Stacja

Zapytaj astronautki

Jakub Szamałek powoli, ale konsekwentnie staje się moim ulubionym pisarzem thrillerów. Chociaż po świetnej trylogii ukrytej sieci, całkowicie zmienił fabularną trajektorię kierując swoich bohaterów na orbitę okołoziemską* - umieścił bowiem akcję na międzynarodowej stacji kosmicznej - to elementy, które najbardziej cenię w jego twórczości pozostają niezmienne. Wiarygodni bohaterowie (z postacią silnej niezależnej, ale mało sympatycznej, kobiety na czele) - obecni, dbałość o realia (codzienne życie na stacji kosmicznej, polityczne aspekty lotów w kosmos itp.) - są, ciekawa i nieoczywista intryga - jak najbardziej. Nic tylko czytać.


*przepraszam kosmicznych purystów, jeśli fachowo to się nazywa inaczej.

Całkiem przyzwoita lektura, przeczytana "na szybko" podczas 2,5 godzinnej podróży do stolicy, w której - o, dziwo!- całkowicie się zatraciłam. Autor stworzył ciekawy i zgrabny kawałek niecodziennej historii, przenosząc czytelnika na orbitę okołoziemską wprost na ciasne korytarze Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Z każdym kolejnym rozdziałem, moja ciekawość coraz bardziej rozpędzała się do pierwszej prędkości kosmicznej i tylko komunikat głosowy w pociągu uratował mnie w samą porę przed nieświadomym przejechaniem "na gapę" docelowej stacji... 🫣
No ale chociaż poczytałam o ciekawym życiu astronautów w ich naturalnym środowisku: w nieważkości, setki kilometrów nad Ziemią, zamkniętych w nieprzytulnych modułach największego cudu XXI - wiecznej techniki, gdzie nie ma miejsca na błędy.....

Książkę polecił mi mój małżonek, twierdząc, że takiego kryminału w kosmosie to jeszcze nie czytałam. I rzeczywiście, Jakub Szamałek już w „Ukrytej sieci” udowodnił, że jeńców nie bierze. Sam pomysł umieszczenia akcji na stacji kosmicznej rozbija bank. No bo jakie miejsce nie daje tak naprawdę żadnej możliwości ucieczki? Kosmos zna tysiące metod na to, żeby zabić w sposób mniej lub bardziej bolesny i spektakularny. I nigdy nie staje po stronie człowieka. Jedyną ochroną są cienkie ściany niewielkiego pomieszczenia. A jeśli na tej niewielkiej powierzchni utknie grupa ludzi, to nawet przy ogromnej dobrej woli, wcześniej czy później pojawią się konflikty. A od konfliktu do zbrodni jeden krok…

„Stacja” to świetny thriller z duszną, przytłaczającą atmosferą, rozgrywający się w niebanalnej scenerii. Autor świetnie wiąże prywatne problemy astronautów ze sprzecznymi interesami mocarstw związanych z przemysłem kosmicznym. W książce dużo jest danych technicznych i sporo informacji o tej niezbyt często widocznej, a w sumie najistotniejszej stronie życia codziennego na stacji kosmicznej, jaką jest funkcjonowanie stricte według ustalonego z góry harmonogramu. Nie ma jednak suchego wyliczania danych a język, jakimi opisane są wszystkie techniczne czynności, jest przyswajalny nawet dla takiego laika jak ja. Tylko zakończenie… trochę jak z amerykańskiej obyczajówki. Podobno autor sprzedał prawa do ekranizacji. Mam nadzieję, że będzie przy tworzeniu scenariusza, bo ta h...

Jakub Szamałek "Stacja",

O Jakubie Szamałku mogę na pewno powiedzieć jedno. Nieważne jak skomplikowaną tematykę wybiera na motyw przewodni swojej historii, robi to w doskonałe przemyślany sposób.

W poprzedniej trylogii czułam, jakby od wielu lat zajmował się cyberbezpieczeństwem albo poznał wszystkie zakamarki darknetu, by móc teraz poruszać się po nim z zamkniętymi oczami. A kiedy w swojej najnowszej powieści wysyła kilkuosobową ekipę na stację kosmiczną, opisuje to tak, jakby zjadł zęby na uczestnictwie w lotach kosmicznych.

