?

Marta Dzido i jej ''Sezon na truskawki''. Jest zbiorem dziewięciu opowiadań, ubranych w różnorodność, przez dojrzewanie do macierzyństwa, odkrywając równocześnie naszą sensualność i erotyzm.
Autorka bawi się słowem, tworzy piękny obraz i stwarza historie, które są i mogą być zalążkiem każdej z nas.
Odkrywa i ukazuje piękno jakie kryje się w kobietach.
Nie boi się mówić o naszych intymnych potrzebach, uczuciach, marzeniach.
Przelewa na papier.
Zapada w pamięć.
Równocześnie wydobywając z nas wspomnienia, które przeplatają się i udowadniają, iż nie ma się czego wstydzić.

Taka jest natura.

Najbardziej poruszyła mnie historia 'Pępowina'. Piękna relacja matki z córką, wszystkie obawy oraz zaufanie, przelane na papier sprawia, że każda z nas się być podporą i po latach pięknym wspomnieniem dla własnego dziecka.

Jest poetycko, barwnie, różnorodnie. Łączy je i nas wszystkie w jedno - nasz sezon na truskawki..

Marta Dzido to moja przyjaciółka, sąsiadka, matka i ja sama. To silna kobieta, która mówi głosem nas wszystkich i bierze na siebie ciężar prawdy. Prawdy o namiętności, pragnieniu i dorastaniu. Dużo w tym cielesności i dużo marzeń o wolności. Jest społeczeństwo, ktore próbuje zmusić nas do życia według jego własnych lęków i jest sporo duszących uczuć, które napędzają działania, jakie mają przywrócić nam oddech.

Autorka stworzyła zbiór opowiadań o każdej z nas i dla każdej z nas, a stworzyła go pięknym językiem. Już po pierwszych stronach wiedziałam, że z jej twórczością się dogadam i będę mogła czytać wszystko spod jej pióra. Bo pięknie dobiera słowa, z dużą wrażliwością opisuje rzeczywistość, a niektóre fragmenty są bardzo melodyjne.

Zachwyciła mnie więc na dwóch płaszczyznach — tej językowej i tej z przesłaniem. Gdybym mogła, wcisnęłabym tę książkę w ręce każdego! I tak, lepiej dogadają się z nią panie, ale panowie również powinni poświęcić jej uwagę, bo jest o ich siostrach, matkach, żonach, ciotkach, przyjaciółkach i sąsiadkach. Każda z nas na pewnym etapie jest bohaterką Marty lub pragnie nią być i warto o tym mówić.



...

"Sezon na truskawki" Marty Dzido to książka zmysłowa - och, jak to słowo idealnie tutaj pasuje! To książka czuła, ciepła, odświeżająca, taka prawdziwa bo życiowa. Kojarzy mi się z wakacjami choć czytałam ją ostatnio - w chłodne, wrześniowe wieczory.
Składa się z 9 opowiadań. Jedne z nich były mi bardziej bliższe, inne mniej (najlepsze i chyba najważniejsze było dla mnie tytułowe opowiadanie) ale w każdym znalazłam coś interesującego. Są to w dużej mierze opowieści o złamanych sercach, niewykorzystanych szansach, o kobiecości, cielesnej przyjemności, o różnych przyjaźniach i różnych miłościach ...

"Czasem, kiedy leżała nocą w łóżku, już nie na jawie, ale jeszcze nie we śnie, w miękkim stanie gdzieś pomiędzy, wracała myślami do ulubionych momentów, odtwarzała sobie w głowie scenki, sekunda po sekundzie, i dzięki temu wspomnienia z upływem czasu zamiast blaknąć, nabierały nowych barw."

Dzieciństwo, wiek nastoletni, dorosłość - nasze życie składa się z tych etapów. Bywa, że przez lata rozpamiętujemy pewne sprawy, nosimy w sobie wspomnienia, a im jesteśmy starsi tym bardziej tęsknimy za młodością i beztroską.
Bo zawsze tak jest, że za czymś tęsknimy i gdy zbierzemy te wspomnienia złożą się one w słodko-gorzkie chwile, będą to konkretne smaki, zapachy, emocje.
Bohaterki ale też i bohaterowie "Sezonu na truskawki", w zależności od opowiadanej historii konfrontują się m.in. ze swoimi dziecięcymi marzeniami, z dorosłością czy z macierzyństwem. Dojrze...

WOW! Ale to było dobre.
Wysublimowane, wysmakowane, namiętne, sensualne..
Idealne do czytania wieczorową porą, gdyż wtedy w moim odczuciu opowiadania odbierane są jeszcze bardziej intensywnie wręcz z wypiekami na twarzy.
Historie opowiedziane w piękny sposób, nie gloryfikujące ciała kobiecego, dające możliwości o których większość kobiet boi się chociażby pomyśleć.
Mocne w odbiorze, bardzo kobiece, intymne.
Nie chciałabym spłycać opowiadań i ograniczać się jedynie do sfery erotycznej, bo można w nich odszukać namiastkę związaną z macierzyństwem, silną relację z rodziną czy przyjaźń, która potrafi wiele przetrwać.
Z pewnym sentymentem przedstawione lata 80te i 90te, gdy wybierało się z zeszytu o wdzięcznej nazwie od jednego do dziesięciu imię przyszłego męża, grało się w butelkę czy wisiało na trzepaku. Powolne wkraczanie w dorosłość, odkrywanie i poznawanie swojego ciała skupianie się na własnych przyjemnościach.
Przyjaźń, gdy jest się zakochanym w tym samym chłopaku i nie wiadomo, która droga jest właściwa.
Powrót do lat młodzieńczych, intensywnych relacji które chciałoby się poczuć ponownie choć przez chwilę.

Czytajcie! To zdecydowanie jedno z moich lepszych odkryć literackich tego roku.