Czy swoje białe rękawiczki, w których pan zabijał, wrzucił pan do trumny na piersi ofiary?Tak pada potwierdzenie. To niepisana tradycja...Kto by pomyślał, że kat do egzekucji zakłada białe rękawiczki? A jednak rytuały tego typu mają dać ułudę pomagającą uporać się z emocjami oczywiście symboliczną, zakopywaną w trumnie wraz ze zwłokami. Wspomnień tego typu nie da się jednak zupełnie pogrzebać i podobnie jak autor, i czytelnik poznający kata stale się z tą prawdą konfrontuje.Tło książki Jerzego Andrzejczaka stanowi stosunek każdego z nas do kary śmierci. Poznajemy w niej bowiem nie tylko kata, ale też skazanych oczekujących na kostuchę. Książka wymusza przez to zadawanie sobie wielu pytań i bezpośrednio konfrontuje czytelnika z własnym stosunkiem do zabijania, robi to jednak w sposób uczciwy, acz atypowy. Niejako jak w sądzie, pozwala wysłuchać obu stron kogoś, jak się zdaje beznamiętnie i na zimno odbierającego życie oraz wielu sprawców zabójstw, którzy stracili panowanie nad sobą i rzeczywiście żałują swoich czynów. Czy można ich ze sobą porównywać? Czy uzasadnione zabijanie jest mniej amoralne niż przypadkowe, nieplanowane? Czy większość ma prawo decydować o życiu jednostki? Czy zabijając zabójców nie dajemy mimowolnie przyzwolenia na zabijanie, nie uczymy go młodego pokolenia? - Jarosław Stukan
Spowiedź polskiego kata
Jerzy Andrzejczak
7.7
/10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
/o-9788394652838/n/spowiedz-polskiego-kata)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.7
/10
Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2018-08-27
ISBN: 978-83-946528-3-8, 9788394652838
Wydawnictwo: Aktywa
Seria:
Rozmowy z Katem
Stron: 272
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Rozmowy z katem.
WYBÓR REDAKCJI
18.01.2021
Niech Was nie zmyli tytuł książki Pana Jerzego Andrzejczaka - w "Spowiedzi polskiego kata" nie znajdziecie wyznania grzechów, żalu za nie i płynącej z serca skruchy. Właściwie - niewiele dowiecie się również o samym tytułowym bohaterze, czyli ostatnim kacie wykonującym w Polsce wyroki śmierci na skazańcach - jego dane jak na razie są poufne, a i s... Recenzja książki Spowiedź polskiego kata
× 3
"Spowiedź polskiego kata"- Jerzy Andrzejczak
22.05.2019
Pozostając w tematyce kary śmierci, dzięki Wydawnictwu Aktywa jestem świeżo po lekturze „Spowiedzi polskiego kata” w wersji poprawionej i uzupełnionej. Tym razem jest znacznie ciekawiej, jednocześnie bardziej szokująco. @Obrazek Reportaż Jerzego Andrzejczaka to historia życia pewnego mężczyzny, który w latach 1975-198... Recenzja książki Spowiedź polskiego kata
Spowiedź kata
18.02.2020
Spowiedź kata to niewątpliwie bardzo trudna lektura, budzącą wiele emocji. Kara śmierci to główny temat książki. Kto dał nam prawo zabijać? Ale jak to się ma do najgorszych zwyrodnialców? Do ludzi, którzy krzywdzą, zabijają... ... Recenzja książki Spowiedź polskiego kata
@monika8905
× 1
każdy ma wybór...
5.09.2019
„ Każdy z nas chciał być sam. Gdybyśmy byli razem, trudno by nam było rozmawiać, a jeszcze trudniej patrzeć na siebie i milczeć” Jakie jest Wasze podejście do kary śmierci? Według mnie każde życie powinno się szanować z wzajemnością, a selekcja naturalna powinna być drogą eliminacji. Wiecie kiedy zniesiono karę śmierci? Ostatecznie usunięto z pols... Recenzja książki Spowiedź polskiego kata
@catbookreads
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@ewamroczkowskabooks
2018-12-10
8
/10
Przeczytane
Zbiory własne
Recenzenckie
Tytuł książki, nie oddaje jednak jej zawartości. Bo zapowiedzianej spowiedzi jest mało a skruchy nie znajduję prawie wcale. Kata w całej książce jest niewiele, a kiedy już jest bywa ciężkim rozmówcą, momentami atakowanym przez autora, co było raczej naturalnym zabiegiem by go 'przycisnąć', jednak czasem frustrowało. Kat w ostatecznym rozrachunku przypomina mi bohatera "Roku 1984" Orwella, kiedy to główny bohater przyznaje, że Wielki Brat jest dobry... Tak i tutaj kat jest zwolennikiem, zatwardziałym i nieugiętym, który nie czuje się mordercą a tylko ręką sprawiedliwości.
