Opinia na temat książki Sto lat samotności

@tortoise84 @tortoise84 · 2008-04-29 13:29:36
Przeczytane Mam
Naprawdę bardzo rzadko zdarza się, żeby po przeczytaniu książki tak mocno odczuwać, że to już koniec, zwłaszcza, że jest przebogata w ludzkie, niesamowite historie i czytając ostatnie strony miałam wrażenie, że patrzę na wysychającą rzekę. Być może to napuszona metafora, ale prawdziwa, ostatnie zdanie sprawiło, że ciarki mi przebiegły po plecach. Szczerze mówiąc, nie wiem, czy rozumiem tych, którzy do niego nie dotarli, ale cieszę się, że do nich nie należę.
Ocena:
Data przeczytania: 2008-03-08
× 1 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
Sto lat samotności
24 wydania
Sto lat samotności
Gabriel García Márquez
8.7/10

Miała to być pierwsza powieść Gabriela Garcíi Marqueza. Dzięki swym dziadkom znał od dziecka historię Macondo i dzieje rodziny Buendía, prześladowanej fatum kazirodztwa. Świat, w którym rzeczy nadzwy...

Komentarze

Pozostałe opinie

Jednych oburza, nudzi, drugich zachwyca i wzrusza. Ja zaliczam się zdecydowanie do tej drugiej kategorii. Wybitna proza latynoamerykańska. Najbardziej wzrusza los Urszuli - kobiety, która jest z nami...

Cudo, cudeńko! Ale dochodziłam do tego latami. Pierwsze podejście do „Stu lat samotności” wiele lat temu - porzuciłam powieść po 100 stronach, bo dziwaczna. Drugie podejście - audiobook, w ogóle nie ...

EK
@EwaK.

"Nigdy dotychczas nie przyszło mu na myśl, że literatura jest najlepszą zabawką, jaką wymyślono, żeby drwić z ludzi [...]". Może Gabriel García Márquez postanowił zadrwić z nas wszystkich? Wciągną...

Książkę przeczytałam ponownie po wielu latach. I muszę przyznać, że zrobiła na mnie dużo większe wrażenie niż podczas pierwszej lektury. Być może do niektórych książek trzeba dorosnąć. "Sto lat samot...

© 2007 - 2024 nakanapie.pl