Szał bitewny

„Szał bitewny” to już szósty tom cyklu „Furia Wikingów”. I oczywiście autor nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Z tego, co zdradził jakiś czas temu wynika, że tomów docelowo ma powstać osiem, ale nie brakuje mu pomysłów na historie poboczne o głównych bohaterach, a nawet ukazującą losy bohaterów po dwudziestu latach. Tak wsiąkłam już w tę historię, że nie wyobrażam sobie rozstania z bohaterami, mam nadzieję więc, że autor i na tym nie poprzestanie.

Wracając do najnowszej powieści, to w żadnym stopniu nie odbiega dynamiką i brutalnością od pozostałych. Wikingowie nie należą przecież do spokojnych ludów, więc nie dziwią kolejne najazdy, dyktowane chęcią zemsty, czy tortury, którym poddają swoich wrogów.

Ivar formalnie zostaje królem Danii, co wikingowie przyjmują z dumą i radością. Na tronie Szwecji po śmierci króla zasiada jego wygnany brat Bjorn. Synowie Ragnara głodni sławy dążą do podbicia Rzymu, a nawet wraz z władcą Rusi podejmują próbę zdobycia niezwyciężonego Bizancjum. Brutalne walki, strategiczne układy, ale i zdrady kreślą niespokojną sytuację ówczesnego świata.

Jednak zmianie ulegają nie tylko granice państw. Możemy obserwować niespodziewaną przemianę zarówno Halfdana, który skazany przez Ivara na karę gorszą niż śmierć pojmuje w końcu ogrom zła, które wyrządził, jak i samego Ivara zdającego się przedkładać spokój życia rodzinnego ponad kolejne podboje. Czy w przypadku obu braci, to tylko słowa, czy prawdziwa metamorfoza? I czy b...

"Szał bitewny" to szósty tom cyklu o wikingach Daniela Komorowskiego. Wpływy Danów rosną, a każdy z synów Ragnara tworzy własną ścieżkę, krocząc ku chwale i Valhalli.

Z tomu na tom coraz bardziej czuję się wciągnięta w dzieje walecznych wojów. Każdy z bohaterów stanowi odrębną jednostkę, wyczuwalny jest ich rozwój i zmiany w osobowości pod wpływem zdarzeń. Nie ma tu nikogo nieskazitelnego, każdy w swoim poczuciu moralności stawia i przekracza granice, by osiągnąć cel.

Na główny plan standardowo wysuwa się Ivar i jego przygody, ale i pozostali bracia nie ustępują mu w waleczności i intrygach. Tych w tym tomie szczególnie nie brakuje, bo brutalny świat wymaga albo potężnej siły, albo wiele sprytu i manipulacji, by na nim przetrwać.

Cenię sobie bardzo obrazowe opisy, szczególnie wypraw i walk, które oddziaływały na wyobraźnię. Krew i pot leją się strumieniami! Ale i spokojnie sceny związane z obyczajami, związkami czy knuciem za plecami były warte uwagi i przyciągały 😊

Po raz kolejny jestem bardzo zadowolona z lektury i po mocnym finale jestem bardzo ciekawa, jak z kolejnymi wyzwaniami poradzą sobie Wikingowie. Gorąco polecam! 😊