Nie będę roztrząsała słuszności kary śmierci, tego czy jest potrzebna czy nie bo każdy powinien to ocenić w swoim sumieniu, jednak książka ta powoduje, że się zastanawiamy. Dlatego uważam, że powinna trafić do jak największej liczby czytelników.
Nie będę roztrząsała słuszności kary śmierci, tego czy jest potrzebna czy nie bo każdy powinien to ocenić w swoim sumieniu, jednak książka ta powoduje, że się zastanawiamy. Dlatego uważam, że powinna trafić do jak największej liczby czytelników.
× 2
|
link
|
Rozdział I, „Czy kat ma serce?”, i jedno z pierwszych pytań w książce: „Podobno ma pan na sumieniu śmierć ponad 80 Polaków?” – i już zaczęło się źle, i już zacząłem podejrzewać, że to książka tendencyjna, manipulująca uczuciami czytelników w dość prymitywny sposób. To właśnie wydaje się ważne, że w prymitywny. Wielu autorów książek lub innych tekstów stara się czytelników do czegoś przekonać, i w porządku, niech będzie, jednak ważny jest poziom tego przekonywania, stosowane techniki, bo nikt chyba nie lubi, gdy traktuje się go jak upośledzonego umysłowo sześciolatka.
Kat, z którym rozmawia autor, nie wykonywał wyroków na przestępcach, mordercach, gwałcicielach – nie, on ma „na sumieniu” POLAKÓW. A na kim to, do jasnej cholery, miał wykonywać wyroki polski kat w Polsce? Na Aborygenach? Na Eskimosach? Ale jakże emocjonalnie to brzmi, prawda?
Bardzo ważna wydała się informacja, którą łatwo byłoby w książce przeoczyć. Autor, powołując się na jakieś badania, zamieszcza w niej tabele z porównaniem liczby wyroków śmierci oraz morderstw lub zabójstw. Okazuje się z niej, na co zresztą Andrzejczak oraz kat, z którym rozmawia, specjalnie zwracają uwagę, że w okresach, gdy nie wykonywano kary śmierci, liczba ciężkich przestępstw ewidentnie rosła.
Spora część książki, na pewno znacznie więcej niż rzekoma rozmowa z polskim katem, dotyczy historii kary śmierci i tortur w Polsce i na świecie – wypowiadają się tam historycy, adwokaci, pasjonaci tematyki – i to ...
Kat, z którym rozmawia autor, nie wykonywał wyroków na przestępcach, mordercach, gwałcicielach – nie, on ma „na sumieniu” POLAKÓW. A na kim to, do jasnej cholery, miał wykonywać wyroki polski kat w Polsce? Na Aborygenach? Na Eskimosach? Ale jakże emocjonalnie to brzmi, prawda?
Bardzo ważna wydała się informacja, którą łatwo byłoby w książce przeoczyć. Autor, powołując się na jakieś badania, zamieszcza w niej tabele z porównaniem liczby wyroków śmierci oraz morderstw lub zabójstw. Okazuje się z niej, na co zresztą Andrzejczak oraz kat, z którym rozmawia, specjalnie zwracają uwagę, że w okresach, gdy nie wykonywano kary śmierci, liczba ciężkich przestępstw ewidentnie rosła.
Spora część książki, na pewno znacznie więcej niż rzekoma rozmowa z polskim katem, dotyczy historii kary śmierci i tortur w Polsce i na świecie – wypowiadają się tam historycy, adwokaci, pasjonaci tematyki – i to ...
× 1
|
link
|
Historia polskiego systemu prawnego jest długa i zawiła. Kara śmierci odcisnęła pewne piętno nie tylko na skazanych oraz ich rodzinach, ale też na wykonawcach wyroku. Jak z przeszłością radzi sobie niegdysiejszy kat? Czy potrafi o niej zapomnieć?