Zabierając czytelnika do świata przygody, nie sztuką jest bowiem zaskoczyć go jakąś wartką i powodującą ciekawość akcją. Kunszt autorski to jednak również takie przedstawienie tła, by osoba sięgająca po książkę mogła przenieść się do rzeczywistości, której absolutnie nie zna, doświadczyć jej i nie czuć się znudzoną ani oszukaną.

I u Jakuba Szamałka dostaję to już po raz kolejny. Nie tylko w historii, wydawałoby się tak mi obcej i odległej gatunkowo, ale również dzięki głównej bohaterce. Dowódczyni wyprawy Lucy Poplasky, która musi wziąć na siebie ciężar podejmowanych decyzji, kiedy w pewnym momencie w krążącym w kosmosie obiekcie, dochodzi do niespodziewanego wycieku amoniaku. W dodatku na statku znajdują się aż dwie wyprawy –amerykańska i rosyjska, wcale nie nastawione do siebie pozytywnie Czy możliwe że dostał się tam jeszcze ktoś postronny?

Choć "Stacja" jest kolejnym powiewem świeżości i efektem niez...

Jakub Szamałek, autor dwóch trylogii kryminalnych wiosną 2023 powrócił do czytelników po krótkiej przerwie z thrillerem „Stacja”, którego główna część fabuły toczy się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Wybór takiego miejsca akcji to krok odważny, ale w mojej ocenie, to również strzał w dziesiątkę. Jest niebanalnie, ale ciągle w ramach gatunku, więc spokojnie możecie założyć, że wszystko jest tu realne, prawdopodobne i logiczne – nie ma żadnego SF. Mój podziw wzbudziło to z jaką łatwością i prostotą autor opisał codzienność astronautów, ich obowiązki i wyzwania, z jakimi się mierzą, równocześnie cały czas utrzymując czytelnika w tym przyjemnym napięciu. Intryga kryminalna jest dosyć prosta, ale poprowadzona bardzo sprawnie, tak że, mimo niewielkiego miejsca i niewielkiego grona podejrzanych, czytelnik długo pozostaje w niepewności. Emocje postaci oddane są doskonale, czujemy ich narastający niepokój i frustrację. Mamy wgląd w wydarzenia na statku, ale i też na Ziemi, gdzie Lucy, główna bohaterka, dowódczyni misji, zostawiła męża i córkę. I tak, dzięki temu znajdujemy też kilka ciekawych tematów do refleksji – na temat postrzegania kobiet na ważnych stanowiskach i rodzin, małżonków osób pełniących na co dzień niebezpieczne funkcje. Ja bawiłam się doskonale, a i sporo ciekawych rzeczy się z tej lektury dowiedziałam. Może dzięki temu thrillerowi część czytelników spojrzy na kosmos z większym zaciekawieniem – to niebezpieczne miejsce dla człowieka, ale ach! Jakże fascynuj...

"Stacja" przeniosła mnie na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Dowódcą tej amerykańsko - rosyjskiej ekipy była Lucy Poplasky. Sześcioro kosmonautów ma ze sobą przeżyć sześć miesięcy w swoich klaustrofobicznych kwaterach, 400 km od Ziemi.
Z przyjemnością przeczytałam i zachęcam do lektury tego thrillera. A co wydarzyło się na misji? To już sami przeczytajcie.

Dostajemy tutaj ogrom wiedzy o kosmicznych misjach, podanej w bardzo przystępny sposób. Dla mnie "Stacja" to była książka nieodkładalna, czytając czuje się ten dreszcz niepokoju. Doskonała lektura, wciąga od pierwszych stron. Jeśli udacie się w podróż razem z kosmonautami, myślę że będziecie zadowoleni i przeczytacie książkę jednym tchem, tak jak ja. Nie musicie płacić milionów dolarów, by polecieć w kosmos! Nie przegapcie więc okazji, poczujcie te emocje!

