Opinia na temat książki Stacja

Świetnie rozpisany thriller, w którym dzieje się tak wiele, że trudno streszczać i wysupłać główne wątki. A zatem w skrócie – międzynarodowa stacja kosmiczna i międzynarodowa „obsada”, ciasnota, klaustrofobiczna cisza kosmosu, kobieta-dowódca i tajemnicza awaria, która zagraża życiu uczestników naukowej ekspedycji.

Mimo, iż stacja unosi w przestrzeni kosmicznej, dość szybko i na niej ujawniają się te same animozje, które mieszkającym z Ziemi ludziom spędzają sen z powiek – wojny, konflikty, niezaleczone rany. Lecz tu wybuchają ze zdwojoną siłą i wydobywają najgłębej skrywane lęki i paranoje.

Ambitna Lucy Poplasky (yeah!) to kobieta niejednoznaczna – Jakub Szamałek bardzo sprytnie poprowadził jej postać – którą raz lubimy, a raz… No właśnie, „Stacji” daleko do sztampy – raczej pełna jest zaskoczeń i do ostatniej strony trzyma wysoki poziom (także napięcia): wędrujemy po wąskich korytarzach stacji, to przyglądamy się pracy coraz bardziej zaniepokojonych członków naziemnej obsługi, a innym razem odwiedzamy samotnego mężczyznę, którego stabilny świat rozsypuje się właśnie jak domek z kart. Nie zawodzi techniczno-naukowa strona powieści; wypada tylko bić autorowi brawa – Jakub Szamałek przygotował się wyśmienicie i zupełnie nie wierzę mu, że nigdy na ISS nie był (w książce zamieścił bibliografię, można potężnie wczytać się w temat).

Reasumując – świetny „kosmiczny thriller”, nietuzinkowe, solidnie pomyślane postacie i ten wyjątkowy, urozmaicony szumem wentylatorów, nastrój, co czyni ze „Stacji” prawdziwą petardę w stanie nieważkości. Polecam!