Książka poświęcona Johnowi Ellisowi bardzo mnie zaciekawiła, a czas spędzony nad lekturą okazał się być owocny. Nic dziwnego, że od razu sięgnęłam po kolejny tom serii, tym razem dotykający tego samego tematu od nieco innej strony. W polskim prawie karnym wyrok śmierci został zniesiony w 1998 roku, choć ostatnią egzekucję wykonano lata wcześniej, bo w roku 1988, na Stanisławie Czabańskim, skazanym za gwałt oraz zabójstwo. Może się wydawać, iż całe zagadnienie, mimo złożoności, wypada nudnie. Statystyki, kilkaset nazwisk — a co z morzem łez wylanych przez bliskich ofiar? Mordercy, sądy, żądne krwi tłumy. I ważna postać, stojąca trochę na uboczu, lecz będąca niezwykle ważnym trybem w machinie. Kat. W kulturze masowej kojarzący się z człowiekiem pozbawionym twarzy, skrywanej za czarnym kapturem. Do tego komiczny rekwizyt, pokroju topora. Jak to wygląda naprawdę?
Nie ukrywam, po świetnym „Dzienniku kata” tej książce postawiłam całkiem wysoką poprzeczkę. Naturalnie, obie pozycje różnią się wykonaniem, gdyż dotyczą zupełnie innych epok. Jerzy Andrzejczak ma na swoim koncie rozmaite publikacje, o, na przykład, Adamie Małyszu lub Jolancie Kwaśniewskiej. Autor spisał także „Spowiedź polskiej zakonnicy”, namówił na zwierzenia...
Książka poświęcona Johnowi Ellisowi bardzo mnie zaciekawiła, a czas spędzony nad lekturą okazał się być owocny. Nic dziwnego, że od razu sięgnęłam po kolejny tom serii, tym razem dotykający tego samego tematu od nieco innej strony. W polskim prawie karnym wyrok śmierci został zniesiony w 1998 roku, choć ostatnią egzekucję wykonano lata wcześniej, bo w roku 1988, na Stanisławie Czabańskim, skazanym za gwałt oraz zabójstwo. Może się wydawać, iż całe zagadnienie, mimo złożoności, wypada nudnie. Statystyki, kilkaset nazwisk — a co z morzem łez wylanych przez bliskich ofiar? Mordercy, sądy, żądne krwi tłumy. I ważna postać, stojąca trochę na uboczu, lecz będąca niezwykle ważnym trybem w machinie. Kat. W kulturze masowej kojarzący się z człowiekiem pozbawionym twarzy, skrywanej za czarnym kapturem. Do tego komiczny rekwizyt, pokroju topora. Jak to wygląda naprawdę?
Nie ukrywam, po świetnym „Dzienniku kata” tej książce postawiłam całkiem wysoką poprzeczkę. Naturalnie, obie pozycje różnią się wykonaniem, gdyż dotyczą zupełnie innych epok. Jerzy Andrzejczak ma na swoim koncie rozmaite publikacje, o, na przykład, Adamie Małyszu lub Jolancie Kwaśniewskiej. Autor spisał także „Spowiedź polskiej zakonnicy”, namówił na zwierzenia...
|
link
|
Przeczytane
,, Prawdą było tylko, że spotkanie polskiego kata zmieniło moje życie. Ostatni polski kat stał się moją chorą obsesją. Odczułem to jako dotkliwą karę za wyspowiadanie kata".
Może zacznę od czegoś delikatnego. A więc zapewniam was, że książkę czyta się lekko i z uwagą. To by było na tyle...
Słuchajcie, nawet nie sądziłam, że w tak prosty sposób można opowiedzieć tak zatrważającą historię. Z początkiem poznacie wprowadzenie w opowieść, a także daty, których treść was zainteresuje. Nawet nie odczujecie, że to wprowadzenie. Co bardzo zaskakujące, mamy tu podanie o pracę kata i jego argumentację, czego oczekuje w zamian. Od tej chwili poczułam się bardzo pobudzona. Potem było już mroczniej i straszniej. Poznałam prawdziwe słowa spowiadającego, które nieco mną wstrząsnęły. Dowiemy się dlaczego chciał podjąć tą pracę i jak to się odbiło na jego życiu prywatnym. Teksty zwalają sen z powiek. Dla mnie było to dużo straszniejsze niż jakikolwiek thriller psychologiczny. Kat stał się obsesją autora, a my wraz z dalszym wgłębieniem się w tekst również zaczynamy mieć bzika na jego punkcie. Trwoga, to dobre słowo, które opisuje moje uczucia w trakcie i po lekturze. Byłam nie tylko podenerwowana, ale i podekscytowana jednocześnie. W końcu był to temat o którym się nie mówi. Dzisiaj nie obowiązuje już kara śmierci, ale kiedyś była bardzo popularna. Nawet na tyle, że niektórzy ludzie w ogóle się jej nie obawiali. Przychodzili i podziwiali moment, kiedy człowiek wydawał ostatni...