Ale historia! Tego się nie spodziewałam, coś nowego, coś świeżego. Dreszczyk emocji na orbicie, w kompletnie innych warunkach grawitacyjnych, w zamkniętej przestrzeni, 400 kilometrów od Ziemi.
"Stacja" wciąga jak czarna dziura, a autor zaskakuje czytelnika swoją wyobraźnią i wiedzą. Mega.

Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, latające laboratorium. Rusza 75 ekspedycja pod dowództwem Lucy Poplaski. To jeden z ostatnich wspólnych lotów Amerykańsko- Rosyjskiej załogi - czuć dyplomatyczne napięcie między dwoma do lat rywalizujących ze sobą o podbój kosmosu narodów.
Sześciu astronautów skazanych na swoją obecność przez sześć miesięcy, zawieszonych w stanie nieważkości i izolacji. Wystarczy jeden drobny zgrzyt, by wywołać konflikt, wzniecić atmosferę paranoi i podejrzliwości.
Tajemnicza awaria odsłania wszelkie uprzedzenia, podziały i niedopasowania.
Pobyt na takiej stacji to nightmare, wiszące zagrożenie, zaufać drugiemu człowiekowi to wyzwanie.

Mimo, że akcja rozgrywa się głównie na orbicie, to życie na Ziemi jest równie istotne.
Ogromnie podoba mi się warstwa obyczajowa powieści. Autor świetnie uchwycił naturę człowieka i relacje międzyludzkie w dwóch kompletnie różnych warunkach bytowych.
Doskonale uchwycił emocje, które rozgrywają się w mikrokosmosie, jakim jest rodzina. Ten mikrokosmos tworzą nie tylko poszczególni członkowie rodziny, ale też istniejące między nimi relacje.
Lucy, która ambitnie realizuje swoje zawodową karierę i j...

"Steve, wojujący ateista, dostrzegł z czasem, że z religii da się zaczerpnąć wiele pomysłów. Na przykład na to, jak inspirować ludzi. A także jak kłamać."
••
"Przecisnęła się przez wąski łącznik do modułu Unity. Poruszała się z trudem, miała dreszcze. Uciekaj, krzyczały chemiczne sygnały, tylko tu nie było dokąd uciec. Schowaj sie, tylko nie było jak. Walcz, ale nie wiadomo z kim, nie wiadomo jak, nie wiadomo czym. Czuła się jak czajnik, który ktoś zapomniał zdjąć z rozgrzanego do białości palnika – rozsadzało ją od środka, miała wrażenie, że zaraz pęknie jej czaszka, a jej mózg rozbryzgnie się na wszystkie strony."
▪︎▪︎
Najnowszy thriller Jakuba Szamałka, to z jednej strony coś co bardzo dobrze znamy, z drugiej natomiast to coś zupełnie nowego.

Zamknięta grupa ludzi, odciętych od świata i zdanych tylko na siebie, a pomiędzy nimi ktoś, kto sprowadzi na nich śmiertelne niebezpieczeństwo.

Klasyczny motyw "zagadki zamkniętego pokoju"? Nie do końca, ponieważ w tym przypadku cała akcja rozgrywa się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, główni bohaterowie, to astronauci, a w tle obserwujemy rozgrywki pomiędzy światowymi kolosami, którzy nie cofną się absolutnie przed niczym aby osiągnąć zamierzony cel.
Klaustrofobiczna, gęsta atmosfera, nieustające napięcie oraz narastające poczucie zagrożenia i nieufności sprawiają, że ta książka jest po prostu nieodkładalna.
Wciąga nie tylko sama intryga, ale także cała kosmiczna rzeczywistość, którą...

To że Szamałek potrafi pisać i to tak, że czytelnik jest całkowicie zaangażowany wiadomo już od premiery "Ukrytej sieci". Tam autor opisywał rzeczywistość bardzo realną, a jednocześnie otwierał oczy czytelnikowi, na to co dzieje się wokół. I tutaj sytuacja jest podobna, jednak ze świata internetu przenosimy się do przestrzeni kosmicznej.

