Opinia na temat książki Skarby Ziemi

O cenie i wadze ropy nie trzeba nikogo przekonywać (nawet jeśli jego wiedza jest ograniczona), ale co z piaskiem, solą, żelazem, miedzią czy litem? Dlaczego to właśnie te sześć surowców Ed Conway postawił obok siebie? Dlaczego twierdzi, że decydowały i wciąż decydują o przetrwaniu naszej cywilizacji?

Powiedzieć w tym temacie mogłabym po lekturze wiele, moje oczy otwarły się dzięki niej szeroko i inaczej spojrzały na otaczającą mnie rzeczywistość. Bo tak jak piasek łączyłam ze szkłem, asfaltem czy betonem, tak nie myślałam nigdy o poszerzaniu granic państwa przez zmienianie dzięki niemu linii brzegowej. Nie skupiałam się na kablach w ścianach, nad tym dlaczego zostały wykonane z takiego a nie innego tworzywa i co owy materiał daje przenoszonym za ich pomocą informacjom. Nie interesowałam się, z czego tak właściwie składa się mój telefon. Tym bardziej nigdy nie zastanawiałam się, jak wiele tego surowca jest wydobywanego, jak niszczone są ekosystemy i jak mafie piaskowe rosną w siłę tam, gdzie próbuje się wprowadzić regulacje. Nie skupiałam się na walkach o surowce ani o technologię. Juz pierwszy rozdział zadziwił mnie w najcudowniejszy sposób, a rozdziałów mamy natomiast sześć, każdy równie wyjątkowy. Dopracowany, przepełniony informacjami podanymi w przystępnej formie, czerpiący z odległej przeszłości i sięgający ku planom na przyszłość.

„Skarby Ziemi“ to dowód, że surowce niosą z sobie więcej możliwości, niż te, które standardowo przychodzą nam do głowy. Dowód na to, że można napisać naprawdę interesujący reportaż na temat zaskakująco prozaiczny. No ale. Wydawnictwo Szczeliny ma pewien poziom swoich tytułów i poniżej nie schodzi.

przekł. Adam Olesiejuk