Może zacznę od czegoś delikatnego. A więc zapewniam was, że książkę czyta się lekko i z uwagą. To by było na tyle...
Słuchajcie, nawet nie sądziłam, że w tak prosty sposób można opowiedzieć tak zatrważającą historię. Z początkiem poznacie wprowadzenie w opowieść, a także daty, których treść was zainteresuje. Nawet nie odczujecie, że to wprowadzenie. Co bardzo zaskakujące, mamy tu podanie o pracę kata i jego argumentację, czego oczekuje w zamian. Od tej chwili poczułam się bardzo pobudzona. Potem było już mroczniej i straszniej. Poznałam prawdziwe słowa spowiadającego, które nieco mną wstrząsnęły. Dowiemy się dlaczego chciał podjąć tą pracę i jak to się odbiło na jego życiu prywatnym. Teksty zwalają sen z powiek. Dla mnie było to dużo straszniejsze niż jakikolwiek thriller psychologiczny. Kat stał się obsesją autora, a my wraz z dalszym wgłębieniem się w tekst również zaczynamy mieć bzika na jego punkcie. Trwoga, to dobre słowo, które opisuje moje uczucia w trakcie i po lekturze. Byłam nie tylko podenerwowana, ale i podekscytowana jednocześnie. W końcu był to temat o którym się nie mówi. Dzisiaj nie obowiązuje już kara śmierci, ale kiedyś była bardzo popularna. Nawet na tyle, że niektórzy ludzie w ogóle się jej nie obawiali. Przychodzili i podziwiali moment, kiedy człowiek wydawał ostatni...
|
link
|
CZ
@czytam.ksiazki.ig
2020-07-19
9
/10
➡️Recenzja ⬅️
Kara śmierci to bardzo kontrowersyjny temat, który ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Z jednej strony odbieranie komuś życia jest nieludzkie, ale z drugiej jak potraktować kogoś, kto w bestialski sposób morduje niewinne osoby? Karę śmierci wykonuje się w 58 krajach, w Polsce została zniesiona w 1988 r.
W książce Spowiedź polskiego kata znajdziemy mnóstwo ciekawostek dotyczącego tego tematu. Autor opisuje interesujące przypadki, za które można było otrzymać karę śmierci, i nie były to tylko np. morderstwa czy też gwałty.
Czy zdajecie sobie sprawę z tego, ilu ludzi zginęło za uprawianie czarnej magii? Jak podaje autor, na przełomie 300 lat, wykonano około 100 tyś. egzekucji za ten czyn.
Czy uwierzycie, że wyrok śmierci można było wykonać na kurze, za to, że znosiła jajka w kolorze czerwonym? Nie mogłam uwierzyć, w to co czytam, ale Spowiedź polskiego kata to nie tylko ciekawostki na temat kary śmierci. To także opis ciężkiego życia przedstawicieli tej profesji. W dawnych czasach, osoby, które wykonywały ten zawód, musiały ubierać się w strój rzucający się w oczy, tak, żeby każdy wiedział z kim ma do czynienia. Osoba, która podała rękę katowi, automatycznie stawała się "nieczysta". Natomiast kat, który zachorował, musiał leczyć się sam, a gdy zemdlał, nikt nie miał odwagi, aby go podnieść.
Jeśli chcecie dowiedzieć się z jakimi jeszcze przeciwnościami losu musieli borykać się kaci, musicie sięgnąć po tę książkę. Mi bardzo pod...
Kara śmierci to bardzo kontrowersyjny temat, który ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Z jednej strony odbieranie komuś życia jest nieludzkie, ale z drugiej jak potraktować kogoś, kto w bestialski sposób morduje niewinne osoby? Karę śmierci wykonuje się w 58 krajach, w Polsce została zniesiona w 1988 r.
W książce Spowiedź polskiego kata znajdziemy mnóstwo ciekawostek dotyczącego tego tematu. Autor opisuje interesujące przypadki, za które można było otrzymać karę śmierci, i nie były to tylko np. morderstwa czy też gwałty.
Czy zdajecie sobie sprawę z tego, ilu ludzi zginęło za uprawianie czarnej magii? Jak podaje autor, na przełomie 300 lat, wykonano około 100 tyś. egzekucji za ten czyn.