Fabuła jest fajnie skonstruowana, logicznie, chociaż może wydawać się zagmatwanie. Autor bardzo umiejętnie wprowadza specjalistyczne określenia, tak że mamy poczucie, że wie o czym pisze i sami mamy okazję dowiedzieć się czegoś więcej. Chociaż to thriller z gatunku tych "w zamkniętym pomieszczeniu", to tutaj nie przeszkadzało mi to tak jak zazwyczaj. Może to ta niecodzienna sceneria?

Świetna kosmiczna przygoda. Wciągająca, oryginalna, dobrze napisana. Warto przeczytać.

Czytaliście trylogię "Ukrytą sieć" Jakuba Szamałka? To doskonałe thrillery technologiczne, z elementami, które w książka uwielbiam - nowe technologie, ataki hakerskie, branża IT itp. Kocham też - w thrillerach i nie tylko - tematykę kosmiczną (nie bez powodu książki Andy'ego Weira są w gronie moich ulubionych książek ever).

No więc gdy dowiedziałam się, że autor jednych z moich ulubionych thrillerów technologicznych akcję swojej nowej książki osadził na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), byłam w siódmym niebie 😁

"Stacja" jest świetnym i pełnym akcji thrillerem, z wieloma zaskakującymi plot twistami i fenomenalną główną bohaterką. Klimat tej historii jest nieco niepokojący - wiecie, kilka obcych sobie osób w zamkniętej przestrzeni, w pewnym sensie odciętych od świata, bez wiedzy o tym, komu tak właściwie mogą zaufać? Brzmi niepokojąco, prawda? Gdy dodatkowo okazuje się, że tajemnicza awaria na ISS to prawdopodobnie sabotaż, atmosfera robi się jeszcze bardziej gęsta...

Jest to także książka, która porusza ważne tematy, chociażby takie, jak wpływ politycznych konfliktów na rozwój nauki czy dyskryminacja kobiet w branżach technicznych. Lucy jako dowódczyni ekspedycji musi zmagać się nie tylko z nieufnością, ale także niesubordynacją niektórych członków załogi - w końcu jest tylko kobietą, co ona może wiedzieć... (😠)

W "Stacji" znajdziecie też dużo informacji o podróżach kosmicznych i realiach życia na ISS - są one jednak opisane w ta...

Świetnie rozpisany thriller, w którym dzieje się tak wiele, że trudno streszczać i wysupłać główne wątki. A zatem w skrócie – międzynarodowa stacja kosmiczna i międzynarodowa „obsada”, ciasnota, klaustrofobiczna cisza kosmosu, kobieta-dowódca i tajemnicza awaria, która zagraża życiu uczestników naukowej ekspedycji.

Mimo, iż stacja unosi w przestrzeni kosmicznej, dość szybko i na niej ujawniają się te same animozje, które mieszkającym z Ziemi ludziom spędzają sen z powiek – wojny, konflikty, niezaleczone rany. Lecz tu wybuchają ze zdwojoną siłą i wydobywają najgłębej skrywane lęki i paranoje.

Ambitna Lucy Poplasky (yeah!) to kobieta niejednoznaczna – Jakub Szamałek bardzo sprytnie poprowadził jej postać – którą raz lubimy, a raz… No właśnie, „Stacji” daleko do sztampy – raczej pełna jest zaskoczeń i do ostatniej strony trzyma wysoki poziom (także napięcia): wędrujemy po wąskich korytarzach stacji, to przyglądamy się pracy coraz bardziej zaniepokojonych członków naziemnej obsługi, a innym razem odwiedzamy samotnego mężczyznę, którego stabilny świat rozsypuje się właśnie jak domek z kart. Nie zawodzi techniczno-naukowa strona powieści; wypada tylko bić autorowi brawa – Jakub Szamałek przygotował się wyśmienicie i zupełnie nie wierzę mu, że nigdy na ISS nie był (w książce zamieścił bibliografię, można potężnie wczytać się w temat).

Reasumując – świetny „kosmiczny thriller”, nietuzinkowe, solidnie pomyślane postacie i ten wyjątkowy, urozm...