Czy uwierzycie, że wyrok śmierci można było wykonać na kurze, za to, że znosiła jajka w kolorze czerwonym? Nie mogłam uwierzyć, w to co czytam, ale Spowiedź polskiego kata to nie tylko ciekawostki na temat kary śmierci. To także opis ciężkiego życia przedstawicieli tej profesji. W dawnych czasach, osoby, które wykonywały ten zawód, musiały ubierać się w strój rzucający się w oczy, tak, żeby każdy wiedział z kim ma do czynienia. Osoba, która podała rękę katowi, automatycznie stawała się "nieczysta". Natomiast kat, który zachorował, musiał leczyć się sam, a gdy zemdlał, nikt nie miał odwagi, aby go podnieść.
Jeśli chcecie dowiedzieć się z jakimi jeszcze przeciwnościami losu musieli borykać się kaci, musicie sięgnąć po tę książkę. Mi bardzo pod...
|
link
|
Przeczytane
Po ostatnich lekkich książkach postanowiłam sięgnąć po coś mocniejszego. Do tego tragiczne wydarzenia, które mają obecnie miejsce w Polsce sprawiają, że ta książka ma dla mnie jeszcze mocniejszy i poważniejszy wydźwięk. Przeraża.
Tej książki zdecydowanie nie da się lekko czytać, nie da się przejść wobec niej obojętnie i sprawić, że nie wpłynie ona na nas i na nasze postrzeganie otaczającego nas świata. Ukazuje wiele tragicznych polskich momentów. Wiele dramatów i bólu.
Książka ta to nie tylko spowiedź, to również rozmowy ze skazanymi, z ich rodzinami i kawał WAŻNEJ i zapomnianej przez nas historii. Historii o której nikt nas nie nauczy! Ja dopiero teraz dowiedziałam się, że ostatecznie karę śmierci zniesiono z polski dopiero w 2013 roku, a ostatni wyrok był wykonany w 1988 roku i to przez powieszenie. Przecież to tak niedawno! Obecnie jest ona przeprowadzana aż w 58 krajach.
Książka to również historia światowa i europejska. Mamy przykłady z innych krajów, mamy pokazane jak kształtowała się i powstawała kara śmierci i skąd w ogóle się ona wzięła. Poza historią katów (w Polsce była nawet ich bardzo popularna szkoła!), mamy również ukazaną gilotynę, komorę gazową oraz krzesło elektryczne. Mnie same te nazwy już przerażają.
Dla mnie bardzo ważna książka. Książka, która sporo mnie nauczyła, a nazwisko ostatniego polskiego kata jeszcze długo pozostanie tajemnicą. Dopiero po 50 latach dokumenty zostaną od tajone!
Tej książki zdecydowanie nie da się lekko czytać, nie da się przejść wobec niej obojętnie i sprawić, że nie wpłynie ona na nas i na nasze postrzeganie otaczającego nas świata. Ukazuje wiele tragicznych polskich momentów. Wiele dramatów i bólu.
Książka ta to nie tylko spowiedź, to również rozmowy ze skazanymi, z ich rodzinami i kawał WAŻNEJ i zapomnianej przez nas historii. Historii o której nikt nas nie nauczy! Ja dopiero teraz dowiedziałam się, że ostatecznie karę śmierci zniesiono z polski dopiero w 2013 roku, a ostatni wyrok był wykonany w 1988 roku i to przez powieszenie. Przecież to tak niedawno! Obecnie jest ona przeprowadzana aż w 58 krajach.
Książka to również historia światowa i europejska. Mamy przykłady z innych krajów, mamy pokazane jak kształtowała się i powstawała kara śmierci i skąd w ogóle się ona wzięła. Poza historią katów (w Polsce była nawet ich bardzo popularna szkoła!), mamy również ukazaną gilotynę, komorę gazową oraz krzesło elektryczne. Mnie same te nazwy już przerażają.
Dla mnie bardzo ważna książka. Książka, która sporo mnie nauczyła, a nazwisko ostatniego polskiego kata jeszcze długo pozostanie tajemnicą. Dopiero po 50 latach dokumenty zostaną od tajone!
|
link
|
Przeczytane
@weronikaszczechowska
2020-11-02
6
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
@catbookreads
2019-09-05
9
/10
Przeczytane
MI
@MidoriNoOkami
2018-12-10
8
/10
Przeczytane
Cytaty z książki
O nie! Książka Spowiedź polskiego kata. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
